.jpg)
Βλέπουμε κάποια άβγαλτα και αθώα τρυφερούδια να προσπαθούν να βρουν απαντήσεις στα οδυνηρά ερωτήματα που μας απασχολούν όλους: Πως διαλυθήκαμε; Πως φτάσαμε εδώ; Ποιος τελικά φταίει; Και οι απαντήσεις των εν λόγω αθώων ακούγονται σαν τις δικαιολογίες των πιτσιρικάδων κάποιων άλλων εποχών όταν η μαμά καταλάβαινε ότι άδειασε το βάζο με το γλυκό που είχε κρυμμένο βαθειά μέσα στο ντουλάπι.Είναι γοητευτικές οι φάτσες των πιστιρικάδων όταν προσπαθούν να κρύψουν την ενοχή τους. Τα παιδάκια, αντιμετωπίζονται με υπομονή και με συμπάθεια, καθώς όπως και να το κάνουμε είναι στη φάση που μαθαίνουν ότι για να λειτουργήσουν και να ενταχθούν σε μια κοινωνία καλό είναι να μην κλέβουν (ούτε το γλυκό της μαμάς) να μη λένε ψέματα (ούτε αθώα) και να αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεών τους.
Από την άλλη, όταν ακούς και βλέπεις κάποια πολιτικά… καλόπαιδα ξεσκολισμένα να προσπαθούν να ρίξουν ο ένας στην πλάτη του άλλου—και όλοι μαζί στις πλάτες του κόσμου (όλοι μαζί τα φάγαμε)—τις ευθύνες για την καταστροφή που βιώνουμε, η ανοχή εξαντλείται, αλλά συμπληρώνεται είτε από την απάθεια είτε από την απύθμενη βλακεία.
Είτε απαθείς, είτε ως βλάκες παρακολουθούμε τη συζήτηση: Ο ακροδεξιός Βορίδης διέγνωσε ότι για όλα φταίει ο Α. Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις του. Ο προφέσορας Παυλόπουλος, ότι υπεύθυνος της καταστροφής μας είναι ο Σημίτης. Λίγο πριν, ο Γ. Παπανδρέου μας έλεγε (και εξακολουθεί να μας το λέει ότι αυτός που φταίει είναι ο Καραμανλής και οι κυβερνήσεις του.
Αναζητώντας μια κάποια ελάχιστη πολιτική μαγκιά που συνεπάγεται η ανάληψη μιας στοιχειώδους πολιτικής ευθύνης από ανθρώπους που έχουν κάνει επάγγελμα τη διαχείριση της τύχης του τόπου, με έκπληξη αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν υπάρχει. Απολύτως καμία. Έχετε θυμηθεί κάποιο κόμμα που να κέρδισε τις εκλογές και να μην παρέλαβε καμένη γη; Θυμάστε κάποιον υπεύθυνο που να του έτυχε η στραβή και να έσπευσε να παραιτηθεί; Έχετε δει κάποιον (εκτός από το Τσοχατζόπουλο) που παρά το γεγονός ότι τα χέρια του κολλάνε να πλήρωσε κάτι γιατί βουτούσε στο μέλι;
Προφανώς, ποτέ δε φταίνε τα παιδιά, ούτε καν τα ξεσκολισμένα καλόπαιδα που μας το παίζουν αθώα και άβγαλτα. Φταίμε εμείς που τους εμπιστευόμαστε συνεχώς και αδιαλείπτως. Τα ίδια κόμματα, τα ίδια τζάκια, τις ίδιες οικογένειες, τους ίδιους απίστευτους τύπους με μια και μόνη αδιαμφισβήτητη ικανότητα: Να σε κοιτούν στα μάτια και με σταθερή φωνή να σου λένε χοντρά ψέματα.
Αλλά, δεν φταίνε αυτοί…
Από την άλλη, όταν ακούς και βλέπεις κάποια πολιτικά… καλόπαιδα ξεσκολισμένα να προσπαθούν να ρίξουν ο ένας στην πλάτη του άλλου—και όλοι μαζί στις πλάτες του κόσμου (όλοι μαζί τα φάγαμε)—τις ευθύνες για την καταστροφή που βιώνουμε, η ανοχή εξαντλείται, αλλά συμπληρώνεται είτε από την απάθεια είτε από την απύθμενη βλακεία.
Είτε απαθείς, είτε ως βλάκες παρακολουθούμε τη συζήτηση: Ο ακροδεξιός Βορίδης διέγνωσε ότι για όλα φταίει ο Α. Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις του. Ο προφέσορας Παυλόπουλος, ότι υπεύθυνος της καταστροφής μας είναι ο Σημίτης. Λίγο πριν, ο Γ. Παπανδρέου μας έλεγε (και εξακολουθεί να μας το λέει ότι αυτός που φταίει είναι ο Καραμανλής και οι κυβερνήσεις του.
Αναζητώντας μια κάποια ελάχιστη πολιτική μαγκιά που συνεπάγεται η ανάληψη μιας στοιχειώδους πολιτικής ευθύνης από ανθρώπους που έχουν κάνει επάγγελμα τη διαχείριση της τύχης του τόπου, με έκπληξη αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν υπάρχει. Απολύτως καμία. Έχετε θυμηθεί κάποιο κόμμα που να κέρδισε τις εκλογές και να μην παρέλαβε καμένη γη; Θυμάστε κάποιον υπεύθυνο που να του έτυχε η στραβή και να έσπευσε να παραιτηθεί; Έχετε δει κάποιον (εκτός από το Τσοχατζόπουλο) που παρά το γεγονός ότι τα χέρια του κολλάνε να πλήρωσε κάτι γιατί βουτούσε στο μέλι;
Προφανώς, ποτέ δε φταίνε τα παιδιά, ούτε καν τα ξεσκολισμένα καλόπαιδα που μας το παίζουν αθώα και άβγαλτα. Φταίμε εμείς που τους εμπιστευόμαστε συνεχώς και αδιαλείπτως. Τα ίδια κόμματα, τα ίδια τζάκια, τις ίδιες οικογένειες, τους ίδιους απίστευτους τύπους με μια και μόνη αδιαμφισβήτητη ικανότητα: Να σε κοιτούν στα μάτια και με σταθερή φωνή να σου λένε χοντρά ψέματα.
Αλλά, δεν φταίνε αυτοί…
Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου