Η «αριστερά» της «αριστεράς» και η μοίρα της!!

Tου Κώστα Γιαννιώτη

Δε συμπληρώθηκαν ούτε δυο μήνες από την ημέρα ανάληψης της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ, και το ξήλωμα του πολόβερ των προεκλογικών διακηρύξεων και του προγράμματος της ΔΕΘ προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς.

Το κούρεμα του χρέους το έφαγε το σκοτάδι.

Ο ΕΝΦΙΑ παρατείνεται μέχρι να αλλάξει….. όνομα.

Οι κατασχέσεις καλά κρατούν.

Η αύξηση του βασικού μισθού παραπέμπεται στις καλένδες.

Τα ασφαλιστικά ταμεία ξαναλεηλατούνται για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι.

Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η αλλαγή του πλαισίου των εργασιακών σχέσεων "ξεπαγιάζουν" στο ψυγείο της…. αναμονής.

Οι ιδιωτικοποιήσεις θα συνεχιστούν, παρά τους ‘’ηρωισμούς’’ και τις ‘’παλικαριές’’ της λαφαζανικής πλατφόρμας.

Τα χρέη προς την εφορία, που παράνομα φόρτωσαν στις πλάτες της κοινωνίας, όχι μόνο εξακολουθούν να τρέχουν αλλά βαφτίστηκε και ‘’πατριωτικό καθήκον’’ η αποδοχή και ο σεβασμός προς τους φοροεπιδρομείς, ωθώντας την κ. Βαλαβάνη στη γωνιά της σιωπής και του ανεπίσημου παροπλισμού, μετά τις…… εξαγγελίες της και τις ‘’αποφάσεις’’ της για ανακούφιση της ελληνικής κοινωνίας από τη βαριά φορολόγηση και τα εξοντωτικά πρόστιμα.

Το μνημόνιο βαφτίστηκε ….. πρόγραμμα, με μόνη διαφορά ότι τώρα θα …… το καταρτίζουμε μόνοι μας !! Αυτό θα πει περηφάνια και αξιοπρέπεια !

Η τρόικα βαφτίστηκε ‘’θεσμός’’, με τη διαφορά ότι τώρα θα κάνουν τη δουλειά που έκαναν, αλλά χωρίς να ενοχλούν τον υπουργό!! Αυτός θα πληροφορείται τις εντολές της τρόικας μέσω των ισοτίμων του υπουργών της Ε.Ε.!!

Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης κατέληξε στην καταπάτηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος και κάθε συνταγματικής επιταγής, με την επίσημη μετατροπή των συμπατριωτών μας σε κοινούς επαίτες, πνιγμένους στην αναξιοπρέπεια.

Οι Ράιχενμπαχ και Φούχτελ, με τους παρατρεχάμενούς τους, έβγαλαν ρίζες και μένουν ασάλευτοι, μπάστακες στα υπουργεία.

Πολλές, μα πάρα πολλές άλλες, ‘’περήφανες’’ υποχωρήσεις θα μπορούσε να παραθέσει κάποιος.

Όμως. Το σημειολογικό της όλης υπόθεσης είναι, κατά τη γνώμη μου, το πιο σημαντικό και εκείνο στο οποίο πολύ λίγοι έδωσαν την πρέπουσα σημασία.

Είναι η στάση των….. ‘’ομότιμων’’ υπουργών οικονομικών Γερμανίας και Ελλάδας.

Ο μεν ένας (βλ. Σόιμπλε) βρίζει, λοιδορεί και, στην ουσία, φτύνει το Βαρουφάκη και -μέσω αυτού- τους Έλληνες, ο δε άλλος (βλ. Βαρουφάκης) κάνοντας ότι ψιχαλίζει όταν τον φτύνουν, λιβανίζει, εξυμνεί και γλείφει το Σόιμπλε, παρουσιάζοντάς τον σαν κεφάλαιο -τάχα- της Ευρώπης!! Τόσο…… ‘’περήφανη’’ ξεφτίλα!!

Όσο κι αν θελήσει κάποιος αυτή τη στάση να την ερμηνεύσει με ψυχολογικούς όρους και τη δήθεν…… ‘’ολύμπια’’ ψυχραιμία του Βαρουφάκη, απλώς θα παλεύει να ξεγελάσει τον εαυτό του και τους άλλους. Γιατί μια τέτοια στάση επιλέγει κάποιος που……. ή είναι ηλίθιος και ταυτόχρονα αναξιοπρεπής, ή ανέχεται τα πάντα στο όνομα εντεταλμένης αποστολής που πρέπει να περαιώσει. Δεν γνωρίζω ποιο από τα δύο συμβαίνει. Όποιο και να είναι όμως είναι το ίδιο επικίνδυνο για την πατρίδα.

Είτε το θέλουν είτε όχι, αυτό είναι το χαρακτηριστικό δείγμα σχέσεων κυρίαρχου και υποτελούς, αφέντη και υποτακτικού. Όλα τα υπόλοιπα, με τους σηκωμένους γιακάδες και το μπλαζέ ύφος, του σταρ Βαρουφάκη, -με το συμπάθιο…. αλλά- είναι για να φαντασιώνονται, κάποιες μοναχικές κυρίες, κάποιους ξεχασμένους από χρόνια, οργασμούς.

Γιατί όταν η σχέση αυτή, των…… ‘’ομοτίμων’’, φτάνει σε τέτοιο σημείο που να μην τολμούν οι ντόπιοι ‘’περήφανοι’’ πολιτικοί ηγήτορες να αντιδράσουν στη, ναζιστικής νοοτροπίας, στάση των Γερμανών, που θεωρούν μονομερή ενέργεια ακόμα και το ξεροκόμματο ελεημοσύνης που εξάγγειλε η ‘’περήφανη’’ κυβέρνηση στους εξαθλιωμένους συμπατριώτες μας, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε έμμεση δήλωση υποταγής. Μπροστά σε υπόκλιση στη θηριωδία και τον ωμό ΝΑΖΙΣΜΟ!!

Επιμένουν οι ‘’εταίροι’’ του κ. Τσίπρα να θέλουν το λαό μας πεινασμένο, εξαθλιωμένο, εξοντωμένο, σκυφτό και υποταγμένο. Γιατί θα πρέπει να είναι αφελής όποιος θεωρεί ότι τα σημερινά κυβερνητικά καλόπαιδα της ‘’εταίρου’’ μας Γερμανίας, οι απόγονοι του Γιόζεφ Γκαίμπελς, του Ρούντολφ Ες, του Χέρμαν Γκαίρινγκ, του Χάινριχ Ράιχ Χίμλερ και τόσων άλλων κτηνών, άλλαξαν νοοτροπία και πολιτικές. Άλλωστε δικό τους δημιούργημα είναι και η Ευρωπαϊκή Ένωση, για τη σωτηρία της οποίας τόσο πολύ ανησυχεί ο κ. Τσίπρας και στην οποία θέλει να παραμείνει πάση θυσία. 

Μέσα σ` όλο αυτό το σκηνικό, παρακολουθούμε την αμηχανία και τα αδιέξοδα της Αριστερής πλατφόρμας, του Λαφαζάνη, εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

(Βέβαια εδώ εγείρονται χοντρά ερωτηματικά. Πώς είναι δυνατόν να είσαι…. ‘’Αριστερή πλατφόρμα’’ μέσα σε ένα κόμμα που διακηρύσσει σ` όλους τους τόνους ότι είναι η Αριστερά; Εσύ, τι είσαι τότε; Η αριστερά της Αριστεράς;)

Αυτή λοιπόν η αριστερά της Αριστεράς, βλέποντας να κατεδαφίζονται, σταδιακά αλλά σταθερά, ένα ένα τα δονκιχωτικά κάστρα της, παρακολουθεί αποσβολωμένη τα τεκταινόμενα. Δεν αντιλαμβάνεται, ή κάνει πως δεν αντιλαμβάνεται, ότι στην πραγματικότητα ο Τσίπρας δεν τους χρησιμοποιεί μόνο σαν ανάχωμα στις λαϊκές αντιδράσεις για τις κωλοτούμπες του. Δεν τους χρησιμοποιεί μόνο σαν δοκιμαστικό σωλήνα της κοινωνικής αναμονής του θαύματος που……. ‘’θα` ρθει όπου να` ναι’’ στο εγγύς μέλλον(!) από την ……πίεση(!!) της.… εσωκομματικής αντιπολίτευσης(!!), η οποία ασκείται από την…. αριστερά της Αριστεράς(!!) (τρέχα γύρευε). Αφήνει τον κάθε Λαφαζάνη να εκτίθενται με ‘’εξαγγελίες’’ και υποσχέσεις, τις οποίες ποτέ δεν θα τους επιτρέψει να υλοποιήσουν. Με τον τρόπο αυτό τους εκθέτει πρώτους στον κίνδυνο να πληρώσουν τα σπασμένα, την ημέρα που θα εξαγγείλει εκλογές, μέσα από τις οποίες θα ισχυροποιήσει, κοινοβουλευτικά και κομματικά, τη θέση του και, μην έχοντάς τους πια ανάγκη, θα τους πετάξει στα αζήτητα. Ταυτόχρονα θα έχει την ‘’άνεση’’ να ισχυριστεί ότι ο λαός επιδοκίμασε τη δική του πολιτική και αποδοκίμασε τη δική τους. Ελεύθερος τότε από τα….. ‘’βαρίδια’’ του κάθε Λαφαζάνη, με ισχυρή πλειοψηφία και τη μεγάλη αποδοχή -τάχα- της πολιτικής του από το λαό, θα ορμήσει ακάθεκτος στην εφαρμογή σκληρότατης μνημονιακής πολιτικής, η οποία όμως θα πασπαλίζεται με χρυσόσκονη ‘’αντιστάσεων’’ και ψευτοτσαμπουκάδων προς τους δανειστές.

Αυτή η αριστερά της Αριστεράς δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι το αναλώσιμο υλικό, στο βωμό της δεξιάς πολιτικής Τσίπρα. Ότι είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο, η εμπροσθοφυλακή, που θα δεχτεί τα μαζικά πυρά και θα αφανιστεί μέχρις ενός. Και το να αφανιστεί κάποιος, σαν εμπροσθοφυλακή, πολεμώντας ‘’υπέρ βωμών και εστιών’’, γλυκός ο θάνατος και τιμημένος. ‘’Πεθαίνοντας’’ όμως υπέρ στηρίξεως Τσίπρα και στο όνομα κάποιου.… κομματικού πατριωτισμού, ε, τότε αποτελεί βλακώδη επιλογή πολιτικής αυτοκτονίας.

Αυτό βέβαια είναι δικαίωμα του καθενός, όταν αυτή του η επιλογή δεν έχει να κάνει με τη ζωή τη δική μου και των παιδιών μου. Από τη στιγμή όμως που το κόστος αυτής της επιλογής θα κληθεί να το πληρώσει ο λαός και η πατρίδα τότε, η επιλογή του αγγίζει τα όρια του πολιτικού αμοραλισμού και – γιατί όχι – της εθνικής προδοσίας.

Τι θα κάνουν λοιπόν; Θα συνεχίσουν να στηρίζουν πολιτικές Τσιπροβαρουφάκηδων και Δραγασοσταθάκηδων;

Θα μείνουν πιστοί στη θεωρία της….. ‘’μη ρήξης’’;

Θα συνεχίσουν να πατούν πάνω στο δόκανο του….. ‘’ανήκομεν εις την Ευρώπην’’, κατά το  αλησμόνητο, ‘’ανήκομεν εις την δύσιν’’, του άλλου μεγάλου ‘’εθνάρχη’’;

Θα αποτολμήσουν, επιτέλους, να τραβήξουν το δρόμο της αξιοπρέπειας και της πραγματικής περηφάνιας, συντασσόμενοι με την κοινωνία στην προσπάθεια δημιουργίας ενός τρίτου πόλου, που ποθεί ο λαός μας, μακριά από αριστερές, δεξιές, κεντρώες, οριζόντιες, κάθετες, παράλληλες, και τεμνόμενες παρλαπίπες και να παλέψουν για Εθνική Ανεξαρτησία και αποτίναξη της τυραννικής κατοχής;

Αν δεν έχουν σκοπό να το κάνουν, δεν τους απομένει παρά να ψάξουν από τώρα για το ‘’άλλοθί τους’’, με θεωρητικοποιημένα φληναφήματα, τόσο γνώριμα, στο χώρο της περίφημης…… ‘’Αριστεράς’’! Τέτοια που να δίνουν μια θεωρητική και ιστορικά παραδεκτή βάση σαν δικαιολογία για το έγκλημα που θα συντελεστεί, με την ανοχή τους -αν όχι με τη συνδρομή τους- σε βάρος αυτού του λαού.

Δείχνουν να μην κατάλαβαν, ότι δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια. Αυτή η χώρα, αυτή η πατρίδα είναι στην άκρη του ξυραφιού. Ή θα χαθεί -και πάλι- για αιώνες, ή θα ξεφύγει από το δόκανο της Ε.Ε. και του Ευρώ για να ευημερήσει. Ας διαλέξουν στρατόπεδο, πριν να είναι πολύ αργά. Ας διαλέξουν τη σελίδα της Ιστορίας που θέλουν να γραφεί το όνομά τους. 

Πηγή: «Κεντρική ιστοσελίδα του Ε.ΠΑ.Μ.»