Περί συνεργασιών του ΕΠΑΜ με άλλα κόμματα, μετεκλογικά...

Του Σταύρου Κατσούλη 

Πριν μπούμε στο θέμα, ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα με απλά και πρακτικά λόγια, τι θέλει το Ε.ΠΑ.Μ.

Πρώτον, το Ε.ΠΑ.Μ. θέλει να πετύχει, όχι την απομείωση των χρεών του κράτους, αλλά την μονομερή τους διαγραφή με βάση το διεθνές δίκαιο, και τα θεωρεί ήδη ως μηδέποτε γενόμενα όσον αφορά την νομική τους υπόσταση.

Δεύτερον, θέλει να ανατραπούν όλες οι συμβάσεις, δεσμεύσεις, μέτρα κλπ. που έχουν συμφωνηθεί ή παρθεί από την εποχή του πρώτου μνημονίου.

Όλα αυτά τα θεωρεί ήδη άκυρα, και ως μηδέποτε γενόμενα, εφ όσον ποτέ αυτά τα μέτρα και οι δεσμεύσεις, δεν υπηρέτησαν ούτε καν τυπικά το σύνταγμα και το υφιστάμενο πολίτευμα της χώρας.

Τρίτον, το Ε.ΠΑ.Μ. θέλει την έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη. Αντί αυτών, θέλει η Ελλάδα να γίνει επιτέλους πραγματικά ανεξάρτητη με την θεσμοθέτηση πραγματικής εθνικής/λαϊκής/κρατικής τράπεζας, η οποία θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο μόνο του Λαού δια μέσου της δημοκρατίας και θα εκδίδει ένα νόμισμα, και όχι χρεόγραφο όπως είναι το ευρώ, που και πάλι θα ανήκει στον ίδιο τον Λαό, δια μέσου της δημοκρατίας.

Τέταρτον, το Ε.ΠΑ.Μ. επιζητεί να δικαστούν οι υπεύθυνοι για το χάος που έχουν προκαλέσει στην χώρα και τον Λαό της, την γενοκτονία με τα θανατηφόρα μέτρα, την διασπάθιση της δημόσια περιουσίας και όλα τα άλλα εγκλήματα που έχουν κάνει. Πολλοί από αυτούς θα υποστούν την ποινή της εσχάτης προδοσίας.

Πέμπτον, το Ε.ΠΑ.Μ. θέλει να ιδρυθεί ένα νέο, απελευθερωμένο κράτος, το οποίο θα έχει νέο Σύνταγμα, δηλαδή δεν θα αναθεωρήσει το υπάρχον. Το σύνταγμα αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί από τον Λαό για τον Λαό.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε εδώ, ότι τα παραπάνω προτάγματα, θα έχουν ως αποτέλεσμα μια Νέα Ελλάδα στην κυριολεξία. Εδώ, αλλά και οπουδήποτε αλλού αναφέρεται ο όρος αυτός σε σχέση με το Ε.ΠΑ.Μ., δεν χρησιμοποιούμε τον όρο "Νέα Ελλάδα" με τον ίδιο τρόπο όπως τον χρησιμοποιούν διάφορα στελέχη άλλων κομμάτων. Και αυτό ισχύει γιατί στην Νέα Απελευθερωμένη Ελλάδα που οραματίζεται το Ε.ΠΑ.Μ., κανένας σημερινός θεσμός, πολιτικός, πολιτειακός, οικονομικός, κ.α. δεν θα είναι πλέον το ίδιο πράγμα με απλά μερικές διορθώσεις από το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα. Το να αποκαλεί κανείς "Νέα Ελλάδα", το οποιοδήποτε σύστημα που προτίθεται απλά να αλλάξει προς ολίγον τι το υπάρχον, άσχετα με το αν αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτικό ή κάτι άλλο, δεν αποτελεί παρά μια ψευδεπίγραφη ταμπέλα για κάτι που κάποιοι παλεύουν να μην γίνει ποτέ.

Αντίθετα, το Ε.ΠΑ.Μ., οραματίζεται μια Ελλάδα, όπου το πολιτειακό σύστημα, το πολιτικό σύστημα, το Σύνταγμα, η Τράπεζα και το νόμισμα της και μια σειρά από άλλους θεσμούς θα είναι στην κυριολεξία νέα από κάθε άποψη. Εάν λοιπόν υπάρχει κάποιος πολιτικός φορέας, που δικαιούται να χρησιμοποιεί τον όρο "Νέα Ελλάδα", αυτός είναι μόνο το Ε.ΠΑ.Μ.. Στην πραγματικότητα όμως, υπάρχει και διεθνής ορολογία που είναι παρόμοια και έχει ήδη αναφερθεί: Αυτός είναι ο όρος "Νέο απελευθερωμένο Κράτος" και στην περίπτωσή μας, "Νέα Απελευθερωμένη Ελλάδα", και κατά την γνώμη μου αυτός είναι ένας όρος που μαζί με την Δημοκρατία εμπεριέχει τον στόχο και είναι ο μόνος τρόπος να υποταχθούν οι επικυρίαρχοι στην ουσιαστική μας κυριαρχία.

Η σημασία λοιπόν του όρου "Νέα Ελλάδα" με βάση τα παραπάνω, δεν είναι απλά να παρουσιαστεί ένα αόριστο όραμα για ψηφοθηρικούς λόγους, αλλά είναι στόχος ουσιαστικός, στόχος ο οποίος απαιτεί να υλοποιηθούν όλα τα προτάγματά του ΕΠΑΜ, έτσι ώστε να ελευθερωθούμε επιτέλους από τα δεσμά του χρέους και της σαπίλας του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. Η "Νέα Ελλάδα" λοιπόν με λίγα λόγια, είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορέσει να εκπληρωθεί το ομόλογο για το οποίο μιλούσε ο Κολοκοτρώνης..

Αλλά θα ρωτήσει κανείς, όλα αυτά χρειάζονται δουλειά και πιθανώς χρόνο, και τι θα κάνει το Ε.ΠΑ.Μ. εν τω μεταξύ. Πολύ σωστό το ερώτημα. Το Ε.ΠΑ.Μ. θέλει και είναι διαθέσιμο να συνεργαστεί από την αρχή, με οποιοδήποτε κίνημα ή συλλογικότητα έχει ακόμα και μερικώς κάποιους στόχους που συνάδουν με αυτούς του Ε.ΠΑ.Μ. Ακόμα και αν διαφωνούμε με άλλους, ή θεωρούμε ότι οι στόχοι στους οποίους συμφωνούμε δεν είναι αρκετοί για την τελική λύση. Σε αυτό το πλαίσιο, το Ε.ΠΑ.Μ. έχει κάνει αμέτρητες εκκλήσεις σε όλα τα κόμματα (σε πολλές περιπτώσεις και με συστημένη επιστολή για τις οποίες υπάρχει απόδειξη παραλαβής), για συνεργασία. Το αίτημα είναι απλό. Τι μπορούμε να κάνουμε μαζί, για να βελτιώσουμε την κατάσταση του δοκιμαζόμενου Λαού, με οποιονδήποτε τρόπο έστω ή τι μπορούμε να κάνουμε για να αποτρέψουμε τα άμεσα προβλήματα των απολύσεων ή/και πλειστηριασμών και όλα τα υπόλοιπα με τα οποία μας βάλλουν καθημερινά οι κυβερνώντες. Παρ όλ΄ αυτά, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, η απάντηση δεν ήρθε ποτέ από κανέναν τους.

Με βάση αυτά, μπορούμε να μπούμε στο θέμα μας. Η συνεργασία με κόμματα, είναι κάτι που θα κριθεί επί τόπου, εφ όσον και εάν είναι δυνατόν και εάν βοηθά τους στόχους του Ε.ΠΑ.Μ.. Κανένας στο Ε.ΠΑ.Μ. δεν είναι τόσο τρελός, για να θεωρήσει προ των όποιων μετεκλογικών γεγονότων, ότι η συνεργασία σε κάποιο επίπεδο είναι απολύτως αδύνατη. Αλλά εδώ μιλάμε για συνεργασία σε κάποια θέματα, και όχι ταύτιση, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει και απ ότι φαίνεται δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει πλήρης ταύτιση.

Το Ε.ΠΑ.Μ., ως γνωστό, έχει εκφράσει ότι θέλει να είναι ρυθμιστής των καταστάσεων, ως άμεσο αποτέλεσμα των εκλογών.

Είναι λοιπόν λογικό και αυτονόητο, ότι και κάποιας μορφής συνεργασίας είναι πιθανή εάν και εφ όσον πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις. Ποιές όμως, είναι οι βασικές τουλάχιστον προϋποθέσεις αυτές;

Σε καμία περίπτωση η οποιαδήποτε συνεργασία, δεν θα γίνει με ιδεολογικά, κομματικά ή πολιτικά κριτήρια. Δεν θα δεχθούμε κάποια πολιτική πράξη για παράδειγμα, μόνο και μόνο, επειδή κάποιος έχει αποφασίσει να της δώσει την ταμπέλα "αριστερή" ή "δεξιά" ή "πατριωτική" ή οτιδήποτε άλλο.

Η διαφορά μας με τα άλλα κόμματα, είναι ότι αναγνωρίζουμε πλήρως και σαφώς, ότι δεν βρισκόμαστε σε ομαλή κατάσταση, αλλά είμαστε πάρα πολύ μακρυά της. Έτσι λοιπόν, αυτό που μένει, είναι η συνεργασία, με στόχο είτε την παροδική έστω ενδυνάμωση του Λαού, είτε την οργάνωσή του, μια και σήμερα η ουσιαστικότερη συνεργασία φαντάζει αδύνατη, έτσι ώστε να μπορέσει κάνει ο Λαός αυτοπροσώπως, το χρέος του.

Δεν πρόκειται να παραστήσουμε τους σωτήρες ερήμην του Λαού, ή τους ηγέτες που δεν επιδέχονται κριτικής, ούτε θα συνεργαστούμε με αποτέλεσμα να γίνουμε το δεκανίκι μιάς υποτιθέμενης αριστερής κυβέρνησης για να διαχειριστεί την υπάρχουσα κατάσταση ερημοποίησης που ετοιμάζονται να της αφήσουν σκόπιμα οι σημερινοί δωσίλογοι κυβερνήτες μας.

Η όποια συνεργασία, εάν και εφ όσον αυτή προκύψει και δεν μας αναγκάσει να αλλάξουμε τον χαρακτήρα και τους στόχους του μετώπου, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να είναι ταύτιση, συνένωση, αποδοχή του όποιου καθεστώτος, η οποιασδήποτε υποτιθέμενη λύσης που θα προταθεί έτσι απερίσκεπτα κλπ, όπως έκαναν οι ΔΗΜΑΡ/ΛΑΟΣ/ΚΚΕ/ΧΑ και δεν ξέρω ποιοι άλλοι.

Ο στόχος, υπενθυμίζω, είναι η ενδυνάμωση του ΛΑΟΥ, για να κάνει αυτός το χρέος του, που είναι ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας και στην συνέχεια η ίδρυση ενός νέου απελευθερωμένου κράτους χωρίς χρέη και υποχρεώσεις, όπου θα υπάρχει ουσιαστική Δικαιοσύνη, αληθινή Δημοκρατία και πραγματική Εθνική Ανεξαρτησία.

Έτσι λοιπόν, το Ε.ΠΑ.Μ., δεν πρόκειται να πουλήσει τα προτάγματα του, ούτε και πρόκειται να πει το περίφημο "ναί σε όλα", επειδή πιθανώς μπορεί να συνεργαστεί σε κάποια επί μέρους θέματα ή κόμματα. Δεν θα πει ούτε καν "ναι" σε ένα και μοναδικό πράγμα, εάν κάποιο από τα προτάγματα ή κάποιος από τους στόχους του τεθούν σε κίνδυνο.

Αυτήν την στιγμή, με βάση το πως λειτουργούν τα κόμματα της Βουλής, αυτή η συνεργασία όπως την περιέγραψα μέχρι στιγμής, δεν προβλέπεται να είναι δυνατή. Και αυτό, όχι για κάποια αδιαλλαξία του ΕΠΑΜ, αλλά για την αδιαλλαξία ακόμα και στα βασικά, από τα άλλα κόμματα, την οποία έχουν ήδη αποδείξει στην πράξη.

Πως μπορεί το ΕΠΑΜ για παράδειγμα, που θέλει ο Λαός να ενωθεί για να κάνει τον εθνικοαπελευθερωτικό του αγώνα, να ταυτιστεί ή να παίζει πολιτικά "φλέρτ", με κάποιον υποτιθέμενο ΣΥΡΙΖΑ που κόπτεται μόνο για το αριστερό μέρους του Λαού; Ή πως να συνεργαστεί μαζί του, για την διαγραφή του χρέους όταν σήμερα χαρακτηρίζει το χρέος ως μη επαχθές;

Ή πως μπορεί να ταυτιστεί ή να συνεργαστεί, και σε ποια βάση, με το ΚΚΕ, που θέλει να παλέψει τον καπιταλισμό στον δικό του χρόνο, κάποια εκατομμύρια χρόνια μακρυά, και δεν ενδιαφέρεται να κάνει το οτιδήποτε εκτός από ανούσιους και τελείως άστοχους "αγώνες" για τα τρομακτικά προβλήματα που ζεί ο Λαός σήμερα;

Ή πως μπορεί να συνεργαστεί με μια ηγεσία στους ΑΝΕΛ, όταν πιθανότατα το μόνο που θα τους ενδιαφέρει είναι να ξεχάσουμε αυτά που λέγαμε πριν, και να γίνουμε μια συνιστώσα τους ακολουθώντας πιστά τις δικές τους θέσεις;

Και για να γίνω συγκεκριμένος για το τι σημαίνει συνεργασία:

Ας πάρουμε ως υπόθεση εργασίας, ότι ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να κάνει κάποια κίνηση η οποία έχει ως στόχο την μείωση του χρέους, η την καλυτέρευση κάποιων όρων οι οποίοι θα έχουν άμεσο αποτέλεσμα για τον Λαό και θα του δώσουν ανακούφιση. Τι κάνει το Ε.ΠΑ.Μ. σε αυτήν την περίπτωση; Του λέει όχι, γιατί εμείς θέλουμε ολοκληρωτική διαγραφή του χρέους και τίποτα άλλο; Όχι βέβαια. Αυτό που θα κάνει το Ε.ΠΑ.Μ., είναι να μελετήσει την υποτιθέμενη πρόταση και να δεί πρώτα πρώτα, εάν αυτή θα έχει πραγματικά τα αποτελέσματα που υπόσχεται το άλλο κόμμα. Δεύτερον, θα κοιτάξει να δει, εάν αυτές οι αλλαγές, θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις όσον αφορά την δυνατότητα ολοκληρωτικής και μονομερούς διαγραφής τους χρέους. Εάν αυτός ο στόχος, βρίσκεται σε κίνδυνο, τότε, το Ε.ΠΑ.Μ. θα μπορέσει να κοιτάξει το ενδεχόμενο της διόρθωσης της μεθόδου μείωσης ή τέλος πάντων βελτίωσης της κατάστασης, έτσι ώστε και αυτή προσωρινά να μπορεί να γίνει, αλλά και ο απώτερος στόχος να έρχεται όλο και πιο κοντά. Εάν ούτε και αυτό δεν είναι δυνατόν, τότε, πολύ απλά ΔΕΝ θα συνεργαστεί.

Συνεργασία λοιπόν, για συγκεκριμένα θέματα μπορεί να υπάρξει, π.χ. για να γίνει καλύτερα και σωστότερα (χωρίς να τεθούν σε κίνδυνο οι απώτεροι στόχοι μας) μια μείωση χρέους, για να ανακουφιστεί ο Λαός. Σε αυτήν την περίπτωση, βεβαίως το ΕΠΑΜ θα είναι πρωτοστάτης σε κάτι τέτοιο εάν και εφ όσον δεχθεί κάποιος την βοήθειά μας ή οποία θα είναι λογική, επιστημονικά στηριγμένη και απολύτως συμβατή με το συμφέρον του Λαού. Αν όμως, ο τρόπος που προτίθεται κάποια αντιμνημονιακή κυβέρνηση να κάνει αυτήν την υποτιθέμενη απομείωση είναι λανθασμένος και αποδεδειγμένος ως τέτοιος με επιχειρήματα, τότε δεν θα ξεπουλήσουμε την κοινή λογική και το καλό του Λαού, για κάποια πολιτικά πυροτεχνήματα ή άλλα πολιτικά συμφέροντα.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το ότι το Ε.ΠΑ.Μ. θα μπορούσε να συνεργαστεί στο συγκεκριμένο παράδειγμα για τον υποτιθέμενο προσωρινό στόχο της απομείωσης του Χρέους, όπως αυτός θα προταθεί από κάποιο άλλο κόμμα, δεν σημαίνει ότι το Ε.ΠΑ.Μ. θα χάσει ή θα ξεχάσει την προσήλωσή του στον απώτερο στόχο, που είναι η ΟΛΙΚΗ και μονομερής διαγραφή του χρέους.

Αν για παράδειγμα, μια πρόταση μείωσης του χρέους ή των πληρωμών ή τόκων ή οτιδήποτε άλλο σχετικό, είναι δυνατόν να κάνει αδύνατη την ολοκληρωτική διαγραφή του χρέους αργότερα διότι η μέθοδος εμπεριέχει είτε απαράδεκτες παραδοχές, είτε δημιουργεί προ-τετελεσμένα ή οτιδήποτε άλλο που μπορεί να δυναμιτίσει το τελικό σχέδιο του ΕΠΑΜ, τότε δεν θα συνεργαστούμε στην συγκεκριμένη περίπτωση. Όσο σωστή, λογική, πατριωτική, προοδευτική ή φιλολαϊκή και να φαίνεται η υποτιθέμενη κίνηση. Εάν όμως, υπάρχει αποδοχή των προτάσεών μας, ή η υφιστάμενη πρόταση δεν εμπεριέχει κινδύνους, τότε, γιατί όχι, θα υπάρξει συνεργασία. Όχι όμως για ιδεολογικούς ή πολιτικούς λόγους, αλλά με γνώμονα την ενδυνάμωση του ίδιου του Λαού ώστε να μπορέσει να κάνει το χρέος του πιο καλά στο κοντινό μέλλον.

Γιατί εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε οποιαδήποτε κίνηση, όσο αντιμνημονιακή και να φαίνεται στην επιφάνειά της, εάν πρώτα δεν έχουμε αποδείξει, για τον εαυτό μας αλλά και τον ίδιο τον Λαό ότι αυτή θα ωφελήσει τον Λαό με υγιή τρόπο και δεν θα του απαγορεύσει αργότερα να αναγεννηθεί πραγματικά.

Εμείς ζητάμε να συνεργαστούμε, είτε για να βοηθήσουμε ουσιαστικά και όχι εικονικά στην υπάρχουσα κατάσταση, είτε για να προωθήσουμε τους στόχους μας οριστικά. Τα υπόλοιπα δεν αφορούν ούτε τον Λαό, ούτε το ΕΠΑΜ. Γιατί η τελική λύση, δεν πρόκειται να υπάρξει μέσα στο υπάρχον πολιτικό και πολιτειακό σύστημα, αλλά έξω και πέρα από αυτό. Η θέση του Ε.ΠΑ.Μ. είναι ξεκάθαρη: Δεν θα επέλθει ευημερία σε αυτόν τον Λαό και αυτήν την Πατρίδα, εάν δεν γεννηθεί η "Νέα Απελευθερωμένη Ελλάδα", όπως ακριβώς ορίστηκε παραπάνω. Αυτός είναι ένας στόχος, τον οποίο δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ή να παραμερήσουμε.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πολύ απλά, ότι το ΕΠΑΜ, όπως έχει ήδη διατυπώσει και έχει προσπαθήσει να κάνει, είναι διατεθειμένο να συνεργαστεί σε οποιαδήποτε βάση που μπορεί να ανακουφίσει τον Λαό (με πραγματικά ωφέλιμο τρόπο). Είναι διατεθειμένο να συνεργαστεί, εάν και εφ όσον, ο στόχος της νέας απελευθερωμένης, ανεξάρτητης και δημοκρατικής Ελλάδας υπηρετείται από αυτήν την συνεργασία. Εάν όχι, τότε θα συνεχίσει μόνο του, όπως έκανε πάντα, να ενδυναμώνει και να οργανώνει τον Λαό, ώστε αυτός αυτοπροσώπως να το κάνει χρησιμοποιώντας πρωτογενές Δημοκρατικό δίκαιο.

Το Ε.ΠΑ.Μ. λοιπόν, δεν μπορεί να συνεργαστεί αν αποδειχθεί ότι ο κοινός στόχος στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται να βοηθήσει, ή ακόμα χειρότερα, μπορεί να προκαλέσει ακόμα χειρότερα προβλήματα στο μέλλον για τον Λαό μας.

Τι θα κάνει το Ε.ΠΑ.Μ., εάν η συνεργασία αποδειχθεί ότι μπορεί να γίνει και μάλιστα παραγωγικά, σε περισσότερα από ένα μέτωπο/θέμα;

Η απάντηση είναι προφανής: Το Ε.ΠΑ.Μ., δεν πρόκειται να αφήσει τον πρωταρχικό του στόχο, και γι αυτό δεν θα συνεργαστεί επ' αόριστον ακόμα και με μια υποτιθέμενη απολύτως συνεργάσιμη κυβέρνηση. Ο στόχος του Ε.ΠΑ.Μ. δεν είναι η εγκατάσταση ενός νέου κομματικού κράτους και η επ' αόριστον συμμετοχή του σε αυτό, άσχετα εάν αυτό προσδιορίζεται ως αριστερό ή δεξιό. Στο υπάρχον πολιτικό σύστημα, το μόνο που μπορεί κανείς να κάνει στην απολύτως καλύτερη περίπτωση, είναι να νομοθετήσει και να εφαρμόσει μέτρα πυροσβεστικά ή αν θέλετε, διαχειριστικά των καταστάσεων.

Δηλαδή, ακόμα και αν υπάρξει το καλύτερο δυνατό σενάριο, το οποίο εδώ που τα λέμε είναι πάρα πού απίθανο, το Ε.ΠΑ.Μ., δεν θα χαθεί μέσα στην λήθη της κοινοβουλευτικής ζωής ούτε στην υβριστική για τον Λαό "καλοπερασιά" που όλοι μας γνωρίζουμε ξεχνώντας τους στόχους του. Το άρρωστο πολιτικό περιβάλλον θα πρέπει κάποια στιγμή, και μάλιστα γρήγορα, να εξαφανιστεί ανεπιστρεπτί από την ζωή αυτής της χώρας. Κανένα από τα μεγάλα θέματα που αφορούν την χώρα μας, που είναι πρώτα πρώτα το χρέος, και μετά τα υπόλοιπα εθνικά θέματα αλλά και άλλα όπως της ανεργίας, της παραγωγικής ανασυγκρότησης δεν μπορούν να λυθούν, όσο το εγχώριο τέρας της μεταπολίτευσης είναι ζωντανό, και η εμπλοκή μας με την Ευρώπη συνεχίζει υφίσταται.

Συνεργασία επ' αόριστον λοιπόν, στην περίπτωση που αυτή είναι δυνατή; Σαφώς όχι. Ο στόχος, είναι η Νέα Απελευθερωμένη Ελλάδα. Για να γίνει αυτός πραγματικότητα, ο μόνος που απομένει για να συνεργαστούμε μαζί του, είναι αυτός που έχει αποφασίσει ότι θα τα παρατήσει ΟΛΑ, για να γίνει αυτό. Εάν υπάρχουν εκεί μέσα στην Βουλή τέτοιοι άνθρωποι, εάν πράγματι υπάρχουν κάποιοι που πράγματι θα θελήσουν να αφήσουν τα παλαιά έδρανα δια παντός, για να αποτελέσουν το καταλύτη για να στηθούν από την αρχή μια νέα Βουλή στην οποία δεν θα μπορέσουν ποτέ να εισέλθουν ως βουλευτές, τότε ασφαλώς είναι ευπρόσδεκτοι στον αγώνα.

Κάτι μου λέει όμως, ότι εάν υπάρχουν αυτοί, τότε είναι σίγουρα μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού και μόνο. Στο τέλος, είναι σίγουρο ότι όλοι θα καταλάβουν, ότι η μόνη συνεργασία που μπορεί σήμερα, να μας φέρει στην πραγματική λύση, δεν μπορεί να γίνει στα έδρανα της Βουλή, αλλά στον δρόμο, μεταξύ αριστερών, δεξιών και ανένταχτων πολιτών, που έχουν ακόμα την αγάπη για την Πατρίδα και την αφοσίωση στην Δημοκρατία ακόμα ζωντανές. Το μόνο που ελπίζω και το Ε.ΠΑ.Μ. αγωνίζεται γι αυτό, είναι όταν έρθει αυτή η ώρα, να μην είναι πολύ αργά...

Ο Σταύρος Κατσούλης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.