Νομίζουμε, ότι δεν μπορούμε να μην έχουμε. Η παγκόσμια οικονομία αυτή τη στιγμή και το παγκόσμιο εμπόριο κυριαρχείται απόλυτα από το εμπόριο βιομηχανικών προϊόντων. Το 75% του διεθνούς εμπορίου είναι βιομηχανικά προϊόντα. Άρα, οι οικονομίες οι οποίες δεν προσφέρουν στο βιομηχανικό εμπόριο δεν έχουν μεγάλη τύχη. Δεν έχουν μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Το ερώτημα είναι, ποια βιομηχανική ανάπτυξη και με ποιους όρους θέλουμε. Κι αν αυτή είναι φιλική τόσο ως προς την κοινωνία, όσο και προς το περιβάλλον. Δηλαδή τι να την κάνουμε μια βιομηχανία, η οποία μας μετατρέπει σε Κίνα, Μπαγκλαντές ή Ινδία. Αυτού του τύπου η βιομηχανική ανάπτυξη ερημώνει κυριολεκτικά την κοινωνία και μετατρέπει ολόκληρη την οικονομία σε χώρα φτηνής ευκαιριακής εργασίας.
Εμάς μας ενδιαφέρει μια βιομηχανική ανάπτυξη που να προσθέτει στην παραγωγικότητα της οικονομίας και άρα να εξασφαλίζει την άνοδο των εισοδημάτων, των αμοιβών. Να είμαστε μια οικονομία υψηλά αμειβόμενης εργασίας και υψηλά εξειδικευμένης εργασίας. Αυτή η βιομηχανία μπορεί να αναπτυχθεί μόνο στο βαθμό, που εκμεταλλεύεται τα μεγάλα σχετικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας.
Και αυτά είναι: α) Τα αγροτικά μας, β) Το τεράστιο φυσικό ορυκτό πλούτο της χώρας, γ) Το σταυροδρόμι, δηλαδή τη γεωπολιτική – γεωγραφική θέση της χώρας η οποία είναι εξαιρετική και αν την αξιοποιήσεις μπορείς να έχεις πολύ μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Δεν έχει λόγο ο άλλος να πληρώνει Κινέζους για να του φέρνουν, για παράδειγμα βιομηχανικά προϊόντα, όταν σε εκείνα τα οποία εσύ θα επιλέξεις να παράγεις, μπορείς να τα παράγεις με πολύ υψηλότερη παραγωγικότητα και σε πολύ λιγότερο χρόνο. Κερδίζει αυτός που παράγει πιο γρήγορα, με μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και πολύ πιο εξειδικευμένα. Αν μπορεί να το κάνει, μπορεί να κερδίσει και τη διεθνή αγορά.
Το θέμα είναι, όμως, ότι για εμάς η βιομηχανία μας είναι απαραίτητη – πρώτα και κύρια – για να υπάρχει εσωτερική ανάπτυξη. Ο στόχος είναι να μπορέσουμε να θεμελιώσουμε μια οικονομία, που ικανοποιεί τις βασικές ανάγκες του ελληνικού λαού και μετά, βεβαίως, να κατακτήσουμε μερίδια της διεθνούς αγοράς. Να ανοίξουμε δρόμους διεθνών οικονομικών σχέσεων.
Το ερώτημα είναι, ποια βιομηχανική ανάπτυξη και με ποιους όρους θέλουμε. Κι αν αυτή είναι φιλική τόσο ως προς την κοινωνία, όσο και προς το περιβάλλον. Δηλαδή τι να την κάνουμε μια βιομηχανία, η οποία μας μετατρέπει σε Κίνα, Μπαγκλαντές ή Ινδία. Αυτού του τύπου η βιομηχανική ανάπτυξη ερημώνει κυριολεκτικά την κοινωνία και μετατρέπει ολόκληρη την οικονομία σε χώρα φτηνής ευκαιριακής εργασίας.
Εμάς μας ενδιαφέρει μια βιομηχανική ανάπτυξη που να προσθέτει στην παραγωγικότητα της οικονομίας και άρα να εξασφαλίζει την άνοδο των εισοδημάτων, των αμοιβών. Να είμαστε μια οικονομία υψηλά αμειβόμενης εργασίας και υψηλά εξειδικευμένης εργασίας. Αυτή η βιομηχανία μπορεί να αναπτυχθεί μόνο στο βαθμό, που εκμεταλλεύεται τα μεγάλα σχετικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας.
Και αυτά είναι: α) Τα αγροτικά μας, β) Το τεράστιο φυσικό ορυκτό πλούτο της χώρας, γ) Το σταυροδρόμι, δηλαδή τη γεωπολιτική – γεωγραφική θέση της χώρας η οποία είναι εξαιρετική και αν την αξιοποιήσεις μπορείς να έχεις πολύ μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Δεν έχει λόγο ο άλλος να πληρώνει Κινέζους για να του φέρνουν, για παράδειγμα βιομηχανικά προϊόντα, όταν σε εκείνα τα οποία εσύ θα επιλέξεις να παράγεις, μπορείς να τα παράγεις με πολύ υψηλότερη παραγωγικότητα και σε πολύ λιγότερο χρόνο. Κερδίζει αυτός που παράγει πιο γρήγορα, με μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και πολύ πιο εξειδικευμένα. Αν μπορεί να το κάνει, μπορεί να κερδίσει και τη διεθνή αγορά.
Το θέμα είναι, όμως, ότι για εμάς η βιομηχανία μας είναι απαραίτητη – πρώτα και κύρια – για να υπάρχει εσωτερική ανάπτυξη. Ο στόχος είναι να μπορέσουμε να θεμελιώσουμε μια οικονομία, που ικανοποιεί τις βασικές ανάγκες του ελληνικού λαού και μετά, βεβαίως, να κατακτήσουμε μερίδια της διεθνούς αγοράς. Να ανοίξουμε δρόμους διεθνών οικονομικών σχέσεων.
πηγή: http://epamsyrouposeid.blogspot.gr
Η απάντηση έχει δοθεί μέσα από τα κείμενα και τις προφορικές συνεντεύξεις του Γενικού Γραμματέα του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη
Η απάντηση έχει δοθεί μέσα από τα κείμενα και τις προφορικές συνεντεύξεις του Γενικού Γραμματέα του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου