Του Δημήτρη Κυπριώτη
Το δόγμα της Ελλάδος απέναντι
στην Κύπρο παραμένει σταθερό και ...βολεύει, αφάνταστα. '' Η Κύπρος
αποφασίζει και η Ελλάδα στηρίζει''. Και βολεύει, γιατί πίσω από τέτοια
λογοπαίγνια- δόγματα, οι Ελληνικές κυβερνήσεις έμαθαν να κρύβουν τις ατολμίες,
τους φόβους, αλλά και τις εθελόδουλες υποχωρήσεις τους σε σχέση με το εθνικό
πρόβλημα της Κύπρου, ακόμη και όταν ξέρουν ότι αν χαθεί το Νησί, τότε χάνεται
και η Ελλάδα! Και όμως, το κρυφτούλι συνεχίζεται...
Το ίδιο ακριβώς ξεδιάντροπο
έργο το είδαμε να παίζεται και τώρα, με τα τελευταία δραματικά γεγονότα που
απειλούν ακόμα και με αφανισμό την Κύπρο!
Όλες τις προηγούμενες ημέρες,
πριν από τις εγκληματικές αποφάσεις που έλαβε το Eurogroup για μια ανεξάρτητη
χώρα, ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς είχε ανοικτή επικοινωνία, αλλά και
επίσημη συνάντηση με τον πρόεδρο της Κύπρου κ. Νίκο Αναστασιάδη, στο πλαίσιο
ανταλλαγής απόψεων για τη διαμόρφωση μίας βιώσιμης λύσης, για το οικονομικό
πρόβλημα που αντιμετώπιζε η Κύπρος.
Και ξαφνικά, μετά την πρώτη
απόφαση του Eurogroup και την άμεση αντίδραση των κομμάτων της Κυπριακής Βουλής
και του Κυπριακού Λαού, τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και τα ...συνεταιράκια του , οι
κκ Βενιζέλος και Κουβέλης, έχασαν τη φωνή τους και εξαφανίστηκαν από
προσώπου Γης. Μάταια τους έψαχναν οι δημοσιογράφοι ακόμη και για μια απλή
δήλωση.
Αλλά πώς να μπορέσει ο κ.
Σαμαράς να ψελλίσει κάτι, όταν η συμφωνία στο Eurogroup ήταν μια συμφωνία
καταστροφής του κυπριακού τραπεζικού συστήματος και όχι μόνο, που έφερε και τη
συναίνεση της δικής του Κυβέρνησης;
Να όμως που για μια ακόμη φορά
εμφανίστηκε ο από μηχανής Θεός για να σώσει τα προσχήματα! Το δόγμα!!
Η Ελλάδα, σύμφωνα με τις
ανεπίσημες διαρροές στην αρχή, επίσημες στη συνέχεια, δήλωνε ότι δεν έκανε
τίποτα περισσότερο από το να ακολουθήσει την απόφαση της Κύπρου, ενώ ήταν
ολοφάνερο ότι Σαμαράς και Στουρνάρας είχαν επιλέξει να υπερασπίσουν τη γραμμή
της Μέρκελ και του Σόϊμπλε! Και αυτό το φανέρωνε η ένοχη σιωπή τους.
Στην αρχή βέβαια το ΟΧΙ της
Κυπριακής Βουλής ίσως και να ξάφνιασε την τρικομματική συγκυβέρνηση, αν και
κατά βάθος κάτι θα ξέρανε για την παροδικότητα του, αφού κάτι θα τους είχε πει
ο κ. Αναστασιάδης ή κάτι θα τους είχαν διαβεβαιώσει τα ''αφεντικά''.
Εκείνο όμως που τους
κατατρόμαξε περισσότερο, ήταν οι πατριωτικές αντιδράσεις των Κυπρίων, γιατί
ήταν πολύ πιθανό αυτές οι αντιδράσεις να άνοιγαν την όρεξη και να συμπαρέσυραν
και τους Έλλαδίτες αδελφούς, σε ένα νέο και ανεξέλεγκτο κύμα αγανακτισμένων και
τότε ήταν που άρχισαν να τους ''ζώνουν τα φίδια''.
Γρήγορα όμως συνήλθαν, όταν
κατάλαβαν ότι το σχέδιο άρχισε να εκτυλίσσεται σύμφωνα με το σενάριο που είχε
γραφτεί. Μπρος στην αδιάλλακτη θέση των ισχυρών εταίρων, το ΟΧΙ των
Κύπριων βουλευτών μαζεύτηκε γρήγορα και ένα άλλο γνωστό δόγμα, αυτό του ''ΣΟΚ και ΔΕΟΥΣ'',
έκανε την εμφάνισή του, πάνω από την Κύπρο, με ακόμη πιο σφοδρό τρόπο από ότι
στην Ελλάδα πριν από 3 χρόνια. Οι Κύπριοι αδελφοί μπροστά στον καταιγισμό των
πληροφοριών φόβου που απότομα εκτοξεύτηκε, έκαναν πίσω προς το παρόν,
κατευνάζοντας έτσι τις ανησυχίες των εδώ κυβερνώντων.
Μετά από αυτήν την εξέλιξη, οι
εδώ.... Σαμαράδες , βρήκαν την ευκαιρία, αφενός μεν να βγουν από το καβούκι
τους για να υπερασπιστούν τις πολιτικές υποτέλειας που εκείνοι ανέλαβαν να
υλοποιήσουν, όταν βρέθηκαν σε αντίστοιχη θέση με αυτήν των Κυπρίων και
αφετέρου, να τα ''ψάλουν'' στους Κύπριους συναδέλφους τους, γιατί δεν
προσκύνησαν και εκείνοι αμέσως, για να αποφύγουν τάχα την επιβολή σκληρότερων
μέτρων.
Από κοντά με το Σαμαρά και οι
έτεροι Καππαδόκες της Κυβέρνησης, Βενιζέλος και Κουβέλης . Ο μεν πρώτος, με το
βαρύγδουπο, υπερφίαλο και χονδροειδές ύφος μεγάλου Καρδιναλίου, άρχισε να
μιλάει ακατάπαυστα, μπουρδολογώντας ως συνήθως, για το μεγάλο ιστορικό λάθος
των Κυπρίων που είπαν όχι, μιας και αυτός είχε βγάλει από το λεξιλόγιό του αυτή
τη λέξη, όταν νόμιζε ότι διαπραγματευότανε με την τρόικα. Μια διαπραγμάτευση
που οδηγεί συστηματικά έκτοτε την Ελλάδα σε απίστευτο διασυρμό και φτωχοποίηση.
Ο δεύτερος, ο κ. Κουβέλης, με
το μελιστάλακτο, δακρύβρεκτο και γλυψιματικό ύφος του, αφού χαρακτήρισε τη
συμφωνία σκληρή, επώδυνη, αλλά και αναγκαία, αναφώνησε ενδόμυχα Ζήτω το
Ευρώ, δείχνοντας έτσι την προτίμησή του σε ασκήσεις επίκυψης και όχι
ανάτασης, αποσυρόμενος στη συνέχεια και ονειρευόμενος τα θερινά ...Ανάκτορα και
τη θέση του χαλίφη!
Από τις εξελίξεις όμως στην
Κύπρο, φάνηκε ότι και το λεγόμενο αντιμνημονιακό μέτωπο συνθλίβεται,γιατί δεν
μπορεί να αρθρώσει πειστικό πολιτικό λόγο για το πώς θα μπορέσει να σώσει τη
χώρα από τα μνημόνια, με διαπραγματεύσεις που διατείνεται ότι θα κάνει μέσα στο
λάκκο των λεόντων και μέσα στο ευρώ!.
Ακόμη φάνηκε ότι, στον ιδιότυπο
αυτό πόλεμο μεταξύ των ισχυρών και των αδυνάτων κρατών της Ευρωζώνης, αν
ανήκεις στους αδύνατους δεν μπορείς να πας σε ρήξεις με τον σκληρό πυρήνα της
ΟΝΕ με ημίμετρα και ψευδαισθήσεις, όταν ο δυνατός κρίκος των ισχυρών, η
Γερμανία, έχει φορέσει προ πολλού την πολεμική στολή της και είναι έτοιμη να
τεθεί αντιμέτωπη με λαούς και χώρες που αμφισβητούν την ηγεμονία της.
Στον κηρυγμένο αυτό πόλεμο,
όταν ο αντίπαλός σου είναι βαριά εξοπλισμένος, εσύ δεν πας να τον πολεμήσεις με
σφεντόνες. Πας αφού προηγουμένως έχεις καταστρώσει ολοκληρωμένο σχέδιο και
είσαι εφοδιασμένος με όπλα και πυρομαχικά, που όλα αυτά μαζί μεταφράζονται σε
μια απόφαση για αγώνα ενός ενωμένου Λαού.
Όταν λοιπόν είσαι έτοιμος και
έχεις προετοιμάσει κατάλληλα αυτόν το Λαό, του έχεις μιλήσει με αλήθειες και
τον έχεις ''μπολιάσει'' με πατριωτικό φρόνημα και αξιοπρέπεια, τότε παίρνεις
μαζί σου την απόφασή του και πας στις Βρυξέλες και βάζεις το πρόβλημα στα ίσα.
Και αν δεν σε ακούσουν, τότε είσαι αποφασισμένος και τους κουνάς ...... μαντήλι
Καλαματιανό!
ΥΓ: Ο Δημήτρης Κυπριώτης είναι μέλος της Π.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην
εφημερίδα "Το χωνί" της 31/01/2013
Πηγή: «Ε.ΠΑ.Μ.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου