Ενίσχυση μέσω... διπλής ήττας

Του Γιώργου Δελαστίκ

Δεν πέφτει η κυβέρνηση λόγω του αποτελέσματος των ευρωεκλογών. Αντιθέτως, η πολιτική θέση της είναι πλέον ενισχυμένη. Αυτό δεν οφείλεται στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ που τη συναπαρτίζουν. Και τα δύο αυτά κόμματα υπέστησαν σοβαρές ήττες στις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής. Επτά ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες έχασε η ΝΔ σε σχέση με το ποσοστό που είχε πάρει προ διετίας στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012. Έκανε βουτιά στο 22,7% από το 29,7% που είχε πάρει τότε. Ακόμη χειρότερα πήγε το ΠΑΣΟΚ. Έχασε πάνω από το ένα τρίτο του ποσοστού του. Είχε 12,3% και πήρε μόνο 8%. Με απώλειες συνολικές 7+4=11 μονάδες, τώρα πλέον η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου δεν κατόρθωσε να πάρει στις ευρωεκλογές ούτε το ένα τρίτο των ψήφων. Μόλις το 31% την ψήφισε.
Οικτρό ποσοστό. Πώς γίνεται όμως να ενισχύεται η κυβέρνηση, όταν υφίστανται σοβαρότατες εκλογικές ήττες και τα δύο κόμματα που τη συναπαρτίζουν;

Σαρώθηκαν εκλογικά και οι δύο εν δυνάμει, θεωρητικά μιλώντας, κυβερνητικοί σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ. Το 6,3 της ΔΗΜΑΡ συρρικνώθηκε στην άβυσσο του 1,2% που την πετάει στον χώρο του εξωκοινοβουλίου. Το 7,5% των Ανεξάρτητων Ελλήνων βυθίστηκε στο κοινοβουλευτικό ψυχορράγημα του 3,45%.

Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέτρεψε τη σειρά στην κορυφή της κατάταξης των κομμάτων. Με το 26,6% που πήρε την περασμένη Κυριακή, περνάει πλέον τη ΝΔ κατά 4 εκατοστιαίες μονάδες. Εμφανής υπεροχή. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012 είχε μείνει 3 μονάδες πίσω από τη ΝΔ. Στις ευρωεκλογές πέρασε 4 μονάδες μπροστά. Παρόλο που, έστω και οριακά, μειώθηκε το ποσοστό και του ΣΥΡΙΖΑ σε σύγκριση με τον Ιούνιο του 2012, έπεσε από το 26,9% στο 26,6% - μείωση κατά 0,3 της μονάδας. Ασήμαντη, αλλά μείωση. Πρωτιά ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μέσω... στασιμότητας στην εκλογική επίδοση. Ιδιόμορφη πρωτιά που δεν γεννά όμως δυναμική εξουσίας.

Σφίγγει ο κλοιός γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν όντως εξαρθρωθούν ως κόμματα η ΔΗΜΑΡ και οι ΑΝΕΛ, πώς θα κυβερνήσει χωρίς συμμάχους; Με αυτοδυναμία; Θεωρητικά δεν είναι αδύνατον, αλλά μέχρι στιγμής δεν εμφανίζει η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ τέτοια εικόνα. Μόνη του ελπίδα, αν δεν αλλάξουν θεαματικά τα εκλογικά δεδομένα, η συνεργασία με κάποιο κεντροαριστερό σχήμα. Κάτι δηλαδή σαν το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου ή το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη. Ας μη συνεχίσουμε αυτήν την υπόθεση...

Προοπτική... τετραετίας (!) απέκτησε ξαφνικά η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Δεν αποκλείεται δηλαδή η κυβέρνηση να κατορθώσει τον ερχόμενο Φεβρουάριο να μαζέψει ακόμη και τους 180 βουλευτές που απαιτούνται για να εκλέξει δικό της Πρόεδρο Δημοκρατίας, όσο παράδοξο και αν ακούγεται αυτό. Αν όντως διαλυθούν η ΔΗΜΑΡ και οι ΑΝΕΛ, όλα είναι δυνατά. Αν όμως υπάρχουν ως κοινοβουλευτικά κόμματα, δύσκολο.

Αμείλικτοι οι αριθμοί. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στη Βουλή 21 ανεξάρτητοι βουλευτές, 14 των ΑΝΕΛ και 14 της ΔΗΜΑΡ - σύνολο 49. Η κυβέρνηση έχει επίσημα δικούς της 152 βουλευτές, καθώς έχουν απομείνει 125 στη ΝΔ (από 129 που έβγαλε το 2012) και 27 στο ΠΑΣΟΚ (από 33). Με άλλα λόγια, αν από τους 49 βουλευτές που προαναφέραμε καταφέρει η κυβέρνηση να προσεταιριστεί καμιά τριανταριά, ξεπέρασε το όριο των 180!

Υπάρχει φυσικά ο λαός. Όταν κινείται, καθορίζει εν πολλοίς τις εξελίξεις. Άλλες εκλογές πάντως μέχρι την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας δεν προβλέπονται. Αυτή η Βουλή θα αποφασίσει ποιον θα επιλέξει. Με βασικό κριτήριο το προσωπικό μέλλον των βουλευτών.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα  «Έθνος»

Πηγή: «iskra»