Ανασχηματισμός αλά «Κομέντια ντελ Αρτε»

Της Μαρίας Τριαντοπούλου

«Commedia dell’arte σημαίνει η κωμωδία της τέχνης, όχι με την έννοια της καλλιτεχνίας αλλά με αυτήν της τεχνικής και του επαγγελματισμού, η κωμωδία δηλαδή που δημιουργείται από "τεχνίτες" – επαγγελματίες ηθοποιούς σε αντίθεση με τους ερασιτέχνες της λόγιας κωμωδίας» λέει η Βικιπαίδια για τη γνωστή Ιταλική λαϊκή κωμωδία που άνθησε, κυρίως στη Βενετία, από τον 16ο μέχρι τον 18ο αιώνα.

Πόσο πολύ μου ήρθε στο μυαλό αυτό το είδος φαρσοκωμωδίας με στημένους ρόλους, που μάλιστα οι ηθοποιοί έπαιζαν επαναληπτικά μέσα στα χρόνια ώστε να έχουν τελειοποιηθεί σε αυτούς, καθώς παρακολουθούσα τις τελευταίες μέρες τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, την σεμνή τελετή της ορκωμοσίας και την παράδοση των Υπουργείων στους νέους υπουργούς από τους απερχόμενους.

Δηλαδή αν τα πράγματα στη χώρα δεν ήταν άκρως σοβαρά και επικίνδυνα θα μπορούσε κανείς σχεδόν να διασκεδάσει με τις επιλογές αυτές για τη νέα κυβέρνηση. Έχουν ήδη ειπωθεί πολλά για αυτόν τον πολυαναμενόμενο ανασχηματισμό, έναν ανασχηματισμό μάλιστα που έχει και μια διπολική προσωπικότητα: από την μια έχει έναν «αέρα» νεο-εκλεγμένης κυβέρνησης φρέσκιας και άσπιλης ενώ συγχρόνως αναδύει ένα πανικόβλητο προεκλογικό «άρωμα» αφού μοιάζει να έχουν επιστρατευθεί όλοι σχεδόν οι λαϊκοί πολιτικοί τηλεαστέρες, ήρωες των παραθύρων και αγαπημένοι των καναλιών, για να συνεχίσουν το success story των προκατόχων τους.

Ο νοήμων άνθρωπος θα αναρωτιέται εύλογα: αφού ήταν τόσο, μα τόσο, επιτυχημένοι αυτοί οι Υπουργοί, αφού σήμερα ο κ. Σαμαράς μόνο που δεν τους φίλησε τα πόδια από ευγνωμοσύνη για την μεταρρυθμιστική τους προσφορά στην σωτηρία του έθνους, γιατί τους άλλαξε; Με ποια λογική αν εγώ είχα κάποιον που μου έκανε καλά τη δουλειά και που μάλιστα παρήγε και επιτυχημένο αναπτυξιακό έργο θα τον έδιωχνα για να πάρω κάποιον αδοκίμαστο στη θέση του; Ή θα ήμουν τρελός ή δεν θα ήμουν ευχαριστημένος πραγματικά από την απόδοσή του ή θα τον θυσίαζα ως αποδιοπομπαίο τράγο σε ένα προεκλογικό επικοινωνιακό παιχνίδι. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.

Αφού έφτασα στο ακραίο σημείο να σκεφτώ μήπως, βλέποντας πως ο λαός είναι δύσθυμος και κατηφής με όλα όσα περνάει, αποφάσισαν να μας ανεβάσουν λίγο την ψυχολογία με διάφορους διασκεδαστικούς χαρακτήρες υπουργών που μας έχουν προσφέρει πολλές ώρες γέλιου στο παρελθόν (άλλωστε η Κομέντια ντελ Αρτε έχει και τον Αρλεκίνο και τον Πανταλόνε της) και να μας κάνουν να ξεχαστούμε για λίγο τώρα με το καλοκαιράκι που έρχεται και να ψυχαγωγηθούμε με τους άριστους αυτούς επαγγελματίες του είδους και με την υψηλή υποκριτική τους ικανότητα...

Γιατί παρά τα όσα έχουν ειπωθεί εγώ παραμένω με την απορία γιατί αυτός ο συγκεκριμένος ανασχηματισμός; Γιατί οι κκ Ντινόπουλος και Γιακουμάτος, γιατί η κυρία Γκερέκου, η κυρία Βούλτεψη και ο κ. Λοβέρδος; Γιατί να αποχωρήσει ο κ. Χατζηδάκης συγκεκριμένα, ή ο επιτυχημένος φίλος των τροϊκανών κ. Γεωργιάδης; Και όσο το σκέφτομαι τόσο προσπαθώ να καταλάβω τι ήταν ακριβώς το μήνυμα που πήραν οι κκ Σαμαράς και Βενιζέλος από τις ευρωεκλογές, στις οποίες  - ας μην το ξεχνάμε για καλό και για κακό - έχασαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να οδηγηθούν σε αυτές τις επιλογές και σε αυτόν τον ανασχηματισμό;

Προσπαθώ και δεν το πετυχαίνω ακριβώς γιατί...άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και ακόμα πιο άβυσσος αυτή της κυβέρνησης. Μάλλον φαντάστηκαν ότι οι υπουργοί που αποχώρησαν είχαν καεί επαρκώς και άρα θα οδηγούσαν πιθανά σε μια ήττα στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές ή σκέφτηκαν να στηρίξουν τους πιο «αντιμνημονιακούς» της ΝΔ ώστε να προσφέρουν ολίγον εκ των έσω ακροδεξιό και δήθεν αντιπολιτευτικό λαϊκισμό - να εφησυχάζει και ο κόσμος που τους βλέπει στα ΜΜΕ να παίζουν τον ρόλο τους τόσο άψογα αλλά και να κατευνάζει τον θυμό του προεκλογικά.

Αλλά, δυστυχώς, πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι καιρός για θεατρικά δρώμενα ούτε για επικοινωνιακό οπορτουνισμό. Λίγες μέρες μετά τις προ-εκλογικές υποσχέσεις αρχίζουν πάλι τα μέτρα και ήδη από σήμερα η νέα κυβέρνηση ξεκινάει το κατευναστικό της έργο με εσωτερικούς διαξιφισμούς και αιχμές κατά των πρώην υπουργών και της πολιτικής τους γραμμής. Και φοβάμαι, ακόμα περισσότερο,  ότι κάτι λάθος κατάλαβαν οι κκ Σαμαράς και Βενιζέλος για το μήνυμα των εκλογών και προσπαθούν να ανταποκριθούν με επικοινωνιακά προεκλογικά τεχνάσματα που γίνονται εύκολα αντιληπτά από όλους. Και τότε να δεις για πότε η «Commedia» γίνεται «Tragedia» με καταστροφικά αποτελέσματα για την χώρα αλλά και την μελλοντική της προοπτική...

Πηγή: «tvxs»