Το σχέδιο ξεπουλήματος της ΔΕΗ κλείνει τις μεγαλύτερες βιομηχανίες!

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ 120.00 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ!

ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΤΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ (6/10) «ΧΩΝΙ»

Σε επιστολή του επικεφαλής της ΔΕΗ, Αρθούρου Ζερβού, που φέρνει στο φως της δημοσιότητας το «Χωνί», αποκαλύπτεται κυριολεκτικά πόσο σαθρή είναι η «δέσμευση» αλλά και η όποια επιδίωξη της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για την ενίσχυση και την ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας. Μιας βιομηχανίας που , πέραν των άλλων, πλήττεται βαρύτατα και από το υπερβολικό κόστος ενέργειας, το σχετικά μεγαλύτερο ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε και καθίσταται έτσι μη ανταγωνιστική σε σχέση με τις βιομηχανίες των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών.

H ΔΕΗ, λοιπόν, τη λαβωμένη βιομηχανία, πρώτα και κύρια την ενεργοβόρα, όπως αποκαλύπτει το έγγραφο που παρουσιάζει το «Χωνί», φέρεται διατεθειμένη να την ξεφορτωθεί για λόγους κόστους.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην επιστολή του Αρθ. Ζερβού προς τον τότε υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου «στην περίπτωση διακοπής της λειτουργίας μέρους ή όλων των πελατών ΥΤ (σ.σ υψηλής τάσης, ενεργοβόρες βιομηχανίες) περιορίζονται οι ζημιές της ΔΕΗ από τους πελάτες αυτούς». Με άλλα λόγια δηλαδή, ο επικεφαλής της ΔΕΗ λέει ότι ακόμη και αν κλείσουν όσες βιομηχανίες απέμειναν, μικρό το κακό για εμάς (τη ΔΕΗ) μιας και θα έχουμε λιγότερες ζημιές. Και λιγότερες ζημιές φυσικά σημαίνει ευκολότερη ιδιωτικοποίηση για τη ΔΕΗ, μιας και είναι λογικό οι ιδιώτες να μην ενδιαφέρονται να αγοράσουν ζημιογόνες επιχειρήσεις.

Το πρόβλημα που προκύπτει είναι όμως το εξής: Αν η ΔΕΗ που παραμένει ακόμη στον έλεγχο του Δημοσίου έχει τέτοια σχέδια, τι θα συμβεί αν την αναλάβουν ιδιώτες; Ποια θα είναι η τύχη των ενεργοβόρων βιομηχανιών και των εργαζομένων τους που χρωστούν μεγάλα πόσα στη ΔΕΗ για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος;

Δυστυχώς η απάντηση δεν είναι δύσκολη, και μπορεί εν συντομία να συνοψισθεί στη φράση «θα καταστραφεί και ό,τι απέμεινε».

Διότι στις ενεργοβόρες βιομηχανίες, που η ΔΕΗ δεν έχει πρόβλημα να εγκαταλείψει, συγκαταλέγονται επιχειρήσεις που απασχολούν περίπου 120.000 εργαζόμενους, όπως βιομηχανίες αλουμινίου και τσιμεντοβιομηχανίες (μεταξύ αυτών η ΛΑΡΚΟ, η Αλουμίνιον, καθώς και 30 εταιρείες μέλη της Ε.ΒΙ.ΚΕΝ). Η απειλή λοιπόν "εγκατάλειψης" από τη ΔΕΗ των ενεργοβόρων βιομηχανιών, επικρέμαται ουσιαστικά πάνω από το κεφάλι των εργαζομένων φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με την ανεργία.

Είναι εκ των πραγμάτων προφανές, πως αν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας για αυτές τις βιομηχανίες τότε  η κοινωνία κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με νέες στρατιές ανέργων, είτε επειδή θα κλείσουν επιχειρήσεις ως μη ανταγωνιστικές είτε επειδή κάποιος ιδιώτης ιδιοκτήτης της ΔΕΗ θα απαιτήσει άμεσα τα ληξιπρόθεσμα χρέη ή θα ακριβύνει περαιτέρω το ρεύμα  είτε και τα δύο μαζί, γεγονός που και πάλι θα οδηγήσει  στο λουκέτο.

Γίνεται προφανές ότι η σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, αν δεν ματαιωθεί, κινδυνεύει να δώσει τη χαριστική βολή σε μεγάλα στρατηγικά τμήματα της ελληνικής βιομηχανίας, είτε αυτά ανήκουν στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτήν την ώρα η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και γενικότερα οι μνημονιακές νεοφιλελεύθερες συνταγές με τις κατευθύνσεις και αντιφάσεις τους, καταστρέφουν ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην ελληνική οικονομία και ειδικότερα στην ελληνική βιομηχανία και μόνο μια νέα προοδευτική πολιτική μπορεί να προωθήσει διεξόδους και ανασυγκρότηση.

Πηγή: iskra