Αν ναι, η υφιστάμενη δικαστική εξουσία έχει τη δυνατότητα να φέρει σε πέρας κάτι τέτοιο ή είναι και αυτή διεφθαρμένη; Και τέλος, θα επιλέγατε την τακτική δικαιοσύνη ή τα λαϊκά δικαστήρια;
Καταρχάς, έτσι ή αλλιώς το έγκλημα για το οποίο εγκαλούνται οι Έλληνες πολιτικοί και όσοι συνέδραμαν σ’ αυτή την ιστορία, είναι ένα έγκλημα που αφορά τις ίδιες τις βάσεις συγκρότησης του ελληνικού κράτους. Η εσχάτη προδοσία δεν είναι ένα κοινό έγκλημα άρα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί κοινά. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από ένα δικαστήριο, το οποίο απηχεί απευθείας το λαϊκό αίσθημα. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχει συμβεί αυτό. Το Γενάρη του 1945 όταν δικάστηκαν οι δωσίλογοι -αν και κατά τη γνώμη μου σωστά χαρακτηρίστηκε η δίκη ως παρωδία γιατί δεν δίκασε αυτός που επλήγη, δηλαδή ο ελληνικός λαός και δεν ήρθε ως μάρτυρας αυτός που πολέμησε το δωσίλογο- παρόλα αυτά, το κατηγορητήριο έγινε με συντακτική πράξη της συγκεκριμένης κυβέρνησης, όπου καταρτίστηκε το συγκεκριμένο δικαστήριο και το κατηγορητήριο.
Έτσι πρέπει να γίνει και τώρα. Πρέπει να γίνει από την πλειοψηφία της Βουλής, μιας Βουλής που απηχεί το λαϊκό αίσθημα, μια πράξη η οποία μπορεί να έχει συντακτικό χαρακτήρα, δηλαδή να είναι ισότιμη με το Σύνταγμά μας, καθώς δικάζεις στο όνομα αυτού. Η δίκη πρέπει να γίνει από ειδικό δικαστήριο, το οποίο πρέπει να έχει κυρίως λαϊκούς δικαστές αλλά και τακτικούς. Κυρίως όμως ορκωτή σύνθεση. Ένα ορκωτό λαϊκό δικαστήριο δηλαδή το οποίο θα κατηγορήσει και θα απονείμει δικαιοσύνη για πράξεις δωσιλογισμού εναντίον αυτής της χώρας. Να θυμηθούμε ότι το παλιό κατηγορητήριο του 1945, δίκασε ως πράξεις δωσιλογισμού ακόμα και την προπαγάνδα, που έσπερνε την ηττοπάθεια σε ένα λαό προκειμένου να υποκύψει στον κατακτητή. Αυτή τη φορά θα δικαστούν και οι δημοσιογράφοι και τα Μέσα, που άσκησαν αυτού του είδους το δωσιλογισμό της προπαγάνδας. Απ’ ότι γνωρίζουμε, οι νομικοί του Ε.ΠΑ.Μ ήδη σχεδιάζουν ένα τέτοιο σχέδιο νόμου, μια τέτοια συντακτική πράξη της Βουλής.
Καταρχάς, έτσι ή αλλιώς το έγκλημα για το οποίο εγκαλούνται οι Έλληνες πολιτικοί και όσοι συνέδραμαν σ’ αυτή την ιστορία, είναι ένα έγκλημα που αφορά τις ίδιες τις βάσεις συγκρότησης του ελληνικού κράτους. Η εσχάτη προδοσία δεν είναι ένα κοινό έγκλημα άρα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί κοινά. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από ένα δικαστήριο, το οποίο απηχεί απευθείας το λαϊκό αίσθημα. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχει συμβεί αυτό. Το Γενάρη του 1945 όταν δικάστηκαν οι δωσίλογοι -αν και κατά τη γνώμη μου σωστά χαρακτηρίστηκε η δίκη ως παρωδία γιατί δεν δίκασε αυτός που επλήγη, δηλαδή ο ελληνικός λαός και δεν ήρθε ως μάρτυρας αυτός που πολέμησε το δωσίλογο- παρόλα αυτά, το κατηγορητήριο έγινε με συντακτική πράξη της συγκεκριμένης κυβέρνησης, όπου καταρτίστηκε το συγκεκριμένο δικαστήριο και το κατηγορητήριο.
Έτσι πρέπει να γίνει και τώρα. Πρέπει να γίνει από την πλειοψηφία της Βουλής, μιας Βουλής που απηχεί το λαϊκό αίσθημα, μια πράξη η οποία μπορεί να έχει συντακτικό χαρακτήρα, δηλαδή να είναι ισότιμη με το Σύνταγμά μας, καθώς δικάζεις στο όνομα αυτού. Η δίκη πρέπει να γίνει από ειδικό δικαστήριο, το οποίο πρέπει να έχει κυρίως λαϊκούς δικαστές αλλά και τακτικούς. Κυρίως όμως ορκωτή σύνθεση. Ένα ορκωτό λαϊκό δικαστήριο δηλαδή το οποίο θα κατηγορήσει και θα απονείμει δικαιοσύνη για πράξεις δωσιλογισμού εναντίον αυτής της χώρας. Να θυμηθούμε ότι το παλιό κατηγορητήριο του 1945, δίκασε ως πράξεις δωσιλογισμού ακόμα και την προπαγάνδα, που έσπερνε την ηττοπάθεια σε ένα λαό προκειμένου να υποκύψει στον κατακτητή. Αυτή τη φορά θα δικαστούν και οι δημοσιογράφοι και τα Μέσα, που άσκησαν αυτού του είδους το δωσιλογισμό της προπαγάνδας. Απ’ ότι γνωρίζουμε, οι νομικοί του Ε.ΠΑ.Μ ήδη σχεδιάζουν ένα τέτοιο σχέδιο νόμου, μια τέτοια συντακτική πράξη της Βουλής.
πηγή: http://epamsyrouposeid.blogspot.gr
Η απάντηση έχει δοθεί μέσα από τα κείμενα και τις προφορικές συνεντεύξεις του Γενικού Γραμματέα του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου