Νέο θρίλερ για τη δόση με επίδικο απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων

Θέατρο από την τρικομματική κυβέρνηση που ετοιμάζεται να ανακοινώσει νέα μέτρα

Σκηνικό εκβιασμών άρχισε να στήνεται για μια ακόμη φορά από την τρόικα και την τρικομματική κυβέρνηση, έτσι ώστε να περάσουν με τις μικρότερες δυνατές αντιστάσεις τα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Στο κέντρο του εκβιασμού βρίσκονται οι δύο δόσεις ύψους 2,8 και 6 δισ. ευρώ που έπρεπε να καταβληθούν από τους πιστωτές τις επόμενες εβδομάδες κι όπως δείχνουν όλες οι εξελίξεις, η πληρωμή τους θα εξελιχθεί σε θρίλερ.

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η τρόικα για να δώσει το «πράσινο φως» και να καταβληθεί η πρώτη δόση ζητά να γίνουν εδώ και τώρα μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, τουλάχιστον να ανακοινωθούν και να δρομολογηθούν. Μέχρι το τέλος του έτους ειδικότερα, ζητά να απολυθούν από το Δημόσιο 25.000 εργαζόμενοι. Η κυβέρνηση από τη μεριά της, υπό τον φόβο των κοινωνικών αντιδράσεων, αντιπροτείνει ένα εξόχως αντιδραστικό πρόγραμμα συγχωνεύσεων και καταργήσεων οργανισμών του Δημοσίου (όπου περίοπτη θέση κατέχει το τσεκούρι που πέφτει σε οργανισμούς όπως η Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο, τα κρατικά κανάλια κ.ά.) από το οποίο προδικάζει ότι τουλάχιστον 3.500 απολύσεις θα εμφανιστούν ως φυσιολογικές, ελαχιστοποιώντας έτσι το πολιτικό κόστος που θα αναλάβει.

Πρόκειται δε για ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης το οποίο δεν αποσκοπεί γενικώς κι αορίστως στον εξορθολογισμό, αλλά στην περικοπή δαπανών και την μείωση του προσωπικού – γι’ αυτό τον λόγο είναι αντιδραστικό. Είναι αντιδραστικό επίσης γιατί δεν υλοποιείται με γνώμονα τα συμφέροντα των εργαζομένων και την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους. Η επίκληση επομένως του παραδείγματος της Σουηδίας ή της Αγγλίας όπου υφίστανται 400 και 300 αντίστοιχα δημόσιοι οργανισμοί, όταν στη μικρότερη πληθυσμιακά Ελλάδα λειτουργούσαν μέχρι πρότινος πάνω από 1.500 οργανισμοί, δεν δημιουργεί καμία συμπάθεια ή ανοχή απέναντι στις επιλογές της κυβέρνησης και των τοκογλύφων. Ακόμη όμως κι αυτό το πρόγραμμα κρίνεται ανεπαρκές κι η πίεση ασκείται στην κατεύθυνση των μαζικών απολύσεων, που είναι περιττό να ειπωθεί ότι αν εφαρμοστούν, θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου, υποβιβάζοντας από ‘κει και πέρα σε θέμα ρουτίνας τις απολύσεις όσων δημοσίων υπαλλήλων κρίνεται απαραίτητο κάθε μήνα, ώστε οι δαπάνες να μην υπερβαίνουν τα έσοδα. Δραματικές επίσης θα είναι κι οι επιπτώσεις στην απασχόληση, με την ανεργία να εκτινάσσεται σε νέα επίπεδα και τη φτώχεια σε πολύ υψηλότερα.

Οι απαιτήσεις της τρόικας δεν σταματούν στις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Για να δώσει την έγκρισή της για την καταβολή της δεύτερης δόσης των 6 δισ. ευρώ, απαιτεί τη λήψη νέων μέτρων αύξησης των δημοσίων εσόδων, επικαλούμενη τη μαύρη τρύπα που φάνηκε στα φορολογικά έσοδα το πρώτο δίμηνο του έτους κι επίσης στα ασφαλιστικά ταμεία, η οποία εκτιμάται σε 500 εκ. ευρώ. Το χρηματοδοτικό κενό των ασφαλιστικών ταμείων είναι αναγκαίο να ειπωθεί ότι μπορούσε κάλλιστα να προβλεφθεί μιας και δημιουργήθηκε από την αύξηση της ανεργίας και την πτώση των μισθών. Όπως εύκολα μπορεί να προβλεφθεί, το κενό που θα προκαλέσει στα δημόσια έσοδα τυχόν υλοποίηση της πρότασης του Α. Σαμαρά για ενιαίο φορολογικό συντελεστή ύψους 15%, όπως πρότεινε την Δευτέρα 11 Μαρτίου, αψηφώντας τις αρνητικές επιδράσεις στη δημοσιονομική ισορροπία. Πρόκειται προφανώς για ασήμαντες λεπτομέρειες όταν προέχει η μείωση της φορολογίας στις μεγάλες επιχειρήσεις, γιατί περί αυτού πρόκειται. Η τρόικα επίσης ζητάει από την κυβέρνηση να υλοποιήσει τη δέσμευση που είχε αναλάβει με το τρίτο Μνημόνιο για αύξηση της τιμής των εισιτηρίων κατά 25%. Ένα μέτρο που αν υλοποιηθεί, θα μετατρέψει τη μετακίνηση με λεωφορεία σε υπηρεσία πολυτελείας για τους περισσότερους. Θα αυξήσει σημαντικά όμως και τον αριθμό των επιβατών που δεν πληρώνουν εισιτήριο καθώς απλώς, δεν θα έχουν. Τα έσοδα επομένως θα αυξηθούν πολύ λιγότερο από 25%…

Η ανακοίνωση από τη μεριά της τρόικας ότι θα επανέλθει στην Αθήνα τέλη Μαρτίου – αρχές Απριλίου, δίνει όλο το περιθώριο στην κυβέρνηση και τον μνημονιακό Τύπο να ξεκινήσουν πάλι τη γνωστή επιχείρηση τρόμου «απολύσεις και νέα μέτρα ή χρεωκοπία». Σε αυτή την πορεία πολύ πιθανή θεωρείται η ενεργοποίηση των ρητρών απόκλισης που είχαν ενσωματωθεί στο Μνημόνιο κι οι οποίες προβλέπουν την αυτόματη επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων σε περίπτωση που παρατηρηθούν αποκλίσεις από τους στόχους, ενώ σίγουρη θεωρείται η παραπομπή στις ελληνικές καλένδες ορισμένων δευτερεύουσας σημασίας μέτρων ανακούφισης των εργαζομένων που συζητούσε η κυβέρνηση (χαράτσι, κόκκινα δάνεια κ.ά.). Στον ίδιο βωμό, της επίτευξης των στόχων του Μνημονίου για την καταβολή των δόσεων, αναμένεται να θυσιασθεί ο ΟΠΑΠ, η ΔΕΠΑ και το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» από τη νέα διοίκηση του ταμείου ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, που είναι η τρίτη η οποία διορίζεται από την κυβέρνηση σε λιγότερο από ένα χρόνο! (Ακράδαντη απόδειξη για την αδιαφάνεια και την ευνοιοκρατία που επικρατεί στα υψηλότερα κλιμάκια της αργυρώνητης γραφειοκρατίας που έχει αναλάβει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας χωρίς να λογοδοτεί πουθενά).

Η άνοιξη του 2013 όμως δεν είναι ίδια με την άνοιξη των προηγούμενων χρόνων. Μάρτυρας το γεγονός ότι όλο και λιγότεροι βλέπουν θετικά το ευρώ: Από 70% πριν ένα μήνα, πλέον το 59% με βάση έρευνα της Public Issue για τον Σκάι και την Καθημερινή. Επίσης, η ανησυχία που εξέφρασε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ την Πέμπτη προσερχόμενος στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για τον κίνδυνο εξεγέρσεων, με αφορμή τα εξοντωτικά μέτρα λιτότητας που έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση τους λαούς της Ευρώπης, αντανακλά τον φόβο των αστικών τάξεων μπροστά στην αφύπνιση των ευρωπαϊκών λαών, που συνειδητοποιούν ότι τα δεινά τους δεν έχουν τέλος. Ότι το ένα Μνημόνιο διαδέχεται το άλλο, με μοναδικό κερδισμένο την αστική τάξη που βλέπει να παίρνει τη ρεβάνς της απέναντι στην εργατική τάξη της Ευρώπης. Ας κάνουμε λοιπόν τον φόβο τους, που δεν είναι παρά η άλλη όψη της ελπίδας μας, πραγματικότητα, ανατρέποντας με αγώνες τα βάρβαρα προγράμματα λιτότητας και τις κυβερνήσεις που τα υλοποιούν!

Πηγή: "ΠΡΙΝ"