Μνημόνια και λεμόνια

Του Θανάση Καρτερού

Τα γεγονότα είναι σε γενικές γραμμές γνωστά, αλλά όταν εξιστορούν τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες οι Financial Times και όχι κάποιο σκανδαλοθηρικό ταμπλόιντ, παθαίνει ο άνθρωπος το κάτι τις του. Ο Μπαρόζο διέταξε τον Σαμαρά να μπει στην κυβέρνηση και ο σκληρός αντιμνημονιακός είπε το ναι τηλεφωνικώς. Ο Μπαρόζο είπε στον Βενιζέλο ότι πρέπει να σκοτώσουν το δημοψήφισμα του Παπανδρέου κι εκείνος τράβηξε το πιστόλι του πριν αλέκτορα φωνήσαι. Ο Μπαρόζο κανόνισε ποιος θα είναι πρωθυπουργός στην Ελλάδα-ο Παπαδήμος!- και οι δυο τους πειθάρχησαν.

Στην ωραία εικόνα υπάρχουν βέβαια και ο θυμωμένος Σαρκοζί και η κλαμένη Μέρκελ. Άλλο είναι όμως το ζήτημα για μας αυτή τη στιγμή: Αυτοί οι δυο πολιτικοί, ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς, που καβάλησαν την εξουσία μ' αυτό τον τρόπο, πώς τολμούν να εμφανίζονται ως το άκρον άωτον της πολιτικής γενναιότητας;

Έχουν, λέει, το θάρρος να παίρνουν σκληρά μέτρα. Έχουν το θάρρος να επιβάλλουν βάρβαρες πολιτικές. Έχουν το θάρρος να συνεργάζονται για να δώσουν σταθερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Έχουν το θάρρος να υπερασπίζονται τα μνημόνια για το καλό της πατρίδας.

Ποιο θάρρος; Η αλήθεια που δεν σηκώνει πια αμφισβήτηση είναι ότι: Ή δεν είχαν το στοιχειώδες θάρρος και ανάστημα να αντισταθούν στο θράσος, στην ιταμότητα, στο μαφιόζικο εκβιασμό, και να υπερασπιστούν την πατρίδα, τη δημοκρατία τους συμπατριώτες τους -και τον ίδιο τους τον εαυτό, αν θέλετε. Ή είχαν τόσο τρελή και χωρίς αρχές επιθυμία να καβαλήσουν το γάιδαρο της εξουσίας που τους χάριζαν, ώστε να μην έχουν καμιά διάθεση να τον κοιτάξουν στα δόντια. Εκτός πια κι αν ισχύει μια τρίτη εκδοχή και έχουμε πετύχει το συνδυασμό των συνδυασμών: Πολιτικό ανάστημα Γουλιμή και λαιμαργία εξουσίας Γαργαντούα.

Σε κάθε περίπτωση αυτοί οι δυο κυβερνούν. Αυτοί οι δυο έχουν μοιραστεί τις θέσεις εξουσίας και επιβάλλουν όσα επιβάλλουν. Αυτοί οι δυο κατεβαίνουν στις εκλογές να διεκδικήσουν την ψήφο μας ως γενναίοι, σωτήρες, ούλτρα πατριώτες και πιο ούλτρα ανιδιοτελείς, και ντούροι. Αυτούς τους δυο ψηφίζουν και στηρίζουν και σήμερα οι Μπαρόζο και οι Μέρκελ του θράσους και της υπεροψίας. Και είναι θέμα πια και περηφάνιας και αξιοπρέπειας να τους ξεφορτωθούμε. Όπως τους αξίζει. Γιατί εκτός από τα μνημόνια υπάρχουν και τα λεμόνια...

Πηγή:  «iskra.gr»