Τι θέλουν πια κι αυτοί οι Εβραίοι;

Tου Θανάση Καρτερού

Ναι. Φυσικά. Έτσι. Και γιατί όχι; Ποιος είπε ότι ο Θανάσης Πλεύρης, γιος του Κωνσταντίνου Πλεύρη, συνεργάτης (άμισθος βεβαίως, βεβαίως) του Άδωνι στο υπουργείο υγείας, βουλευτής του ΛΑΟΣ, οπαδός της Τετάρτης Αυγούστου, δεν έχει θέση στο ψηφοδέλτιο της δεξιάς για το δήμο Αθήνας; Στο πλάι του Άρη Σπηλιωτόπουλου και υπό την υψηλή προστασία του κυρίου Σαμαρά;

Θα πείτε ότι ο Πλεύρης έχει αντισημιτικές απόψεις που τις ξεφούρνισε θρασύτατα στη σχετική δίκη του πατρός του. Έχει και την άποψη ότι για να αποτρέψει το κράτος την εισβολή των μελαψών εισβολέων πρέπει να αρχίσει να σκοτώνει.

Έχει και την άποψη ότι τάξη κι ασφάλεια σημαίνει ματσούκι και ρόπαλο. Ότι το κράτος του νόμου ταυτίζεται με το κράτος του αστυνόμου. Κι ότι ο ίδιος, ο μπαμπάς του, οι φίλοι του με τα τσεκούρια και οι συναγωνιστές του με τα κουμπούρια, ταυτίζονται με το έθνος.

Εδώ μπαίνει το: Ε, και; Διότι όταν η ισραηλιτική κοινότητα της Αθήνας αναρωτιέται πώς ένας άνθρωπος με τέτοια πολιτική ταυτότητα, βρέθηκε σε δημοκρατικό ψηφοδέλτιο, μας βγάζει από τα ρούχα μας: Τι θέλουν πια κι αυτοί οι Εβραίοι; Τον Πλεύρη δεν τον έβαλαν στο ψηφοδέλτιο για τα πολιτικά του προτερήματα και παρά τις απόψεις του. Τον έβαλαν χάρη στις απόψεις του. Αυτές είναι το μεγάλο του πολιτικό πλεονέκτημα για τη σημερινή ΝΔ του Σαμαρά.

Ο Πλεύρης, ο Άδωνις, ο Μπαλτάκος, τα σκοτεινά προξενιά με τη Χρυσή Αυγή, η ξενοφοβία, ο ελάχιστα ως και καθόλου συγκεκαλυμμένος ρατσισμός, η λατρεία της αστυνομικής βίας -αυτή είναι η σημερινή Νέα Δημοκρατία. Ο Πλεύρης είναι η σημερινή Νέα Δημοκρατία. Και ένα μικρό κόμμα -η Ντόρα το λέει, όχι εμείς- στα μέτρα του Πλεύρη, με τις απόψεις του Πλεύρη, και με το ήθος του Πλεύρη, γιατί να μην έχει στις γραμμές του τον Πλεύρη; Για να μη στάξει η ουρά του Άδωνι, του Χρύσανθου, και του ίδιου του Σαμαρά;

Ύστερα, όλο και κάποιους ακροδεξιούς ψήφους θα αποφέρει η πλευρική συνεισφορά στον -κεντροδεξιό και υπεράνω πάσης υποψίας- Άρη Σπηλιωτόπουλο. Και ως γνωστό τις ψήφους δεν τις κοιτάζεις στα δόντια, όσο κοφτερά και κι αν είναι. Στο κάτω-κάτω Εβραίους, μελαψούς και αριστερούς δαγκώνουν. Δεν δαγκώνουν το success story....

Πηγή:  «ΑΥΓΗ»