Δεν υπάρχει πιο σημαντική διαδικασία στην Δημοκρατία, από την τέχνη του να ξεφορτώνεται τους τυράννους του ένας Λαός

Του Σταύρου Κατσούλη 

Φανταστείτε για λίγο, μια Ελλάδα όπου το κόμμα της Νέας Δικτατορίας, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε οποιοδήποτε άλλο κόμμα έχει προσπαθήσει να τον κοροϊδέψει έχει την απέραντη εξουσία που έχει σήμερα. Φανταστείτε ακόμα, μια Ελλάδα, όπου κάθε υποτελής ή/και διεφθαρμένος πολιτικός θα έρχεται πάραυτα έμπροσθεν της δικαιοσύνης, όποτε τολμήσει να καπηλευθεί την Δημοκρατία, ή να σφετεριστεί την εξουσία που του έχει δοθεί από τον Λαό. Φανταστείτε τέλος, μια Ελλάδα, όπου κάθε ψεύτης πολιτικός που υπόσχεται και δεν υλοποιεί, κάθε πολιτικός που ανακοινώνει μαγικές λύσεις χωρίς να εξηγείται, να είναι συνεχώς αντιμέτωπος με την άμεση κρίση του Λαού, χωρίς να πρέπει να περιμένει τις επόμενες εκλογές.

Τώρα ελάτε λίγο στην πραγματικότητα. Τι έχουμε σήμερα; Ακριβώς το αντίθετο. Σήμερα, το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας, μπορεί να πει ότι θέλει, όποτε το θέλει. Μπορεί να κάνει οτιδήποτε θέλει, με όποιον τρόπο θέλει. Και μπορεί να μας παρουσιάσει την καταστροφή που έφερε με όποιον θετικό τρόπο θέλει. Ο Λαός μας, δεν υπεισέρχεται σε κανένα στάδιο σε όλη αυτή την απίστευτη κατάσταση. Την ίδια στιγμή όμως, ο Λαός μας, γνωρίζει πολύ καλά πλέον, ότι όταν του παρουσιάζουν υποσχέσεις, αυτές σπάνια γίνονται πραγματικότητα.

Το ερώτημα σήμερα, δεν πρέπει να είναι το πως ακριβώς φτάσαμε ως εδώ. Το ερώτημα σήμερα, είναι το πως ακριβώς τους ξεφορτωνόμαστε, έτσι ώστε επιτέλους, να υπάρξει κάποια δικαιοσύνη και έστω ένα φρένο στα ψέματα, στην καταστροφή και τον περαιτέρω θάνατο που ετοιμάζονται να μας φέρουν. Αλλά το διακύβευμα, δεν σταματά εκεί...

Ήδη ο Ελληνικός Λαός, έχει ζήσει αρκετά απ όλα αυτά. Ειδικότερα, από την αρχή της κρίσης, έχει ήδη υποστεί τις περίφημες "κόκκινες γραμμές" και ψεύτικες υποσχέσεις πάμπολλες φορές, μόνο και μόνο, για να υποστεί την αποτέφρωση όλων των δικαιωμάτων του, το ξεπούλημα της χώρας και το ληστρικό άρπαγμα της περιουσίας του. Είναι καιρός, λοιπόν, να μην την ξαναπατήσουμε έτσι. Με τις ερχόμενες εκλογές, το υπάρχον καθεστώς, σίγουρα θα έχει μια συντριπτική ήτα. Γι αυτό, έχουμε όλοι μας το χρέος να τους καταψηφίσουμε δραστικότατα! Καλώς ως εδώ. Άλλωστε, ποιος λογικός πολίτης, δεν θα ήθελε να δει όλους αυτούς να χάνουν την νομιμοποίησή τους, έστω αν αυτό είναι σήμερα είναι απλά μια τεχνική λεπτομέρεια; Ποιος από εμάς δεν θα ήθελε να αποστομώσει οριστικά, τον οποιονδήποτε ψυχοπαθή πολιτικό μας βιάζει καθημερινά και που σήμερα με ξεδιάντροπο τρόπο δικαιολογεί τις πράξεις του με τις ψήφους που υποτίθεται ότι έλαβε;

Αλλά ας αναρωτηθούμε όλοι μας το εξής: Σήμερα, οι δυνάμεις που έχουν βάλει ως στόχο την Πατρίδα μας, έχουν σχεδόν ολοκληρώσει το έργο τους. Τα νέα μέτρα των 36+ δις που έχουν προαναγγελθεί στο νέο μεσοπρόθεσμο, δεν πρόκειται απλά να δυσκολέψουν την ήδη δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Λαός μας. Τα νέα μέτρα αυτά, θα είναι και τα τελευταία. Θα είναι τα τελευταία πριν τον ολοκληρωτικό αφανισμό, κάθε ίχνους ιδιωτικής ή δημόσιας περιουσίας, τον αφανισμό των μέσων παραγωγής και τέλος, τον αφανισμό κάθε ίχνους Δημοκρατίας. Σε μια τέτοια κατάσταση, η οποιαδήποτε αντιπολίτευση καταφέρει να πάρει την εξουσία, δεν θα έχει απλά να αντιμετωπίσει κάποια κοινωνικά ή να διαχειριστεί κάποια οικονομικά προβλήματα μέσα σε μια κατά τα άλλα, ομαλή πολιτικά περίσταση.

Οι καθεστωτικοί δωσίλογοι, γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα ψωμιά τους δεν είναι πολλά. Γι αυτό, και προφανώς αντί εύλογης αποζημίωσης από τα αφεντικά τους, ετοιμάζονται να ολοκληρώσουν το δέσιμο της χώρας σε ένα παντοδύναμο χρέος και άλλες υποχρεώσεις, ώστε λίγο πριν εξαφανιστούν, να παραδώσουν στο υπόλοιπο πολιτικό σύστημα, ότι έχει απομείνει από την Πατρίδα μας, και μάλιστα μέσα σε μια διεθνή κατάσταση, που μόνο σε πολύ, μα πολύ χειρότερα μονοπάτια μπορεί να οδηγηθεί.

Τι θα καλεστεί, εκ των πραγμάτων, να κάνει μια τέτοια κυβέρνηση; Οι απόψεις για την αντιμετώπιση των καταστάσεων, είναι πολλές και διίστανται. Πολλές από αυτές, έχουν λάβει τον χαρακτηρισμό, αριστερές ή προοδευτικές. Άλλες, έχουν την ταμπέλα του Πατριωτισμού. Άλλες, πιθανόν να είναι εντελώς παράλογες. Αλλά παρ όλ' αυτά, δεν έχει νόημα να σταθεί κανείς αυτήν την στιγμή στο εάν αυτές οι απόψεις είναι ελλιπείς ή επιφανειακές, ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό που έχει νόημα και ενδιαφέρον να σκεφθεί κανείς τώρα, είναι το γεγονός ότι άσχετα με το τι θα προκύψει πολιτικά σύντομα, οι αποφάσεις που θα πρέπει να παρθούν, θα πρέπει να είναι αποφασιστικές, θαρραλέες, και με γνώμονα την οριστική, αλλά και σύντομη έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Μάλιστα, θα πρέπει να εμπεριέχουν και μια σοβαρή πρόθεση για ουσιαστική ανατροπή του υφιστάμενου πολιτικού αλλά ακόμα και πολιτειακού κατεστημένου. Σε λίγο δηλαδή, δεν θα υπάρχει η πολυτέλεια, για χρονοβόρες διαδικασίες και διαπραγματεύσεις μέσα στο υπάρχον πλαίσιο, γιατί όσον χρόνο αυτές θα γίνονται, ο Λαός θα αποδεκατίζεται με γοργούς ρυθμούς, και για διάφορους άλλους λόγους που δεν θα αναφερθούν εδώ, για να μην φοβίσουμε.

Τι θα πρέπει να κάνει ένας Λαός, στην περίπτωση, στην έστω απίθανη για κάποιους, περίπτωση που το πολιτικό προσωπικό, δεν θα μπορέσει, δεν θα είναι ικανό, ή δεν θα θελήσει, για οποιονδήποτε λόγο να δράσει αποφασιστικά, με θάρρος και προς την σωστή κατεύθυνση; Είναι προφανές, ότι αν αφήσουμε τον εαυτό μας, ως Λαό, να αποφασίσει να αλλάξει την κατάσταση στο τέλος της επόμενης τετραετίας, τότε δεν θα έχει μείνει σχεδόν τίποτα για να σωθεί.

Εδώ λοιπόν, έχουμε ένα συμπέρασμα, πολύ σημαντικό: Δεν φτάνει σε καμία περίπτωση, να διώξουμε τους σημερινούς υποτελείς δωσίλογους, που ξεπούλησαν την Πατρίδα. Δεν φτάνει, γιατί κάθε λογικός πολίτης, πολύ απλά δεν θέλει να την ξαναπατήσει τόσο ολέθρια. Θα ήταν καλύτερο, εάν ο επόμενος κυβερνών, όποιος και να είναι αυτός, να καταλάβει πολύ καλά μέσα στο πετσί του, ότι πλέον οι παλιές πρακτικές του ψέματος, των ανύπαρκτων σχεδίων, και των άδειων υποσχέσεων, τελείωσαν. Θα ήταν προτιμότερο δηλαδή, εάν η όποια κυβέρνηση προκύψει στο προσεχές μέλλον, να ξέρει χωρίς καμιά αμφιβολία, ότι δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να παίζει το παιχνίδι της εξουσίας εις βάρος του Λαού, για οποιονδήποτε λόγο.

Πως όμως θα γίνει αυτό; Θα πρέπει ο Λαός μας να μάθει και πάλι την τέχνη από την οποία πηγάζει η Δημοκρατία. Σε αυτή την τέχνη όμως,  οι εκλογές δεν παίζουν παρά έναν συμπληρωματικό ρόλο. Ναι προφανώς, στις επόμενες εκλογές οφείλουμε να τους ρίξουμε τέτοιο απίστευτο μαύρο, τόσο πολύ πρέπει να συντριβούν, ώστε να μην μπορέσουν ποτέ ξανά να σηκωθούν όρθιοι. Αλλά μόλις γίνει αυτό, θα πρέπει να έχουμε και την άλλη, ακόμα πιο σημαντική τέχνη της Δημοκρατίας στην τσέπη: Την τεχνογνωσία του πως μπορεί ένας Λαός να ασκήσει πρωτογενές δίκαιο, αυτοπροσώπως. Την γνώση δηλαδή, του πως ξεφορτώνεται τον οποιονδήποτε θα προσπαθήσει να τον εξαπατήσει και πάλι. Ο τρόπος που γίνεται αυτό, και έχει γίνει ιστορικά πολλές φορές, είναι μόνο ένας: Η αμφισβήτηση της θεσμικής θέσης και εξουσίας των πολιτικών. Αυτή εκφράζεται δια μέσου της πολιτικής ανυπακοής και γενικής πολιτικής απεργίας. Ποιος πολιτικός φορέας είναι ο μόνος που εργάζεται για να διδάξει αυτήν την ξεχασμένη τέχνη της Δημοκρατίας στον ίδιο τον Λαό μας σήμερα; Μόνο το Ε.ΠΑ.Μ. Γιατί το Ε.ΠΑ.Μ. δεν φοβάται να ενδυναμώσει τον Λαό μας, απ' του οποίου τα σπλάχνα προέρχεται. Γιατί στο Ε.ΠΑ.Μ. χαιρόμαστε όταν βλέπουμε τον Λαό ενωμένο να διεκδικεί τα δικαιώματά του, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι εμείς μπορεί στο τέλος να παραμεριστούμε στην άκρη. Γι αυτό εξάλλου, το Ε.ΠΑ.Μ. έχει ως ημερομηνία λήξης του, την ευλογημένη εκείνη μέρα, απελευθερωμένοι πλέον από τους επικυρίαρχους και το χρέος τους, θα βασιλεύει η Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη και η Κοινωνική Χειραφέτηση. Από εκεί και πέρα, ο ίδιος ο Λαός, θα μπορέσει και με το παραπάνω να ανταποκριθεί στα θέματα που θα τον απασχολούν και θα μπορεί ο ίδιος σε συνεχή χρόνο να διεκδικεί τα συμφέροντά του. Υπάρχει αλήθεια κάποιος άλλος φορέας που να κάνει μια τόσο θεμελιώδη και δημοκρατική υπόσχεση στον ψηφοφόρο του, εκτός από το Ε.ΠΑ.Μ.;

Συμπολίτες, δεν έχουμε πλέον περιθώρια για άλλη μια τετραετία ψεμάτων και υποκρισίας.

Από εδώ και πέρα, κάθε μέρα και κάθε λεπτό που περνά όπου η οποιαδήποτε κυβερνητική ηγεσία δεν κάνει το καθήκον της να υπερασπίσει τα συμφέροντα του Λαού, θα το πληρώνουμε στην κυριολεξία με αίμα.

Ας δώσουν όσοι θέλουν, την ευκαιρία να λύσουν το πρόβλημα οι επόμενοι. Εάν αυτή είναι η επιλογή τους, τότε είναι σεβαστή.

Αλλά καλό είναι σε μια περίοδο τρομακτικών καταστάσεων ανωμαλίας όπου η διαπλοκή και τα ιδιωτικά συμφέροντα οργιάζουν, ο ίδιος ο Λαός, να έχει πάντα και ένα ΔΙΚΟ ΤΟΥ σχέδιο εξόδου. Θα πρέπει λοιπόν να ετοιμασθεί ο ίδιος ο Λαός, έτσι ώστε εάν και όταν χρειαστεί, να μπορεί να ασκήσει ο ίδιος άμεσα την εξουσία που του δίνει το ίδιο το θεμελιώδες ιδεώδες της Δημοκρατίας. Να μάθει την τέχνη του πως να ρίχνει την κυβέρνησή του, που είναι και το μόνο που θα φοβηθεί ο οποιοσδήποτε σκεφτεί να τον εξαπατήσει ή να τον αγνοήσει!

Οπότε, ναι! Ας πάμε όλοι και ας ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΜΕ τους σημερινούς καθεστωτικούς καταστροφείς μας με την ψήφο μας! Αλλά είναι εξίσου σημαντικό, να μην ξεχάσουμε ποτέ ξανά το μάθημά που ήδη λάβαμε. Οι υποσχέσεις, όσο προοδευτικές ή πατριωτικές ή οτιδήποτε άλλο να φαίνονται, ΔΕΝ φτάνουν!

Θέλετε λοιπόν κάτι παραπάνω από την απλή εξαφάνιση και εκλογική τιμωρία των υποτελών δωσίλογων που μας έφεραν ως εδώ;

Θέλετε να μην ξαναπέσουμε σε κάποια ίδια παγίδα, που αυτήν την φορά θα έχει απλά άλλο ιδεολογικό πρόσημο;

Εάν ναι, εάν θέλετε να έχετε την εγγύηση ότι εάν και όποτε χρειαστεί, θα υπάρξουν νέες διέξοδοι και επιλογές, ψηφίστε Ε.ΠΑ.Μ.

Γιατί το Ε.ΠΑ.Μ. δεν θα αφήσει ποτέ μόνο του τον Λαό μας, ότι και να γίνει. Θα συνεχίσει ακάθεκτο να οργανώνει τον Λαό μας, με στόχο να δώσει στον ίδιο, την δυνατότητα και την γνώση του τρόπου με τον οποίον μπορεί υπερασπίζεται τα δικά του συμφέροντα και να ξεφορτώνεται τον οποιονδήποτε τύραννο άμεσα, είτε αυτός προέρχεται από μέσα, έξω, δεξιά ή αριστερά ή οπουδήποτε αλλού. 

Ο Σταύρος Κατσούλης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.