Μαθήματα από μία χρεοκοπία

Του Γιάννη Σιδέρη

Η αντιπαράθεση στο Ελληνικό κοινοβούλιο μεταξύ βουλευτών της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ με επίκεντρο την χρεοκοπία της Αργεντινής, καταδεικνύει πρώτον την προχειρότητα με την οποία οι συγκυβερνώντες αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους θέματα, θεμελιώδη όμως για την χώρα μας και δεύτερον την ανάγκη τους να επιβεβαιώσουν επικοινωνιακά τις πολιτικές επιλογές τους απέναντι σε έναν λαό που χειμάζεται εξ’ αιτίας αυτών!

Οι ανεκδιήγητοι κυβερνητικοί βουλευτές, είδαν την χρεοκοπία μιας χώρας που παλεύει 15 χρόνια τώρα εναντίον του παγκόσμιου τοκογλυφικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, ως μάνα εξ’ ουρανού και, πανηγυρίζοντας για την διαφαινόμενη νίκη των κορακιών, επιτέθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ υπενθυμίζοντας την φράση του προέδρου του “μακάρι να είμαστε Αργεντινή”.

Πως όμως έχει το θέμα με την τρίτη χρεοκοπία της χώρας αυτής;

Όλα ξεκίνησαν μετά την απόφαση του Αμερικανού δικαστή Griesa να δικαιώσει δύο....
αμερικανικά funds που απαιτούσαν την πλήρη αποπληρωμή των ομολόγων που είχαν στην κατοχή τους μετά την χρεοκοπία του 2001.

Κατ’ αρχάς η απόφαση του Αμερικανού δικαστή Griesa έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις ακόμα και εντός των ΗΠΑ. Η αμερικανική κυβέρνηση έχει χαρακτηρίσει την απόφασή του «εντυπωσιακά ευρεία», λέγοντας πως θα μπορούσε να υπονομεύσει τις διεθνείς σχέσεις των ΗΠΑ. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει προειδοποιήσει πως η απόφαση θα κάνει πιο εύκολο μια «χούφτα» πιστωτών να μπορούν να δημιουργήσουν εμπόδια σε άλλες αναδιαρθρώσεις χρέους. «Υπάρχει κόστος για τον κόσμο», είχε δηλώσει την προηγούμενη εβδομάδα ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Olivier Blanchard.

Ας δούμε όμως πως αντιμετωπίζει το θέμα το διεθνές πρακτορείο Reuters, στο οποίο καλό είναι να ανατρέξουν οι πολιτευτάδες των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όπως και τα ελληνικά συστημικά ΜΜΕ για να πάρουν ένα μάθημα αντικειμενικής δημοσιογραφίας.

Διαβάζουμε από το διεθνές αυτό πρακτορείο ειδήσεων μεταξύ άλλων:

“Αν και είναι δύσκολη, η κατάσταση απέχει πολύ από το χάος που ακολούθησε το οικονομικό κραχ την περίοδο 2001-2002, όταν η οικονομία της Αργεντινής κατέρρευσε μαζί με το χρεοκοπημένο κράτος της. «Πρόκειται για μία πολύ ιδιαίτερη χρεοκοπία, δεν υπάρχει πρόβλημα φερεγγυότητας, επομένως τα πάντα θα εξαρτηθούν από το πόσο γρήγορα θα λυθεί αυτή», δήλωσε αναλυτής του χρηματοπιστωτικού οίκου Goldman Sachs.”

Ακούσατε εσείς στα συστημικά ΜΜΕ κάτι για την ιδιαιτερότητα της χρεοκοπίας;

Απέχει ή δεν απέχει παρασάγγας η πληροφόρηση αυτή από την εγχώρια προσφερόμενη στους πολίτες η οποία διανθίζεται πάντα με σκηνές από την χρεοκοπία του 2002 (γιατί άραγε);

Πέρα από τα καθαρά τεχνικά οικονομικά ζητήματα, το πολιτικό υπόβαθρο της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η Αργεντινή, είναι πολύ σημαντικό.

Μια ήττα της από τα “κοράκια” της διεθνούς τοκογλυφίας, θα είναι ήττα για όλους του λαούς. Η Αργεντινή μάχεται για το μέλλον της και την ανεξαρτησία της, την ίδια ώρα που οι εδώ κυβερνώντες έχουν επιλέξει την πλήρη υποταγή ξεπουλώντας δημόσια περιουσία και δημιουργώντας σαφές έλλειμμα δημοκρατίας όπως δήλωσε και ο Πρόεδρος κ. Κάρολος Παπούλιας. Και αντί να σταθούν με κάθε τρόπο στο πλευρό μιας χώρας με αντίστοιχα προβλήματα, αυτοί μοιάζει να χαίρονται με την δοκιμασία της, θεωρώντας ότι εξέλαβαν ένα ακόμη ισχυρό επικοινωνιακό όπλο για τον διαρκή εκφοβισμό των πολιτών.

Μόνο που βιάστηκαν και μάλλον το όπλο αυτό είναι μπούμεραγκ και δεν θα αργήσει να στραφεί εναντίον τους! Γιατί η μάχη που δίνει η Αργεντινή τις ώρες τούτες, δείχνουν μια χώρα που προασπίζει τα συμφέροντά της και την εθνική της ανεξαρτησία. Ο δρόμος που δείχνει με αποφασιστικότητα από την αρχή της νέας δοκιμασίας, είναι σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτόν που έχουν επιλέξει οι κυβερνώντες την χώρα μας από το 2010 έως τώρα, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων της, όπως του Υπουργού Οικονομικών Axel Kicillof, ο οποίος σε συνέντευξη Tύπου μετά την κατάρρευση των συνομιλιών, δήλωσε “δεν θα υπογράψουμε μια συμφωνία η οποία θα θέσει σε κίνδυνο το μέλλον της Αργεντινής”.

Οι ντόπιοι εντολοδόχοι των δανειστών ούτε να σκεφτούν δεν μπορούν ότι ίσως (λέω ίσως ρε αδερφέ) χρειαστεί να αντισταθούν στην διεθνή τοκογλυφία!

Ο λαός όμως από την δοκιμασία μιας πολύ μακρινής χώρας ίσως (λέω ίσως) πάρει ένα μάθημα μαχητικότητας, αξιοπρέπειας και εθνικής υπερηφάνειας.

Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πάτρας