Πυρ! Σκοπεύσατε... Έτοιμοι; (ούτε κατά διάνοια)

Του Σταύρου Κατσούλη

Τελικά μάλλον κανείς μας δεν θα ξεφύγει από τις πολλαπλές λαίλαπες που μας απειλούν. Δεν θα ξαφνιάσει κανέναν πλέον, εάν σήμερα κάποιος χτυπήσει την πόστα και μας ζητήσει να του δώσουμε το σπίτι για χρέη προς τράπεζες. Δεν θα αποτελέσει για κανέναν μας έκπληξη εάν αύριο, τύχει και είμαστε εμείς που θα συλλάβουν στην μέση του δρόμου, για χρέη προς το δημόσιο. Δεν θα κάνει καμιά εντύπωση σε κανέναν πλέον, εάν μας επιβάλουν ακόμα ένα χαράτσι, για παράδειγμα για το γεγονός ότι απλά και μόνο είμαστε ακόμα ζωντανοί... 

Η αλήθεια είναι, ότι κάποια στιγμή όλοι μας θα βρεθούμε και εμείς μπροστά στα αδιέξοδα που όλοι μας βλέπουμε γύρω μας ή τουλάχιστον οσφραινόμαστε.

Οι απολύσεις, οι κατασχέσεις, οι συλλήψεις και όλα τ' άλλα, λαμβάνουν χώρα καθημερινά πλέον. Μαζί τους, όπως είναι φυσικό, ήρθαν και οι περισσότερο ή λιγότερο δυναμικές αντιδράσεις όλων αυτών που επηρεάστηκαν από τις νέες αυτές «διαρθρωτικές αλλαγές». Μόνο που, μετά μεγάλης λύπης, βλέπουμε και πάλι το ίδιο μοτίβο αντίδρασης...

"Δεν θα σταματήσουμε, μέχρι να μας δώσουν πίσω και πάλι τις δουλειές μας", είπαν με πάθος και αποφασιστικότητα κάποιοι που απολύθηκαν. "Θα αγωνιστούμε για να μην μας πάρουν το σπίτι", είπαν άλλοι μπροστά στην απειλή των κατασχέσεων. "Δεν θα πληρώσω διόδια, γιατί είναι παράνομα και με αυτά εκμεταλλεύονται τον κόσμο."  κ.ο.κ. 

Άλλοι πάλι, έχουν κάνει επάγγελμά τους την αποκάλυψη των τρομερών σκανδάλων και την προδοτική διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας. Οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των εξοπλισμών, τρομερές. Οι αποκαλύψεις των τραπεζικών σκανδάλων, απίστευτες. Οι μίζες, "διαγωνισμοί", τα ψέματα και τα λοιπά σκάνδαλα μας έρχονται με το φτυάρι καθημερινά. 

Κάποιοι τρίτοι, έχουν βάλει ως στόχο την συλλογή υπογραφών για να "ανατρέψουν" την δώθε ή την κείθε κατάσταση που εξελίσσεται. Το κάνουν για τα χημικά στην Κρήτη. Το κάνουν για το νερό που θέλουν να μας πάρουν. Το κάνουν γενικά, για οτιδήποτε πρόβλημα δημιουργείται ή απορρέει από την ξεδιάντροπα δωσιλογική διακυβέρνηση της χώρας, αλλά βεβαίως και την απόλυτη απάθεια της αντιπολίτευσης, που δεν φαίνεται να έχει είτε το σθένος είτε την γνώση είτε την θέληση να κάνει οποιαδήποτε πράξη αντίστασης, όσο μικρή και να είναι αυτή. 

Δεν μπορούμε να πούμε, καλές οι αντιδράσεις του κόσμου που πλήττεται και βεβαίως απολύτως δικαιολογημένες. Καταλαβαίνουμε όλοι ότι τα σπίτια πρέπει να μείνουν στα χέρια μας. Καταλαβαίνουμε όλοι, ότι δεν μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς εργασία και εισόδημα. Καταλαβαίνουμε επίσης, ότι δεν μπορεί το κράτος να μας πίνει το αίμα με τα διόδια και όλους τους άλλους καταχρηστικούς φόρους που μας επιβάλλει έμμεσα ή άμεσα. Ξέρουμε όλοι μας, ότι το υπάρχον καθεστώς, είναι στην κυριολεξία βυθισμένο μέσα στα ίδια του τα σκάνδαλα, προδοσίες και λοιπές ακατονόμαστες πράξεις. 

