Το παρακάτω γράφημα δείχνει το βαθμό δυσαρέσκειας των κατοίκων της Λατινικής Αμερικής από τις ιδιωτικοποιήσεις, το 1998 και 7 χρόνια μετά, το 2005.
Παρατηρούμε ότι οι αρνητικές γνώμες ενισχύονται σε πολύ
μεγάλα ποσοστά και δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τις επιπτώσεις που επέφεραν
στις ζωές τους.
Σε γενικές γραμμές όμως, δεν υπάρχουν αρκετές θεωρητικές μελέτες που να δείχνουν με καθαρό και μονοσήμαντο τρόπο τα αποτελέσματα ενός κύκλου ιδιωτικοποιήσεων, καθ' ότι αυτά εξαρτώνται από τον τρόπο που γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις, από τους περιορισμούς και την εποπτεία που συνεχίζει ή δεν συνεχίζει να έχει το κράτος, από τον έλεγχο των τιμών, από το εάν επιδοτεί ή όχι τον ιδιώτη που επενδύει, από το εάν οι δημόσιες επιχειρήσεις πριν ιδιωτικοποιηθούν λειτουργούσαν σε ανταγωνιστικό ή μη περιβάλλον και από το βαθμό ανάπτυξης της οικονομίας.
Τα αποτελέσματα όπως φαίνεται στην προηγούμενη εικόνα,
ταξινομούνται α) για το σύνολο των επιχειρήσεων (σκούρο γκρι), β) για την
υπο-ομάδα των ανταγωνιστικών (πιο ανοιχτό γκρι) και γ) για την υπο-ομάδα των
μη-ανταγωνιστικών (σχεδόν λευκό).
Οι κοινωνικές επιπτώσεις είναι ολοφάνερες: ανεξάρτητα του
βαθμού ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, μετά την ιδιωτικοποίηση
παρατηρείται πτώση της απασχόλησης και αύξηση των τιμών, η οποία είναι τεράστια
ειδικά για τις πρώην δημόσιες επιχειρήσεις που λειτουργούσαν σε μονοπωλιακό
καθεστώς, όπως είναι οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.
Όποιοι, λοιπόν ισχυρίζονται ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα
δώσουν θέσεις εργασίας και θα μειώσουν τις τιμές, είναι εμφανώς απατεώνες.
ΙNFO: Τα
στοιχεία είναι από τη μελέτη "Privatization in Development Some Lessons
from Experience" των François Bourguignon, Claudia Sepúlveda
The World
Bank
Development
Economics Operations and Strategy Department
Policy
Review and Operations Support Cluster
November
2009
Πηγή: "CYNICAL"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου