Το χρήμα τους είναι εικονικό, η τυραννία όμως πραγματική

Τα παρακάτω έχουν ειπωθεί πολλές φορές και μάλιστα με μεγάλες και πολύπλοκες αναλύσεις. Εμένα μ΄ αρέσει όταν βρίσκω όμως ένα απλό κείμενο, εντελώς κατανοητό από τον απλό κόσμο. Αυτό το γοητευτικό «ένα κι ένα κάνουν δυο».

Ελεύθερη μετάφραση από ιταλικό κείμενο εδώ

ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΤΟ ΔΝΤ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑ;

Όλο το τραπεζικό σύστημα είναι ένα μεγάλο ψέμα. Όλες οι τράπεζες μας δεν έχουν χρήμα, μας δανείζουν από το τίποτα. Όταν μας δανείζουν 10.000€ στη πραγματικότητα ρισκάρουν μόνο το 1% αυτού του ποσού. Δεν έχουν αυτά τα λεφτά. Για κάθε 10.000 € έχουν στη πραγματικότητα μόνο 100 € στο χρηματοκιβώτιο. Αν εμείς δεν τους επιστρέψουμε τα 10.000 στη πραγματικότητα χάνουν μόνο 100 €. Γι΄ αυτούς το χρήμα έχει αξία εικονική.

Μπορούν να δημιουργήσουν 10.000 με ένα κλικ του ποντικιού. Στο λογαριασμό μας θα εμφανιστούν χρήματα. Εκείνοι πρέπει να να ανησυχούν μόνο για το αν έχουν στο χρηματοκιβώτιο τους το 1% του ποσού που ζητήσαμε.

Όλα εκείνα που γίνονται όταν θέλουμε να πάρουμε ένα δάνειο στην ουσία είναι μέρος μια μεγάλης πρόζας που σκοπό έχει να μας πιάσει κορόιδα. Μας υποθηκεύουν τη περιουσία μας και τα υπάρχοντά μας για να εξασφαλιστούν σε περίπτωση που δεν τους επιστρέψουμε τα χρήματα που μας δανείζουν. Εμείς βάζουμε στο τραπέζι όλο το λογαριασμό μας, το σπίτι μας, κι εκείνοι μόνο το 1% από τη πραγματική αξία του δανείου.

Δεδομένου ότι έχουν μόνο το 1% από όσα δανείζουν αν μια ωραία μέρα τουλάχιστον 2 πελάτες στους εκατό παρουσιαζόντουσαν στο γκισέ και απαιτούσαν όλα τους τα χρήματα αυτοί θα χρεοκοπούσαν.

Φυσικά μόνο εικονικά γιατί θα ζήταγαν χρήματα δανεικά από μια άλλη τράπεζα που θα έκανε μια άλλη μαγεία πολλαπλασιασμού των χρημάτων και ούτω καθεξής μέχρι το ΔΝΤ που είναι ο αρχηγός του νήματος της Αριάδνης, το κλειδί του προβλήματος, ο τερματισμός της αλυσίδας του ψέματος.

Το ΔΝΤ είναι ο πατέρας όλων των τραπεζών. Το ανώτατο εγγυητικό Ινστιτούτο , το μεγάλο μάτι που επιβλέπει όλο το σύστημα. Θα σας άρεσε να είναι έτσι ε; Το ΔΝΤ είναι μόνο η πιο υψηλή έκφραση ασυνέπειας του τραπεζικού μας συστήματος. Στη πραγματικότητα δεν έχει πραγματικό χρήμα. Έχει μόνο το 1% του ποσού που δανείζει από δω κι από εκεί. Συνειδητοποιείτε την επικινδυνότητα όλων αυτών; . Όλη η οικονομία μας είναι βασισμένη πάνω στο τίποτα. Τα πάντα είναι εύθραυστα και ασταθή.

Όλο αυτό ονομάζεται «σπιράλ χρέους» ή «δίχτυ του χρέους» Στην Ιταλία το ονομάσαμε «κυριαρχικό δικαίωμα» Μπλόγκερ από όλο το κόσμο εδώ και καιρό καταγγέλλουν την μάταια ύπαρξη του.

Η Αργεντινή την εποχή του οικονομικού κραχ είπε σε όλους τους πιστωτές «ξερουμε πως το χρέος είναι εικονικό. Θέλετε να το πούμε σε όλο το κόσμο ή να κάνουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα μέχρι να ηρεμήσουν τα νερά;” Οι μεγάλοι πιστωτές αποδέχτηκαν το κόλπο, εφόσον το κεφάλαιο που είχαν στη πραγματικότητα δανείσει ήταν αμελητέο. Έπρεπε μόνο να καθησυχάσουν τη μεγάλη πείνα των άπληστων που θα κατέστρεφαν τη χώρα και θα την έκαναν ψητή στα κάρβουνα. Αν δεν γινόταν ο εκβιασμός δεν θα σταματούσαν.

Οι τράπεζες σταματάνε μόνο όταν τις πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα, Εσύ απαιτείς από μένα χρήμα που στη πραγματικότητα είναι μόνο το 1% από όσα επένδυσες; Κι εγώ σε εκβιάζω. Σε φτύνω μπροστά σε όλο το κόσμο. Όλοι οι οφειλέτες σου να καταλάβουν πως τα χρήματα που οφείλουν δεν είναι χρήματα που τους δάνεισες έντιμα.

Θέλετε να ξέρετε πως τελείωσε; Κέρδισε η Αργεντινή. Δυστυχώς έχασαν οι μικροεπενδυτές.

Η ιστορία επαναλήφθηκε όταν η Ισλανδία αποφάσισε να μην πληρώσει την Αγγλία και την Ολλανδία 4 δις ευρώ χρέος. Γιατί οι ολλανδικές και αγγλικές τράπεζες δεν έκαναν τα πάντα για να λάβουν τα χρήματά τους; Η ιστορία είναι γεμάτη από πολέμους και γενοκτονίες για νούμερα πολύ μικρότερα. Οι Ολλανδοί και οι Άγγλοι κάθονται ήσυχοι και καλοί μόνο γιατί το πραγματικό νούμερο που έχασαν είναι ένα ελάχιστο μέρος από εκείνα τα 4 δις.

Η Αργεντινή και η Ισλανδία είναι οι δυο πρώτες χώρες που επαναστάτησαν στη τραπεζική κυριαρχία.. Το έκαναν μην πληρώνοντας τα χρέη τους. Δυστυχώς όμως πολλοί μικροί επενδυτές έχασαν τα χρήματά τους. Αυτό γιατί το τραπεζικό σύστημα έχει βαθιές ρίζες μέσα στη κοινωνία μας. Κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να το ξεριζώσει κομμάτια από ρίζες παρασέρνουν μαζί τους και κομμάτια της κοινωνίας. Και πάντα χάνουν οι πιο αδύναμοι.

Πηγή: http://vasiliskos2.blogspot.gr