Ας πιάσουμε ξανά το νήμα από την αρχή!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Αντικειμενικά η χώρα μας, για όσο καιρό ακόμα θα λέγεται χώρα και όχι χώρος διερχομένων, ζει τη χειρότερη περίοδο σε όλη τη σύγχρονη ιστορία της, ανάμεσα σε ασύστολα ψεύδη που εκτοξεύονται από τους πολιτικούς, τα ΜΜΕ, τον επιχειρηματικό και τραπεζικό κόσμο, καθώς και από φίλους και υποστηρικτές της.

Τα κεντρικά πρόσωπα της χώρας είναι σίγουρο ότι ευημερούν, ενώ μεγάλο μέρος των πολιτών της λιμοκτονεί  και υποφέρει. Η διακυβέρνηση της χώρας απέχει πλέον ελάχιστα από το να καταστεί εξ ολοκλήρου αντισυνταγματική, η δε επίδοσή της στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βρίσκεται καθημερινά υπό αμφισβήτηση.

Πέρα όμως από τα εσωτερικά προβλήματα που υπάρχουν όπως τα ζει και τα αισθάνεται ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα, στο σπίτι , στη δουλειά, για όσους βέβαια υπάρχει ακόμα, στα νοσοκομεία, στα πανεπιστήμια και στα σχολεία κλπ,  υπάρχει και η γεωπολιτική κατάσταση, που φυσικό είναι να μην γίνεται αντιληπτή από τον κάθε πολίτη, αφού απαιτεί και ειδικές γνώσεις.

Αυτή λοιπόν η γεωπολιτική κατάσταση που εξελίσσεται, φαίνεται ότι  έχει τοποθετήσει  την πατρίδα μας στο μάτι του κυκλώνα που πολύ σύντομα θα ξεσπάσει στην ανατολική Μεσόγειο μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας για ζητήματα ενέργειας, που θα λειτουργήσει σαν επακόλουθο της συνεχιζόμενης κρίσης στην Ουκρανία και γύρω από αυτήν.

Από αυτήν τη σύγκρουση ποιος θα βγει νικητής; Προφανώς και ιστορικά εξετάζοντας το θέμα, νικητής θα αναδειχθεί αυτός που διαθέτει αποφασιστικούς ηγέτες και ηττημένος αυτός που διαθέτει διχασμένη ηγεσία, που παρόλο που γαυγίζει δεν ξέρει ή δεν έχει την τόλμη να δαγκώσει και όταν ακόμη μπορεί, δεν ξέρει ούτε το πώς θα το κάνει,  ούτε το πού!

Από την άλλη πλευρά οι  «φίλοι» και γείτονές μας αυτό το διάστημα, έχουν στην κυριολεξία «ξεσαλώσει» σε θρασύτητα, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι έχουν να κάνουν με μια αδύναμη ελληνική κυβέρνηση, που αν και αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό ποσοστό του λαού, είναι αυτή τελικά που καθοδηγεί τις πολιτικές του τόπου, αφού η αντιπολίτευση της επιτρέπει να παίζει αυτό το παιχνίδι και ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, σιωπά και απέχει από τα δημόσια και κοινά! Έτσι η «φίλη» Τουρκία βρίσκει την ευκαιρία και στέλνει τα πολεμικά της σκάφη να κόβουν βόλτα στις ακτές του …Σαρωνικού!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες μπαίνει ένα πολύ σοβαρό ερώτημα :

Οι Έλληνες έχουν χάσει εντελώς την αίσθηση του «γνώθι σαυτόν;» ή πιστεύουν ακόμα αυτά που τους σερβίρουν σε καθημερινή βάση κυβέρνηση, κυβερνητικοί,  ΜΜΕ  και οι πάσης φύσεως παπαγάλοι του  συστήματος, ότι δήθεν οι φίλοι και σύμμαχοί μας θα μας «ξελασπώσουν;»

Καλά θα κάνουν όμως να αφυπνιστούν από το λήθαργο που βρίσκονται όσο γρηγορότερα μπορούν, αν θέλουν πραγματικά να περισώσουν και αυτά τα λίγα που τους έχουν μείνει.

Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι, μόνον οι ίδιοι  και μόνον αυτοί  μπορούν να δράσουν  και να διασφαλίσουν  πως ο ήλιος της Ελλάδας θα ανατείλει ξανά πάνω από αυτήν την πονεμένη Γη.

Κάθε άλλη σκέψη που κάνουν για προσμονή και ατάραχη υπομονή μέχρι την έλευση του «Σωτήρα» ας τη σταματήσουν τώρα αμέσως,  πριν να είναι πολύ-πολύ αργά!