Και δημόσια κυρ Βρούτση μας;

Του Θανάση Καρτερού

Εν αρχή είναι βέβαια η πολιτική που ακολουθούν τα κόμματα της συγκυβέρνησης: Τρόικα και ξερό ψωμί. Η τρόικα γι' αυτούς και το ξερό ψωμί για μας. Θα συμφωνήσετε όμως ότι υπάρχει ένα θεματάκι και με την ποιότητα των προσώπων τα οποία διεξάγουν την -Θεέ μου φύλαγε!- διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Με τους υπουργούς που χαράσσουν για λογαριασμό μας τις κόκκινες γραμμές. Με την ούτως ειπείν πολιτικήμαστοράντζα που χτίζει τη νέα Ελλάδα σε σχέδια Σαμαρά.

Άγνωστο παραμένει αν η ασκούμενη πολιτική μικραίνει τα πρόσωπα, ή τα πρόσωπα επιλέγονται με κριτήριο να χωράει το πολιτικό τους ανάστημα στην ασκούμενη πολιτική. Όπως και να 'χει δεν υπάρχει προηγούμενο μετά το 1974, πολιτικοί τόσο ασήμαντοι να αποφασίζουν για τόσο σημαντικά πράγματα.

Να αποφασίζουν για το μέλλον της χώρας και εκατομμυρίων ανθρώπων όχι για έναν και δυο μήνες, αλλά για μια και δυο δεκαετίες, ποιοι; Ο Χαρδούβελης. Ο Ντινόπουλος. Ο Κυριάκος. Και ο Βρούτσης βεβαίως! Αυτόν που τον βάζετε; Ο ίδιος Βρούτσης που δεν διστάζει να διαβεβαιώνει εμάς ότι δεν θα μειωθούν οι συντάξεις την ίδια στιγμή που προτείνει γραπτώς στην τρόικα μόνιμο μηχανισμό μειώσεων. Κι όταν συλλαμβάνεται ψευδόμενος και το έγγραφό του δημοσιεύεται στην Αυγή, τι δηλώνει παρακαλώ; Δεν ξέρω αν είναι δημοσιογραφική επιτυχία το να δημοσιοποιεί κάποιος δημόσια εθνικά έγγραφα! Πάλι καλά που δεν προτείνει καιπαραπομπή των δραστών για κατασκοπεία.

Δεν ξέρει! Πρώτα κατηγορεί σε άλλο σημείο των δηλώσεών του την εφημερίδα ότι αυτά που δημοσιεύει είναι ανυπόστατα. Κι ύστερα ομολογεί ότι έχουν μια υπόσταση ναααα, με το συμπάθιο, αφού κατηγορεί την εφημερίδα γιατί δημοσίευσε τα έγγραφα. Δεν ξέρει τι λέει, με λίγα λόγια. Και δεν ξέρει και ελληνικά, πανάθεμά τον. Γιατί δεν μπορείς να κατηγορείς κάποιον ότι δημοσιεύει δημόσια εθνικά έγγραφα. Και να το κάνεις και δημόσια, κυρ Βρούτση μας; Λέει ότι είναι και εθνικά, θα πεις. Εδώ έχει ένα δίκιο. Οι ζευγίτες της Δεξιάς εξαπανέκαθεν κατείχαν το κλειδί για τη γοργή μεταπήδησή τους στην τάξη των ιππέων: Την αποκλειστική αντιπροσώπευση του έθνους. Συνεπώς, εφόσον τα έγγραφα χαρακτηρίζονται εθνικά, μόνο ο Βρούτσης μπορεί να τα γνωρίζει. Το λοιπόν έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί αληθινό ότι κατά Βρούτση είναι εθνικό...

Πηγή: «Η ΑΥΓΗ»