Έργα και ημέρες του Ανδρέα Λοβέρδου που μετρημένες είναι

Του Πέτρου Αργυρίου

Η μεταπολίτευση δεν εξελίσσεται πλέον ως απλή εκτροπή αλλά ως ψυχοπαθολογία.

Η αφόρητη πίεση της διαρκούς στρέβλωσης της πραγματικότητας προκειμένου να κρατηθεί η εξουσία στα χέρια αυτών που την καταχράστηκαν βουλιμικά, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις σε ανθρώπινο εγκέφαλο.

Μπορεί να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η φυσιολογία του εγκεφάλου του υπουργού παιδείας Ανδρέα Λοβέρδου έχει διαταραχτεί από τις πιέσεις που ασκεί το κρισιακό περιβάλλον όπως συμβαίνει άλλωστε στα ανθρώπινα πλάσματα υπό συνθήκες διαρκούς στρες.

Ο άνθρωπος των πολλών υπουργείων είχε δείξει από νωρίς δείγματα γραφής πολιτικά αποκλίνουσας. 

Το 2012 πχ και μετά την κίνηση του τότε οικονομικού εισαγγελέα κου Πεπόνη να διαβιβάσει στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου τη δικογραφία για την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ ώστε να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες πολιτικών προσώπων για την αναθεώρηση το 2009 του ελλείμματος του ελληνικού κράτους προς τα πάνω, ο κος Λοβέρδος έστειλε το δικό του μήνυμα προς τη δικαιοσύνη ωσάν να ήταν κινηματογραφικός χαρακτήρας του Κόπολα:

«Όποιος επιχειρήσει να πειράξει τον κ. Παπανδρέου, θα μετατρέψει τη χώρα σε μια χώρα στην οποία υπάρχει μακελειό… θα γίνει μακελειό»

Η δικαιοσύνη τότε φαίνεται να ενοχλήθηκε και ίσως να έκρινε εκβιαστικό το ύφος του κου Λοβέρδου όπως μάλλον έδειξε η απάντηση του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ρούσσου Παπαδάκη «…για τις ατυχείς δηλώσεις του κ. Υπουργού Υγείας «περί μακελειού» που (υπό την κάλυψη της βουλευτικής ασυλίας) άπτεται της πρόκλησης σε τέλεση πλημμελήματος…» συμπληρώνοντας προφητικά «…Όσοι διαχρονικά ασκώντας εξουσία, μας έφθασαν σ’ αυτή την κατάσταση… δεν πρέπει να προκαλούν και δεν έχουν καμία θέση ανάμεσά μας. Αποδόμησαν από την παιδεία τις ανθρώπινες αξίες την ειλικρίνεια, την καλοσύνη, την αγάπη, καλλιεργώντας τ’ αντίθετα, προβάλλοντας και υπερασπίζοντας το εγώ τους αντί το εμείς (την ενότητα), αυξάνοντας την απληστία και όχι το μέτρο…»

Το 2013 ο Λοβέρδος χτυπάει ξανά χαρακτηρίζοντας τη Χρυσή Αυγή ως ελληνική Χεζμπολά και ως το πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά την μεταπολίτευση ξεχνώντας επιμελώς ατημέλητα τις φημολογούμενες σχέσεις Χρυσής Αυγής και σωμάτων ασφαλείας καθώς επίσης και τα κινήματα των πλατειών που τσακίστηκαν από την πρώτη αυθεντική μαζική καταστολή που γεννήθηκε μετά την αντιπολίτευση.

Ο Λοβέρδος, προτού εξυμνήσει την Χρυσή Αυγή έχει ήδη προλάβει το 2012 να διαπομπεύσει οροθετικές ιερόδουλες δίνοντας στη δημοσιότητα φωτογραφίες τους λες και ήταν επικηρυγμένες, συμπληρώνοντας έτσι το προφίλ ενός πολιτικού μεσανατολίτικης κοπής.

Μα είναι το τρέχων διάστημα που ο αυταρχισμός του Λοβέρδου έχει μετατραπεί πλέον σε κάτι άλλο, τώρα που η καρέκλα του μονοπωλίου της εξουσίας αρχίζει πλέον αισθητά να τρίζει και οι επί χρόνια εξουσιαστές καλούνται να πάρουν στις αποσκευές τους μικρό μονάχα μέρος των ειδικών και αποκλειστικών προνομίων που είχαν.

Η πολιτική των μνημονίων έχει αρχίσει να παράγει στρες όχι μόνο στους δυστυχείς εξουσιαζόμενους αλλά και τους ίδιους τους εξουσιαστές όπως άλλωστε φαίνεται και από τις πρόσφατες δηλώσεις της Γ.Γ υπ. Υγείας Χριστίνα Παπανικολάου: «Τα τελευταία 4-5 χρόνια είμαστε σε κατάσταση φρίκης και τρόμου». Μεγάλη είδηση, μεγάλη διαπίστωση, ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα η παραδοχή ότι οι πολιτικές που ασκούνται προκαλούν φρίκη και τρόμο.

Πως αλλιώς θα μπορούσε να ερμηνευτεί η πρόσφατη κρίση πολιτικού Alzheimer όταν στις 28 Οκτωβρίου του 2014 ο κος Λοβέρδος διέταξε ένορκη διοικητική εξέταση για την απουσία του από τη καθιερωμένη δοξολογία της επετείου του Όχι;

Η ΕΔΕ τελικά βρήκε τον ένοχο που υπονόμευσε τον υπουργό: «Τελικά έγινε η ΕΔΕ, το γραφείο του δικό μου φταίει, άρα εγώ και ζητώ συγγνώμη» δήλωσε ο υπουργός επαναλαμβάνοντας προς εμπέδωση: «Η ευθύνη του γραφείου μου ανήκει σε μένα, φταίω εγώ».

Βρέθηκε λοιπόν ο ένοχος που έψαχνε ο Λοβέρδος: ήταν ο εαυτός του αλλά δεν του επιβλήθηκε από τον ίδιο του τον εαυτό κάποια διοικητική κύρωση.

Αφού έλυσε λοιπόν ένα μεγάλο μυστήριο ωσάν Κλουζώ, ο Λοβέρδος άρχισε να ασχολείται με τις ευθύνες των άλλων.

Ζήτησε λοιπόν τη συνδρομή της Δίωξης Ηλεκτρονικής για να λυθεί ένα άλλο μυστήριο: το ποιος βρίσκεται πίσω από τη σελίδα στο facebook που δημοσιεύονται τα καλέσματα για τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Ο πολιτικός λοιπόν που απείλησε τη δικαιοσύνη και την Ελλάδα με μακελειό για να μην προχωρήσει η δικαστική διερεύνηση της αναθεώρησης του ελλείμματος προς τα πάνω το 2009, ζητάει από μια υπηρεσία η οποία δεν παράγει το έργο που θα μπορούσε ακριβώς λόγω πολιτικών παρεμβάσεων να λειτουργήσει μάλλον εξωθεσμικά για να του λύσει ένα ζήτημα.

Δε φοβήθηκε ο αθεόφοβος και μάλιστα μετά την τραγελαφική του γκάφα μήπως η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος μπορεί να έβρισκε πίσω από τη σελίδα στο facebook τον ίδιο τον… Ανδρέα Λοβέρδο; Ξέρετε, εκείνον τον τυπά που όταν ψάχνει για ενόχους βρίσκει τον εαυτό του.

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

Στη συνέχεια ο υπουργός των 7 υπουργείων και των δέκα παραλλήλων συμπάντων συνδύασε την εμπειρία και τις γνώσεις που απέκτησε από τη θητεία του στο υπουργείο υγείας πρότεινε ποινές μέχρι και αποβολές για μαθητές που καπνίζουν.

Και μέσα σε όλα αυτά βρήκε και το χρόνο να ασχοληθεί με ένα ελάσσων πρόβλημα της ελληνικής παιδείας στα χρόνια του μνημονίου: Το που θα βρεθούν οι πόροι για να προσληφθούν οι 1100 δάσκαλοι που χρειάζονται για να υπάρχει επάρκεια, με άλλα λόγια να έχουν τα παιδιά και τα σχολεία δασκάλους.

Δεν έκανε φυσικά ΕΔΕ για να βρεθεί για ποιο λόγο το υπουργείο του δεν έχει πόρους για να προσλάβει τους 1100 δασκάλους που λείπουν από τα σχολεία, ούτε για «τη φρίκη και τον τρόμο» που ζει το πρώην υπουργείο του υγείας, γιατί σε αυτήν την περίπτωση γνωρίζει πολύ καλά ποιος φταίει: Φταίνε ο Ανδρέας Λοβέρδος και όλες οι κυβερνήσεις που υπηρέτησε.

Ξεκινώντας από το δεδομένο ότι πόροι δεν πρόκειται να εξευρεθούν βρήκε μια άπορη λύση: άποροι δάσκαλοι θα καλύψουν τα εκπαιδευτικά κενά διδάσκοντας άμισθα σε περιοχές όπως η Αετοράχη και τα Μετέωρα, ενώ παράλληλα θα πρέπει να καταφύγουν και στην πορνεία για να προσπορίζονται (η δεύτερη πρόταση δεν είναι του Λοβέρδου αλλά θα μπορούσε κάποιος να τη θεωρήσει ως μια πιθανή έκβαση της Λύσης Λοβέρδου).

Έτσι θα μαζέψουν πολλά μόρια για να εκτοπίσουν συναδέρφους τους που έχουν ακόμη αναχρονιστικές αντιλήψεις και επιδιώκουν η εργασία τους να είναι έμμισθη.

Υπάρχει ένα μικρό ζήτημα στην τελική λύση Λοβέρδου και είναι ηθικό αλλά όχι σαν αυτά που προβάλλουν τα λαϊκίστικα αντιμνημονιακά μήντια: Αν κατά την ώρα του έργου κολλήσουν οι εκπαιδευτικές τζάμπα ιερόδουλες AIDS, θα είναι υποχρεωμένος τότε ο υπουργός να δώσει τις φωτογραφίες τους στη δημοσιότητα και να τις διαπομπεύσει όπως έκανε και κατά το παρελθόν για την προστασία της δημόσιας υγείας;

Ο κος Λοβέρδος ζητάει από τους ανθρώπους να κάνουν την ανάγκη φιλότιμο. Ζητάει να θεσμοθετηθεί και στα εργασιακά αυτό που επικρατεί και στην πολιτική σκηνή: η εθελοδουλία. Μόνο που στην πολιτική σκηνή η εθελοδουλία αμείβεται αδρά ενώ για τη παιδεία ζητούνται τσάμπα μαλάκες που θα χαλάσουν την πιάτσα αυτών που έχουν το θράσος και ζητούν αμειβόμενη εργασία στα χρόνια του μνημονίου.

Έτσι ο Λοβέρδος δημιουργεί μια νέα κατηγορία εργαζομένου: Τον ανεργοσπάστη.

Τη λύση Λοβέρδου σίγουρα θα υιοθετήσουν και ιδιωτικές εταιρίες: δουλέψτε άμισθα για τα επόμενα πέντε χρόνια για να πάρετε μόρια για να σας προσλάβουμε τον έκτο. Γιατί μέχρι σήμερα οι εταιρίες είχαν να αντιμετωπίσουν τον αξεπέραστο σκόπελο του να πληρώνουν μισθούς πείνας. Η τελική λύση Λοβέρδου τους λύνει τα χέρια επαναφέροντας το θεσμό της σκλαβιάς και δίνοντας τους τσάμπα σκλάβους. 

Υπάρχουν βέβαια λύσεις στο ζήτημα της εξεύρεσης πόρων για να έχουν τα παιδιά δασκάλους και τα νοσοκομεία γιατρούς και αναλώσιμα: Αλλά φυσικά πλέον τα αναλώσιμα είναι οι ίδιοι οι ασθενείς και τα παιδιά: Θα μπορούσε πχ ο κος Λοβέρδος και οι συνυπουργοί και βουλευτές να κόψουν το ένα τρίτο από τους δικούς τους παχυλούς μισθούς για να προσληφθούν 1100 και ακόμη παραπάνω δάσκαλοι.

Αλλά η πιο αποτελεσματική λύση θα είναι απλά να ξεκουμπιστούν πριν τους πάρει ο Χειμωνάς την μάνα.

Όπως έγραφε με αφορμή τον εκβιασμό Λοβέρδου το 2012 και ο αντιεισαγγελέας του ΑΠ Ρούσσος Παπαδάκης : «…Όσοι διαχρονικά ασκώντας εξουσία, μας έφθασαν σ’ αυτή την κατάσταση, που οδήγησαν εκατοντάδες νέων στην ανεργία στερώντας τους το όνειρο και την ελπίδα στη ζωή, δεν πρέπει να προκαλούν και δεν έχουν καμία θέση ανάμεσά μας. Αποδόμησαν από την παιδεία τις ανθρώπινες αξίες την ειλικρίνεια, την καλοσύνη, την αγάπη, καλλιεργώντας τ’ αντίθετα, προβάλλοντας και υπερασπίζοντας το εγώ τους αντί το εμείς (την ενότητα), αυξάνοντας την απληστία και όχι το μέτρο…».

Όχι κύριε Παπαδάκη, δεν αποδόμησαν μόνο από την παιδεία τις αξίες. Αποδόμησαν και συνεχίζουν να αποδομούν την ίδια την Παιδεία, την ίδια την Υγεία, την ίδια την Κοινωνία. Και συνεχίζουν να έχουν θέσεις όχι απλά άναμεσά μας αλλά πάνω στο σβέρκο μας, προκαλώντας πιο χυδαία από ποτέ και επιδεικνύοντας κοροϊδευτικά τη βουλευτική τους ασυλία που τους επιτρέπει να θεσμοθετούν και να επιβάλουν τον κοτζαμπασισμό τους.

Πηγή: «agriazwa»