Του Δημήτρη Μηλάκα
Η σημασία της γερμανικής νίκης πολλαπλασιάζεται αν λάβει κανείς υπόψη του ότι
Είναι προφανές ότι η υποθήκευση των μελλοντικών εσόδων της Κύπρου από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών της πηγών αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο του Βερολίνου, ο οποίος εξασφαλίζεται με το δέσιμο της Λευκωσίας στους γερμανικούς μηχανισμούς «διάσωσης».
Το έπαθλο για τη Γερμανία, προφανώς, είναι τεράστιο, αλλά δεν είναι εξασφαλισμένο, καθώς στην Κύπρο δόθηκε μια μάχη, η οποία ωστόσο, δε σημαίνει το τέλος του πολέμου. Του πολέμου με τον οποίο το Βερολίνο διεκδικεί τον «αυτοκρατορικό» του ρόλο στην Ευρώπη.
Αυτός ο πόλεμος, προφανώς, δεν έχει κριθεί, καθώς, τελικά, κάποια στιγμή η οικονομική επικράτηση πρέπει να μπορεί να διασφαλιστεί και στο πεδίο της πραγματικής μάχης.
Με πιο απλά λόγια, δεν έχει καμία σημασία - ή τέλος πάντων έχει μικρή σημασία - αν η Γερμανία έδεσε την Κύπρο με μνημόνια μετατρέποντάς την σε αποικία της, αν δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει τα κέρδη της, τα οποία ήδη έσπευσε να αμφισβητήσει η… Τουρκία, υπενθυμίζοντας ότι διεκδικεί και αυτή μερίδιο από τον κυπριακό θησαυρό υδρογονανθράκων.
Υπό αυτήν την έννοια ο πόλεμος συνεχίζεται…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Γερμανοί κέρδισαν τη μάχη της
Κύπρου. Μια σημαντική, οπωσδήποτε, μάχη η οποία ωστόσο δεν θα καθορίσει το
αποτέλεσμα του πολέμου, ο οποίος θα συνεχιστεί με κλιμακούμενη σφοδρότητα. Όχι
μόνο στην Κύπρο, αλλά σ' ολόκληρη την περιφέρεια της ευρωζώνης.
Η γεωπολιτική παράμετρος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι πλέον εμφανής. Και στην περίπτωση της Κύπρου, είναι εξαιρετικά δύσκολο να καλυφθούν τα κέρδη που - προς το παρόν τουλάχιστον - φαίνεται να εξασφαλίζει η Γερμανία. Είναι μάλλον αδιαμφισβήτητο ότι το Βερολίνο δημιουργεί ένα ισχυρότατο οικονομικό προγεφύρωμα, μετατρέποντας την Κύπρο σε αποικία χρέους, στην κρίσιμη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Η γεωπολιτική παράμετρος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι πλέον εμφανής. Και στην περίπτωση της Κύπρου, είναι εξαιρετικά δύσκολο να καλυφθούν τα κέρδη που - προς το παρόν τουλάχιστον - φαίνεται να εξασφαλίζει η Γερμανία. Είναι μάλλον αδιαμφισβήτητο ότι το Βερολίνο δημιουργεί ένα ισχυρότατο οικονομικό προγεφύρωμα, μετατρέποντας την Κύπρο σε αποικία χρέους, στην κρίσιμη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Η σημασία της γερμανικής νίκης πολλαπλασιάζεται αν λάβει κανείς υπόψη του ότι
* Η Κύπρος έχει διαπιστωμένα
δεκάδες τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικό αέριο και διατηρεί βάσιμες
προσδοκίες για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου
* Η Γερμανία έχει μηδαμινούς
ενεργειακούς πόρους
Είναι προφανές ότι η υποθήκευση των μελλοντικών εσόδων της Κύπρου από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών της πηγών αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο του Βερολίνου, ο οποίος εξασφαλίζεται με το δέσιμο της Λευκωσίας στους γερμανικούς μηχανισμούς «διάσωσης».
Το έπαθλο για τη Γερμανία, προφανώς, είναι τεράστιο, αλλά δεν είναι εξασφαλισμένο, καθώς στην Κύπρο δόθηκε μια μάχη, η οποία ωστόσο, δε σημαίνει το τέλος του πολέμου. Του πολέμου με τον οποίο το Βερολίνο διεκδικεί τον «αυτοκρατορικό» του ρόλο στην Ευρώπη.
Αυτός ο πόλεμος, προφανώς, δεν έχει κριθεί, καθώς, τελικά, κάποια στιγμή η οικονομική επικράτηση πρέπει να μπορεί να διασφαλιστεί και στο πεδίο της πραγματικής μάχης.
Με πιο απλά λόγια, δεν έχει καμία σημασία - ή τέλος πάντων έχει μικρή σημασία - αν η Γερμανία έδεσε την Κύπρο με μνημόνια μετατρέποντάς την σε αποικία της, αν δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει τα κέρδη της, τα οποία ήδη έσπευσε να αμφισβητήσει η… Τουρκία, υπενθυμίζοντας ότι διεκδικεί και αυτή μερίδιο από τον κυπριακό θησαυρό υδρογονανθράκων.
Υπό αυτήν την έννοια ο πόλεμος συνεχίζεται…
Πηγή: "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου