Συγκλονίζεται όλη η Ευρώπη από το αποτέλεσμα των ιταλικών
εκλογών και δονείται ο κόσμος ολόκληρος, αλλά ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας
και πρόεδρος του κόμματος των Ελευθέρων Δημοκρατών, Φίλιπ Ρέσλερ, παραμένει
απτόητος: «Δεν υπάρχει για την Ιταλία εναλλακτική επιλογή στις μεταρρυθμίσεις
που έχουν ήδη δρομολογηθεί», δήλωσε ορθά-κοφτά. Απολύτως εναρμονισμένος στη
γραμμή αυτή και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπάι. «Να
συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις και η δημοσιονομική προσαρμογή (σ.σ.: έτσι
αποκαλούν οι τεχνοκράτες την άγρια λιτότητα). Δεν υπάρχει γυρισμός, δεν υπάρχει
εναλλακτική επιλογή», απαίτησε. Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο,
τόνισε ότι η Ιταλία χρειάζεται μια κυβέρνηση «που να έχει το θάρρος να
αντισταθεί σε βραχυπρόθεσμες ανησυχίες και την ικανότητα να εξηγήσει στην κοινή
γνώμη ποιο είναι το διακύβευμα και ποιες οι συνέπειες αν ακολουθήσουμε ένα
διαφορετικό μονοπάτι».
Με άλλα λόγια η ΕΕ θέλει μια ιταλική κυβέρνηση που να
γράφει στα παλιά της τα παπούτσια την εκπεφρασμένη βούληση των Ιταλών και να
συνεχίσει να ασκεί την ίδια πολιτική που οι ψηφοφόροι καταδίκασαν στις εκλογές,
εκμηδενίζοντας τον «δοτό» από τη Γερμανία πρωθυπουργό Μάριο Μόντι, στέλνοντας
το κόμμα του τέταρτο με 10%! «Οι συμφωνίες πρέπει να τηρηθούν», υπογράμμισε και
ο νεοτοποθετηθείς πρόεδρος του Euro-group, ο Ολλανδός Γερούν Ντέιζελμπλουμ.
«Είναι αυτονόητα σημαντικό ότι η Ιταλία πρέπει να συνεχίσει τις
μεταρρυθμίσεις», διακήρυξε και ο πασίγνωστος επίτροπος Ολι Ρεν.
Υστερα από όλες αυτές τις απαράδεκτες από δημοκρατική σκοπιά
των πάσης φύσεως αξιωματούχων της ΕΕ, μόνο ως ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί η
διαβεβαίωση του εκπροσώπου της Κομισιόν, Ολιβιέ Μπαγί, ότι... «πήραμε το μήνυμα
των ιταλικών εκλογών»! Αλλωστε και ο ίδιος αναιρεί τον ισχυρισμό αυτό στην
αμέσως επόμενη φράση του: «Πήραμε το μήνυμα των εκλογών, αλλά η Ιταλία έχει
αναλάβει δεσμεύσεις τις οποίες οφείλει να τηρήσει... Το πρόγραμμα που εφάρμοσε
η Ιταλία τους δεκαπέντε τελευταίους μήνες ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση... Οι
δεσμεύσεις ισχύουν. Η Κομισιόν αναμένει από την Ιταλία να τηρήσει τις
δεσμεύσεις της», δήλωσε μεταξύ άλλων ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Ελπίζω ότι δεν πρόκειται να μπούμε στον πειρασμό να ενδώσουμε στον λαϊκισμό
εξαιτίας των εκλογικών αποτελεσμάτων σε ένα κράτος-μέλος», τόνισε πανικόβλητος
ο Μπαρόζο, ο πρόεδρος της Κομισιόν, καλώντας ουσιαστικά τους ηγέτες των χωρών
της ΕΕ να αγνοήσουν προκλητικά κάθε πολιτικό μήνυμα που έστειλαν οι πολίτες
μιας χώρας της ΕΕ και της Ευρωζώνης τόσο σημαντικής όσο είναι η Ιταλία - η
τρίτη οικονομία της Ευρωζώνης και η τέταρτη της ΕΕ, τόσο μεγάλη ώστε να
συμμετέχει στους G8. Αποθέωση της αλαζονείας των γραφειοκρατών των Βρυξελλών
και της αποξένωσης, αν όχι της εχθρότητας της ΕΕ προς τους λαούς της Ευρώπης.
Περιττό να υπογραμμιστεί ότι από τη στιγμή που ούτε καν οι
πολιτικοί ηγέτες και αξιωματούχοι δεν έκρυψαν το μίσος και την απέχθειά τους
προς τους Ιταλούς, επειδή αυτοί αρνήθηκαν να συναινέσουν διά της ψήφου τους
στην πολιτική της ΕΕ που τους καταστρέφει και τους βυθίζει στη δυστυχία, ο
Τύπος, ειδικά ο γερμανικός, και ειδικά αμέσως μετά την ανακοίνωση των
αποτελεσμάτων, αποχαλινώθηκε. Εγραψε απίθανες πολιτικές ανοησίες. «Εκλογές του
χάους» τις χαρακτήρισε το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» στην ηλεκτρονική του
έκδοση. Εκλογές που «οι συνέπειές τους μπορεί να είναι καταστροφικές για την
Ιταλία και την Ευρώπη» ήταν κατά τη γερμανική εφημερίδα «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ».
Η σοβαρή δεξιά γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» ισχυρίστηκε ότι
«όταν κοιμάται η λογική, θριαμβεύουν οι λαϊκιστές. «Το απίστευτο αποτέλεσμα των
εκλογών στην Ιταλία προκαλεί αμηχανία», ομολόγησε η σκληρή δεξιά εφημερίδα «Ντι
Βελτ», επίσης γερμανική.
Ας μη γελιόμαστε. Οι Γερμανοί δεν είναι πολιτικά ηλίθιοι
ώστε να μην καταλαβαίνουν τι έγινε στην Ιταλία, τι γίνεται στην Ισπανία, στην
Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία. Πολύ σωστά όμως από τη σκοπιά τους
επιμένουν να συνεχιστεί η ίδια γραμμή της εξοντωτικής λιτότητας όσο το δυνατόν
περισσότερο χρόνο, για τον απλούστατο λόγο ότι με αυτή την πολιτική η Γερμανία
έχει τεράστια οικονομικά και πολιτικά οφέλη. Αλλωστε μέχρι τώρα οι Γερμανοί δεν
υφίστανται καμιά συγκεκριμένη συνέπεια εξαιτίας της πολιτικής τους, αν
εξαιρέσει ίσως κανείς το αντιγερμανικό μίσος που εξαπλώνεται ραγδαία σε όλη την
Ευρώπη. Αν κάποτε εκτιμήσουν ότι δεν πάει άλλο έτσι, θα αλλάξουν απλώς
πολιτική. Ετσι το βλέπουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου