Μνημόνιο: Η Ανάγκη ευφυούς Ρήξης

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

(Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ» στο τέλος του άρθρου)

Η Ελλάδα οφείλει να διακόψει το σύστημα Μνημόνιο-Δανειακές χτες, όχι αύριο. Για λόγους επιβίωσης του ελληνικού λαού, της δημοκρατίας και του κράτους-έθνους. Δεν έχει καμιά άλλη επιλογή.

Η Ελλάδα οφείλει όμως να το κάνει συντεταγμένα, προετοιμασμένα, με επεξεργασμένα επιχειρήματα, με κινητοποιημένο τον λαό της, αλλά και με ένα πλέγμα πρωτίστως ενδοευρωπαϊκών αλλά και εξωευρωπαϊκών συμμαχιών. Έπρεπε οι εκπρόσωποι των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων να έχουν αλωνίσει την υφήλιο, όχι να μην πηγαίνουν ούτε καν στη Ρώμη, τη Μαδρίτη, τη Λισσαβώνα, το Δουβλίνο, τους ομοιοπαθείς δηλαδή! Και να έχουν βέβαια κάτι σοβαρό να πουν στις συζητήσεις που κάνουν.

Να επιχειρήσει η Ελλάδα να το κάνει λαμβάνοντας ταυτόχρονα μνεία να μην χρησιμοποιηθεί, όσο περνάει από το χέρι της, από τις δυνάμεις του βαθέος Χρήματος και των ΗΠΑ που επιδιώκουν να λύσουν τις διαφορές τους με τη Γερμανία και με την Ευρώπη, διαλύοντας εις τα εξ ων συνετέθη το μεταπολεμικό όραμα μιας Ευρώπης δημοκρατίας, ειρήνης, ευμάρειας, «από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια».

Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, οι βαθύτερες δυνάμεις του Χρήματος και της Αμερικής  έχουν συμμαχήσει «αντικειμενικά» με την πιο πρωτόγονη και αντιδραστική μορφή γερμανικού εθνικισμού εναντίον της ευρωπαϊκής ιδέας, απειλώντας να λειώσουν σαν τανάλια τους ευρωπαϊκούς λαούς και, πρώτα και κύρια, τον ελληνικό. Αυτό έγινε και στη δεκαετία του 1930, όταν οι ιθύνουσες τάξεις της Γερμανίας παρέδωσαν την εξουσία στον Χίτλερ. Σήμερα την παρέδωσαν στο Χρήμα.

Αντίθετα όμως, η Ελλάδα δεν πρέπει να φύγει τώρα, υπό τις παρούσες συνθήκες, και με δική της πρωτοβουλία, από το ευρώ. Δεν είναι οι κανόνες του ενιαίου νομίσματος, ούτε κάποιοι κανόνες της ΕΕ που χρησιμοποιούνται στον εναντίον της πόλεμο. Είναι το όπλο του χρέους και τα κείμενα που έχει συνυπογράψει (Μνημόνιο και Δανειακές).

Η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην ευρωζώνη και την ΕΕ και να το κάνει «μπάχαλο», χρησιμοποιώντας όλα τα πολιτικά και θεσμικά μέσα που της παρέχει η συμμετοχή της, για να ζητήσει άμεση διακοπή του προγράμματος, σχέδιο Μάρσαλ, έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια, αυθεντικό κούρεμα χρέους ικανό να καταστήσει βιώσιμο. Πρέπει να δράσει κατά της πολιτικής Μέρκελ, εν ονόματι της Ευρώπης, όχι με σημαία τη διάλυσή της. Αν αναγκαστεί, για να μη πάθει οικονομικό έμφραγμα, θα εκδώσει εσωτερικό μέσο πληρωμής και πρέπει να είναι έτοιμη (plan B). Αλλά θα εξαντλήσει προηγουμένως όλα τα όπλα που διαθέτει πριν προσφύγει σε ένα τέτοιο ακραίο μέτρο. Όφειλε, εδώ και καιρό, να ξεκινήσει πανευρωπαϊκή και παγκόσμια καμπάνια για τη σωτηρία της – τουλάχιστο οι δυνάμεις που δηλώνουν «αντιμνημονιακές»

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν αντέδρασε στρατιωτικά, ως όφειλε, στον δεύτερο Αττίλα, το 1974 – και μόνο άλλωστε αν εκδήλωνε την πρόθεση θα τον είχε αποτρέψει. Έβγαλε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, μόνο και μόνο για να εκτονώσει τη λαϊκή πίεση κατά των ΗΠΑ και της Ατλαντικής Συμμαχίας. Δεν τόλμησε να μείνει στο ΝΑΤΟ και να το κάνει «μπάχαλο», απαιτώντας την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. Το ΝΑΤΟ, όπως σε μεγάλο βαθμό και η ΕΕ σήμερα, λειτουργούσε με ομοφωνία.

Δυστυχώς για τον ελληνικό λαό και τη χώρα του, η άρχουσα τάξη και το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουμε έχει ελάχιστα, συχνά κανένα από τα ηθικά, ψυχολογικά και διανοητικά εργαλεία που χρειάζονται για να προετοιμάσει και να ηγηθεί ενός τέτοιου αγώνα. Ούτε καν καταλαβαίνουν τι γίνεται.

ΥΓ. Εννοείται ότι για να έχει μια μικρή πιθανότητα σωτηρίας η Ελλάδα, οφείλει, όσο είναι δυνατό, να κρατήσει εν υπνώσει το μέτωπο προς Ανατολάς, όχι να καταπιεί αμάσητη την κολοσσιαία, σοβαρότερη δυνάμει αυτής του 1974, προβοκάτσια που πιθανώς στήνεται στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών, της «ΑΟΖ» και των πετρελαίων, για λογαριασμό τρίτων δυνάμεων που ήδη «τοποθετούνται» γεωπολιτικά στο περιβάλλον μιας ευρωπαϊκής διάλυσης και ενός εκτεταμένου και παγκόσμιου «πολέμου των πολιτισμών».

Σχόλιο της «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ»: Ο αρθρογράφος για να θεμελιώσει τον ισχυρισμό του, ότι δεν πρέπει να φύγουμε τώρα από το ευρώ μας λέει: «Δεν είναι οι κανόνες του ενιαίου νομίσματος, ούτε κάποιοι κανόνες της ΕΕ που χρησιμοποιούνται στον εναντίον της πόλεμο. Είναι το όπλο του χρέους και τα κείμενα που έχει συνυπογράψει (Μνημόνιο και Δανειακές)». Φοβούμαστε ότι δεν κατανοεί, ότι είναι ακριβώς οι κανόνες του κοινού νομίσματος, καθώς και οι ετεροβαρείς ρυθμίσεις εντός ΕΕ, που μεταφέρουν πόρους από τις πιο αδύναμες χώρες στις ισχυρότερες, αντί να συμβαίνει το αντίστροφο, είναι αυτά που προκαλούν το υπερβολικό χρέος της χώρας το οποίο  με τη σειρά του χρησιμοποιείται ως το απόλυτο όπλο επιβολής και επιβουλής από τους επικυρίαρχους.

Το να προσπαθήσεις να τα κάνεις «μπάχαλο» στην Ευρώπη, όπως ζητάει ο αρθρογράφος, προκειμένου να σ’ ακούσουν και να «μαλακώσουν» το πρόγραμμα, φαντάζει ως αστείος λεονταρισμός, στο βαθμό που εξαρτάσαι από τη δική τους χρηματοδότηση. Πρέπει έμπρακτα να καταστείς ανεξάρτητος, για να απεμπλακείς από τα γρανάζια της κρεατομηχανής που έχει στηθεί σε βάρος της χώρας. Το λεγόμενο «plan B» πρέπει να γίνει εδώ και τώρα «plan A». Περιθώρια εντός ευρωζώνης δεν υπάρχουν, τελεία και παύλα. Η ευφυής ρήξη είναι αυτή και μόνον αυτή κι ας μην μπλέκουμε την υψίστη αυτή στρατηγική επιλογή με τις τακτικές κινήσεις που ενδεχομένως θα χρειαστεί να ακολουθηθούν για την επίτευξη του στόχου, που δεν είναι άλλος από την αποκατάσταση πρώτα και κύρια της Εθνικής μας Κυριαρχίας, για να μπορέσει να υπάρξει ακολούθως κοινωνική και οικονομική ανάταξη της χώρας.

Εμείς το προτείνουμε και το φωνάζουμε εδώ και τρία χρόνια και αν πολλοί άκουγαν τότε, θα είχαμε αποφύγει τα χειρότερα που βιώνουμε τώρα. Τα περιθώρια, 'μέρα με τη 'μέρα στενεύουν, αν δεν γίνει κάτι σε αυτή την κατεύθυνση τώρα, τα πράγματα σε λίγο θα γίνουν μη αναστρέψιμα.

Πηγή: "ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ Ε.ΠΑ.Μ."