Γιορτές έχουμε, ώρα για…. ψώνια!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Ο ουρανός σφοντύλι ήρθε στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο με το αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας στη Βουλή για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας! Μόνο 160 ψήφοι υπέρ του Σταύρου Δήμα! Μόνο 5 όλοι κι όλοι από τους 24 ανεξάρτητους βουλευτές συμπαρατάχθηκαν με τον κυβερνητικό υποψήφιο από την πρώτη ψηφοφορία, με επικεφαλής τον Λυκούδη και τον Ψαριανό! Ως κι ο διαβόητος Μελάς ψήφισε «παρών» -δηλαδή «όχι»!- όσο κι αν έσπευσε στα κανάλια να αναγγείλει από τηλεοράσεως ότι μεθαύριο και την άλλη Δευτέρα θα ψηφίσει «ναι»! Τους έζωσαν τα φίδια τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ!

Είδαμε βουλευτές που ξέρουμε ότι τελικά θα ψηφίσουν «ναι», να ψηφίζουν «όχι» στην πρώτη ψηφοφορία. Πέρα από τον ποταπό καιροσκοπισμό των βουλευτών και της ανάγκης «ξεπλύματος» από πολιτική σκοπιά κάποιων από αυτούς -συν τις ανάγκες «μετάθεσης» στο χώρο της νέας κυβέρνησης ορισμένων ύποπτων τύπων- η ουσία είναι ότι το κλίμα σαρωτικής ήττας της ΝΔ που επεκτείνεται και εδραιώνεται στη χώρα υποχρεώνει και τους πολιτικά αθλιότερους εκ των βουλευτών να κάνουν ελιγμούς και να το ξανασκεφθούν αν θα συμπλεύσουν με την κυβέρνηση.

Πώς να πάνε με μια κυβέρνηση που την άλλη Δευτέρα θα ανατραπεί και θα διαλυθεί, αφού η χώρα θα οδεύσει προς τις εκλογές, με το αποτέλεσμα προκαθορισμένο εις βάρος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Αν μάλιστα υποθέσουμε ότι ενδεχομένως ίσως και να υπάρχουν βουλευτές με πτυχές της προσωπικής και πολιτικής τους ζωής που δεν θα ήθελαν να γίνουν γνωστές δημόσια, πτυχές τις οποίες γνωρίζουν οι κρατικές υπηρεσίες, μήπως η νέα κυβέρνηση τις αξιοποιήσει για να τους διασύρει πολιτικά, εκδικούμενη για την ψήφο τους την άλλη Δευτέρα υπέρ του κυβερνητικού υποψηφίου για την προεδρία της Δημοκρατίας; Τα διλήμματα αυτού του τύπου αφήνουν αδιάφορους τους ψηφοφόρους που καθορίζουν την ψήφο τους βάσει της στάσης του κάθε βουλευτή, αν ψηφίζει δηλαδή υπέρ ή κατά της κυβέρνησης, ταλανίζουν όμως ίσως κάποιους βουλευτές.

Η βιντεοσκοπημένη καταγγελία της απόπειρας χρηματισμού του βουλευτή των ΑΝΕΛ και μέχρι πρότινος προσωπικού φίλου του Αντώνη Σαμαρά, του Παύλου Χαϊκάλη, πόλωσε πολύ περισσότερο την κατάσταση ανάμεσα στο μνημονιακό στρατόπεδο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από τη μία μεριά και την αντιμνημονιακή αντιπολίτευση από την άλλη. Ιδιαίτερη περίπτωση η υπό κοινοβουλευτική εξαφάνιση και διάλυση ΔΗΜΑΡ, ένα μνημονιακό καθαρό κόμμα που όμως έφυγε από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μήπως και συνεχίσει να υπάρχει, πράγμα το οποίο αποδεικνύεται ανέφικτο. Η ΔΗΜΑΡ αποκλείεται να μπει στη Βουλή, οπότε είναι ο εύκολος στόχος για την κυβέρνηση προκειμένου να στρατολογήσει βουλευτές της στην κυβερνητική πλειοψηφία. Βουλευτές των ΑΝΕΛ (από τους 12 που έχουν απομείνει στο κόμμα του Πάνου Καμμένου, το οποίο τον Ιούνιο του 2012 εξέλεξε 20) είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να αποσπαστούν και να ψηφίσουν «ναι», παρατείνοντας τη ζωή της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για ενάμισι χρόνο, ως τον Ιούνιο του 2016. Το κλίμα εναντίον τους θα είναι βαρύτατο. Αντίθετα, οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ είναι όλοι τους τελειωμένοι, εκτός κι αν κάποιος διασωθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όμως ως κόμμα σχεδόν καμιά δυνατότητα δεν έχει να περάσει «γραμμή» ποιοι βουλευτές θέλει η ηγεσία του να εκλεγούν. Απλώς μπορεί να τους συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια. Μέχρι εκεί. Με τη ΝΔ όμως να πέφτει από τους 129 βουλευτές στους… 50-60 (!) και το ΠΑΣΟΚ από τους 35 στους καμμιά δεκαπενταριά το πολύ, αν ο Γιώργος Παπανδρέου δεν φτιάξει δικό του κόμμα, είναι εξόφθαλμο ότι κανένας βουλευτής της ΔΗΜΑΡ δεν έχει ελπίδα να εκλεγεί ξανά μέσω των ψηφοδελτίων της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ.

Ένα πρόσθετο κέρδος της υπόθεσης Χαϊκάλη είναι ότι τινάχτηκε εντελώς στον αέρα η κυβέρνηση «ειδικού σκοπού» συνεργασίας ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθούσε ο Βενιζέλος να καταφέρει, ελπίζοντας μέσω αυτής να γλιτώσει το πολιτικό του «τομάρι». Όχι φυσικά ότι υπήρχαν σοβαρές πιθανότητες να φτιαχτεί τέτοια κυβέρνηση. Δεν την ήθελαν ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Τσίπρας. Ο Σαμαράς δεν την ήθελε για τον απλούστατο λόγο ότι η κυβέρνηση αυτή προϋποθέτει την απομάκρυνση του από την πρωθυπουργία. Είναι δυνατό να θέλει ο Σαμαράς μια κυβέρνηση στην οποία δεν είναι αυτός πρωθυπουργός; Σε καμιά απολύτως περίπτωση! Ούτε ο Τσίπρας υπήρχε περίπτωση να συναινέσει στη συγκρότηση τέτοιας κυβέρνησης. Σε λιγότερο από ενάμισι μήνα από τώρα ο Τσίπρας θα είναι πρωθυπουργός, αν ο Σαμαράς δεν μαζέψει 180 βουλευτές την άλλη Δευτέρα. Είναι δυνατόν να αφήσει την… πρωθυπουργία για μετά από… έναν-ενάμισι χρόνο(!), όταν κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνεται τότε, οπότε μπορεί να μη γίνει και ποτέ πρωθυπουργός ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Θα πρέπει να ήταν απολύτως ηλίθιος πολιτικά ο Αλέξης Τσίπρας για να δεχόταν τέτοια κυβέρνηση «ειδικού σκοπού»… σωτηρίας του Βενιζέλου με θυσία του Σαμαρά και δική του! Χαρακτηριστικό πάντως του πανικού που επικρατεί στο επιτελείο του Βενιζέλου τώρα που εκδιώκονται από την εξουσία είναι το γεγονός ότι έχει κατακλυστεί η δημοσιογραφική πιάτσα από ΠΑΣΟΚικής προέλευσης διαρροές ότι ο Βενιζέλος την «κάνει» από τον Σαμαρά και προσπαθεί να τα βρει με τον… Τσίπρα!

Ελπίζει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αφενός να μην έχει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοδυναμία στις πρώτες βουλευτικές εκλογές και αφετέρου… να μην μπουν οι ΑΝΕΛ στη Βουλή, να μην φτιάξει κόμμα ο Γιωργάκης και να περάσει το ΠΑΣΟΚ το Ποτάμι του Θεοδωράκη, οπότε ο Τσίπρας να πέσει στα… γόνατα, ικέτης του Βαγγέλη Βενιζέλου, ο οποίος και θα αποφασίσει αν θα τον κάνει πρωθυπουργό ή όχι!!! Όνειρα χειμερινών νυκτών…

Πηγή: «ΠΡΙΝ»