Ποιος μπορεί να "ρίξει" τις τιμές;

Τι είναι ο Αστικός Συνεταιρισμός Καταναλωτών; 

Οι καταναλωτικοί συνεταιρισμοί προσφέρουν προϊόντα σε κόστος σχεδόν χονδρικής γιατί δεν ενδιαφέρονται για το κέρδος αλλά για την ευημερία των µελών τους. Με μια συνδρομή ελάχιστα μεγαλύτερη της τιμής χονδρικής αγοράς, αλλά πολύ μικρότερη από την τιµή διάθεσης των προϊόντων στην Ελεύθερη Αγορά, υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας ενός αποθεματικού ικανού να χρηματοδοτήσει θέσεις εργασίας για συνανθρώπους µας, να προσφέρει χρήματα και υπηρεσίες σε κοινωφελείς σκοπούς, να καλύψει ανάγκες προσφοράς υπηρεσιών µε έμμισθο ανθρώπινο δυναμικό, καταπολεμώντας έτσι και την ανεργία.

Έτσι μπορούν να πέσουν οι τιμές ειδών πρώτης ανάγκης, δίνοντας μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη στον μισθό µας, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να  απολαμβάνουμε µε κοινωφελείς υπηρεσίες, χωρίς την επένδυση περισσοτέρων κεφαλαίων, αλλά µε χρηστή διαχείριση των ήδη διαθέσιμων χρημάτων µας να έχουμε περισσότερα οφέλη. 

Πως λειτουργεί; 

Οι καταναλωτικοί συνεταιρισμοί αγοράζοντας μαζικά, και απευθείας από τους παραγωγούς, ρίχνουν τις τιµές. Μπορούν και προσφέρουν προϊόντα σε τιµές που μόλις καλύπτουν το κόστος, και αφήνουν ένα μικρό πλεόνασμα γιατί δεν ενδιαφέρονται για το κέρδος αλλά για την ευημερία των µελών τους. 

O Συνεταιρισμός Καταναλωτών είναι η αναπόφευκτη απάντηση στα εξής ερωτήματα: 

1) Η αύξηση των μισθών µας λύνει τα πρόβλημα διαβίωσης µας ή μια ενδεχόμενη αύξηση των μισθών µας οδηγεί σε ανάλογη αύξηση των τιμών τροφίμων, εξανεμίζοντας το όφελος; 

2) Οι τιμές των τροφίμων εκφράζουν το πραγματικό τους κόστος ή είναι πλασματικές, γιατί προσαρμόζονται στα όρια της οικονομικής αντοχής των καταναλωτών; 

Σύμφωνα µε τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης:

·                     Παρουσιάστηκαν Ελληνικά προϊόντα σε γειτονικές βαλκανικές χώρες σε χαμηλότερες τιμές από ό,τι πωλούνται στην χώρα µας, προσαρμοσμένες στις οικονομικές δυνατότητες των εκεί καταναλωτών.  

·                     Η τιµή του εμφιαλωμένου νερού των 500 ml, για να «προσαρμοστεί» στις οικονομικές δυνατότητες των καταναλωτών, κατά την περίοδο ένταξης της χώρας µας στο ευρώ, από 50 δραχμές έγινε σε µία εβδομάδα 173 δραχμές (μισό ευρώ). Ποια είναι άραγε η πραγματική του τιµή; 

·                     «Ακριβότερα έως 944% σε σχέση µε ό,τι χρεώνουν οι παραγωγοί πωλούνται στην αγορά τρόφιµα και αγροτικά προϊόντα, σύμφωνα µε τα στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ». 

·                     Η πλασματικότητα των τιμών διαφαίνεται και από τα στοιχεία που δόθηκαν στην εκπομπής του κ. Στέλιου Κούλογλου « Θεματική βραδιά » που πρόβαλε την 15η Μαρτίου του 2007 το Ντοκιμαντέρ «Εμείς τρέφουμε τον κόσμο». Ο κ. Ζαν Ζίγκερ, Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή ανάφερε ότι στην πρωτεύουσα της Σενεγάλης Ντακάρ, στην μεγαλύτερη γεωργική αγορά της Δ. Αφρικής (ονομάζεται Σανταγκάρ), πωλούνται ευρωπαϊκά γεωργικά προϊόντα στο 1/3 των ντόπιων τιμών. Οι Ευρωπαϊκές τιμές είναι πιο ανταγωνιστικές σε µία χώρα µε κατά κεφαλήν εισόδημα μικρότερο του 1 δολαρίου την ημέρα! (πηγή UNICEF)

3) Η αναγκαστική δανειοδότηση µε τόκο όπου καταφεύγει ο ιδιωτικός τοµέας για να εξασφαλίσει ρευστότητα, έχει ως άµεσο αποτέλεσµα την επιβάρυνση της τελικής τιµής τών προς διάθεση προϊόντων, µετακυλίοντας αυτό το βάρος στον καταναλωτή; Η υποστήριξη της διακίνησης των τροφίµων µε κεφάλαια κίνησης από τους άµεσους αποδέκτες τους, τους καταναλωτές, θα βοηθούσε στην περαιτέρω πτώση των τιµών; 

4) Τι θα συνέβαινε εάν το υπόλοιπο του 20 - 40% του μισθού µας ή και παραπάνω, που τώρα διαθέτουμε για αγορές τροφίμων, αντί να γινόταν επιχειρηματικό κέρδος πολλαπλών μεσαζόντων, διοχετευόταν σε υπηρεσίες γενικού συµφέροντος και κοινής ωφέλειας (μισθοδοσίες κέντρων υγείας γειτονιάς, παιδικών σταθμών, βοήθεια στο σπίτι, δημοτική αστυνομία ασφάλεια, φύλαξη σχολείων κλπ); Πόσο θα συνέβαλε αυτό στην ποιότητα ζωής µας και στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας; 

5) Ποιος άλλος μπορεί σε συνθήκες ελεύθερης διαμόρφωσης τιμών της Αγοράς να κατεβάσει τις τιμές,  εκτός από τους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς; 

πηγή: http://www.thalein.gr