Αλλά αλήθεια αν το σκεφτούμε καλύτερα, είναι πραγματικά λύση να έχω εγώ δουλειά, όταν ολόκληρη η κοινωνία καταρρέει; Είναι το αληθινό συμφέρον μου, να αποφύγω την σύλληψη, όταν οι υπόλοιποι συμπολίτες μου δεν έχουν τρόπο να την αποφύγουν; Είναι ουσιαστικά ωφέλιμο, να μην χάσω εγώ το σπίτι μου, όταν η υπόλοιπη γειτονιά θα το χάσει; Έχει νόημα να ξέρουμε για τα σκάνδαλα, ή έστω να πληρώσουν κάποιοι λίγοι - και όχι βέβαια οι πραγματικοί υπεύθυνοι -  όταν ολόκληρη η Πατρίδα μας βρίσκεται μπροστά στην πραγματική περίπτωση αφανισμού; Μήπως οι αγώνες αυτοί δεν φτάνουν για να λύσουμε το πρόβλημά μας;

Και ποιο είναι το κύριο πρόβλημά μας αλήθεια; Θα το πούμε κι ας μας θεωρήσουν λαϊκιστές. Το πρόβλημά μας είναι ότι η χώρα, λόγω του απίστευτα τεράστιου χρέους που δημιούργησαν οι προδότες που μας κυβέρνησαν, βρίσκεται πλέον σε μια παγίδα αποπληθωρισμού, όπου δεν υπάρχει πλέον χρήμα στον απλό Λαό για να κινηθεί και να εξελιχθεί, ούτε καν στα βασικά. Που όμως οδηγεί ιστορικά και αναπόφευκτα ο αποπληθωρισμός; Απάντηση: ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ. Πραγματικό, ολοκληρωτικό, ισοπεδωτικό ΠΟΛΕΜΟ. ΗΟυκρανία έχει με την βία εισαχθεί σε έκτακτη κατάσταση και με ναζιστική κυβέρνηση. Τα παιχνίδια με τους ενεργειακούς αγωγούς και τα παρελκόμενα συμφέροντα, είναι πλέον ΜΕΣΑ στην χώρα μας, δια μέσου του αγωγού ΤΑΠ. 

Στην ουσία, δεν υπάρχει συμφέρον διεθνές, που να μην εμπλέκεται στην κατάσταση που λαμβάνει χώρα στην κοντινή σ' εμάς Ευρώπη πλέον.  Εάν κάποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι πρακτικά αδύνατον να μην εμπλακεί βίαια και η δικιά μας χώρα σε αυτά με προοπτικές ΠΟΛΕΜΟΥ, τότε έχει χάσει ήδη το παιχνίδι και δεν δικαιούται να παρουσιάζεται ως σωτήρας της χώρας, ασχέτως ιδεολογίας. Και εάν γίνουν τα παραπάνω την ώρα που έχουμε είτε δωσιλογική, είτε ανίκανη είτε ανθελληνική κυβέρνηση στην εξουσία, όπως αυτές που μπορούν να δημιουργηθούν από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό που βλέπουμε στην φερόμενη ως "Βουλή των Ελλήνων", τότε ΔΕΝ υπάρχει καμιά περίπτωση για θετικό αποτέλεσμα. 

Είναι φανερό λοιπόν, επιστρέφοντας στην μουντή μας καθημερινή πραγματικότητα,  ότι το να πάρει κανείς πίσω την δουλειά του, δεν αλλάζει τίποτα στην κατάσταση που έρχεται με ταχύτητα κατά πάνω μας...

Φίλοι συμπολίτες, το "Πυρ, σκοπεύσατε, έτοιμοι", ποτέ δεν ήταν μια πρακτική που έδωσε την νίκη. Ο πατροπαράδοτος τρόπος - και εμείς οι Έλληνες θα έπρεπε να το ξέρουμε αυτό - ήταν πάντα να ξέρει κανείς το που, το πως και το γιατί να αγωνιστεί. Να ξέρει δηλαδή ποιος ακριβώς είναι ο εχθρός, πως και ποιον να αντιμετωπίσει. Να ξέρει γιατί αγωνίζεται. Σημαίνει δηλαδή, ότι πρώτα ετοιμαζόμαστε, μετά στοχεύουμε και τελικά προχωρούμε στο "πυρ". το αντίστροφο πλέον δεν έχει νόημα, ακόμα και αν κάποτε, σε άλλες εποχές, μας εξυπηρέτησε...

Φίλοι συμπολίτες,  ήρθε η ώρα να περάσουμε επιτέλους από τα επείγοντα στα σημαντικά! Το χρέος μας, είναι να αγωνιστούμε για την Πατρίδα ολόκληρη. Καμιά εργασία και κανένα εισόδημα δεν μας σώζει πλέον από την απόλυτη καταστροφή που έρχεται. Καμιά αναστροφή στην προτέρα κατάσταση δεν πρόκειται να λύσει την πηγή των προβλημάτων μας. 

Φίλοι συμπολίτες, ο μόνος δρόμος είναι μπροστά, κακά τα ψέματα. Ο μόνος δρόμος, είναι συλλογικά ως Έθνος, να ανατρέψουμε ολόκληρο το καθεστώς και το πολιτειακό σύστημα, που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια προς τον αφανισμό, ως κράτος και ως γένος. Ο μόνος δρόμος για να πάρουμε «τις δουλειές μας πίσω» είναι να αλλάξουμε ολόκληρο το ίδιο το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Δηλαδή, να εγκαταστήσουμε πραγματική Δημοκρατία, εφ' όσον έχουμε πρώτα ολοκληρωτικά και οριστικά ξεφορτωθεί τους δυνάστες μας. Εάν δεν το κάνουμε αυτό σύντομα πριν ολοκληρωθούν τα σχέδιά των επικυρίαρχων, τότε η υπόθεση της σωτηρίας μας θα γίνει τουλάχιστον χίλιες φορές πιο δύσκολη.

Ο Σταύρος Κατσούλης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.Πα.Μ.