Της Αλεξάνδρας Πολιτάκη
Ποτέ άλλοτε ίσως ένας λαός δεν απαξιώθηκε τόσο
από την κυβέρνησή του λίγο πριν κληθεί στις κάλπες. Θα μπορούσε η πολιτική
συζήτηση αυτήν την ώρα να ήταν μία “άλλη πολιτική συζήτηση” ; Θα μπορούσε να
θέτει ερωτήματα, να διευκρινίζει θέσεις, να ακούει απόψεις, να συνθέτει κάτι
πέρα από αυτό που βλέπουμε και ακούμε ;Να γίνεται με άλλο ύφος, σε
άλλο τόνο; Όχι δεν θα μπορούσε. Για μία σειρά από λόγους.
Καταρχήν, υπάρχει μία σειρά κυβερνητικών και μη βουλευτών
με άδηλο έως ζοφερό εκλογικό μέλλον και άλλων
με άδηλο έως ζοφερό πολιτικό μέλλον. Από αυτούς με το άδηλο
εκλογικό μέλλον, ακούμε απίστευτες ασυναρτησίες, χωρίς νόημα, χωρίς ειρμό,
χωρίς περιεχόμενο.
Όσα φορτία πολιτικού πανικού μπορούσε τον τελευταίο καιρό να
περιθάλψει η εξουσία ως κυβερνητικό σχήμα και να τα εκτονώσει ελεγχόμενα εντός
της, τώρα, στην προοπτική η εξουσία αυτή να χαθεί και χωρίς έλεγχο και ασφαλιστική
δικλείδα εκτόνωσης, ο πανικός εκτονώνεται κατά το δοκούν
προς τα έξω. Ασυνάρτητος, ανερμάτιστος, επιθετικός, πολιτικός λόγος που δεν
απευθύνεται σε κανέναν, ένας καθαρός πολιτικός πανικός που δεν μπορεί να
αρθρώσει τίποτα, δεν μπορεί να κερδίσει τίποτα για λογαριασμό κανενός.
Από την άλλη πλευρά, εκείνοι με το άδηλο πολιτικό
μέλλον συμπυκνώνουν τον δικό τους πανικό, λέγοντας χαρακτηριστικά
και με τον πρέποντα τόνο “εμείς όμως δεν είμαστε ο λαός, εμείς έχουμε ευθύνη!”
Και με αυτή τη μειλίχια και γεμάτη σωφροσύνη “στάση ευθύνης”, εκφράζουν
την πιο ωμή και βαθιά απαξιωτική κρίση για τον ελληνικό λαό. Μία κρίση που τον
θεωρεί ανεύθυνο, ανίκανο να σκεφτεί και να αποφασίσει. Μία όχι και τόσο καλά
τελικά επικαλυμμένη απαξίωση του λαού που ταυτόχρονα τον απαξιώνει
ακόμη και μπροστά και μέσα στην εκλογική διαδικασία, ακόμη και μετά το εκλογικό
αποτέλεσμα, εάν αυτό μπορεί να μην είναι το επιθυμητό. Ο “ανεύθυνος λαός”
και οι “πολιτικοί της ευθύνης” που αγωνιούν να μην μπούνε στο πολιτικό
περιθώριο αύριο και ποντάρουν τα ρέστα τους σε αυτό το δίπολο,
καθώς τα δίπολα πάντα κάτι κερδίζουν στην πολιτική σκηνή.
Κι είναι και αυτές οι προ-εκλογικές συμμαχίες,
μετακινήσεις, προσχωρήσεις. Αυτή η κινητικότητα που
φαίνεται και η άλλη, που υπάρχει αλλά δεν φαίνεται ακόμα. Ένας μετακινούμενος
κόσμος που τζογάρει για το πολιτικό του μέλλον. Ο άπειρος παίκτης που θέλει να
κάνει το μεγάλο παιχνίδι, αλλά δεν μπορεί να θυμηθεί τα φύλλα που πέρασαν, ο
συνηθισμένος επαγγελματίας παίκτης που θα κάνει ότι η στατιστική λέει, ο
έμπειρος παίκτης που κάνει λάθος στον υπολογισμό των πιθανοτήτων και υπέρ-αξιολογεί το
φύλλο που έχει και εκείνος που δεν αντιλαμβάνεται ότι οι παρτίδες που μπλόφαρε
με άσχημα φύλλα και κέρδιζε πέρασαν.
Και βέβαια και δημοσιογράφοι που ανέλαβαν
ρόλο κοσμοσωτήριο και ρίχτηκαν σε αυτόν με τη γνωστή αυταπάρνηση των
επαγγελματιών του είδους. Τόσα πολλά σενάρια, τόσα ενδεχόμενα, τόσες προτάσεις
να γίνονται και να εξετάζονται από δημοσιογράφους, για το τι πρέπει να γίνει τη
στιγμή αυτή. Με μία ιερή αγανάκτηση απέναντι στον λαό που δεν
καταλαβαίνει, δεν αντιλαμβάνεται και στέκεται ένα μόλις βήμα πριν την
ολοκληρωτική αυτοκαταστροφή του. Με ιερή αγανάκτηση και τη νεοφιλελεύθερη
πίστη ότι είναι η 4η εξουσία, υποδεικνύουν, νουθετούν, κουνούν το δάχτυλο,
υψώνουν τη φωνή, προσπαθώντας να πείσουν ότι εκείνοι, ως στήριγμα της
δημοκρατίας και συμπυκνωμένη σοφία ξέρουν καλύτερα από τον έλληνα
ψηφοφόρο τι εκείνος πρέπει να να κάνει.
Και είναι τέλος και εκείνα τα “θολά” και “πολυερμηνευόμενα”
που αναδύονται κάθε μέρα σε ανύποπτο ή ύποπτο χρόνο, που εμπλέκουν πολλούς,
αφορούν περισσότερες και αυτό το άσχημο που αναδύουν τυλίγει ολόκληρη την
κοινωνία. Δημιουργούν ένα περίεργο αίσθημα λίγο αηδίας και
λίγο ασφυξίας, καθώς εξυφαίνουν την εντύπωση ότι το “επόμενο”
μπορεί να σκάσει στον αέρα από στιγμή σε στιγμή και κανείς δεν μπορεί να πει με
βεβαιότητα ότι δεν θα είναι αυτό που θα συμπαρασύρει μαζί του και θα γκρεμίσει
όλο το πολιτικό σύστημα.
Όχι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς η πολιτική συζήτηση
αυτήν την ώρα. Και όποιος καταφέρει και κρατήσει την ψυχραιμία του έχει βάσιμες
πιθανότητες κάτι να κερδίσει. Εκτός βέβαια από αυτούς που είναι χαμένοι
από χέρι.
Πηγή: «iskra»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου