Όταν η διαφθορά και η διαπλοκή ξεπερνά τα εθνικά σύνορα

Tου Δημήτρη Καζάκη

Όπως είναι γνωστό οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και ήρθαν οι Ευρωπαίοι, κυρίως οι Γερμανοί, για να διορθώσουν τα πράγματα. Αξίζει να το θυμόμαστε αυτό ειδικά σήμερα, καθώς ξεσπά ίσως το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαπλοκής και διαφθοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πρόκειται για έγγραφα που διέρρευσαν και αποκαλύπτουν μυστικές συμφωνίες φορολογικής ασυλίας γνωστών πολυεθνικών με το κρατίδιο του Λουξεμβούργου.

Σύμφωνα με έγγραφα που διέρρευσαν η Pepsi, το ΙΚΕΑ, η Federal Express και 340 άλλες, μαζί και 9 ελληνικού ενδιαφέροντος, όπως Eurobank και Wind, διεθνείς εταιρείες έχουν εξασφαλίσει μυστικές συμφωνίες από το Λουξεμβούργο, επιτρέποντας να μειώσουν παγκόσμια τη φορολογική τους επιβάρυνση, διατηρώντας παράλληλα μικρή παρουσία στο μικροσκοπικό ευρωπαϊκό δουκάτο.

Η Price waterhouse Coopers βοήθησε πολυεθνικές εταιρείες να αποκτήσουν τουλάχιστον 548 ευνοϊκές φορολογικές αποφάσεις στο Λουξεμβούργο από το 2002 έως το 2010. Με τον τρόπο αυτό οι εταιρείες αυτές γλύτωσαν εκατοντάδες δις ευρώ σε φόρους, που θα έπρεπε να πληρώσουν στα κράτη μέλη της ευρωζώνης.

Η διαπλεκόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Την περίοδο αυτή πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου ήταν ο Ζαν Κλοντ Γιούγκερ, ο οποίος φέρεται ως ένας από τους εγκεφάλους της όλης υπόθεσης. Με την ανάληψη της προεδρίας της Κομισιόν από τον κ. Γιούγκερ, οι ωφελημένες πολυεθνικές, αλλά και το Λουξεμβούργο δεν θα ενοχληθούν από τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εμπλοκή του Γιούγκερ στο μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο διαφθοράς στην Ευρώπη, υπογραμμίζει το πόσο βαθιά διαπλεκόμενο είναι ολόκληρο το σύστημα θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μην ξεχνάμε ότι τόσο ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούγκερ, όσο και οι περισσότροι επίτροποί του διατηρούν χαρακτηριστικά στενούς δεσμούς με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα. Ο Τζόναθαν Χιλ επί παραδείγματι από τη Βρετανία, ο οποίος επελέγη ως επίτροπος για θέματα οικονομικής σταθερότητας, υπηρεσιών και κεφαλαιαγοράς. Ο Τζόναθαν Χιλ για χρόνια λειτούργησε ως λομπίστας για μεγάλες τράπεζες όπως η Bank of America και η HSBC. Ενώ ο Ισπανός Επίτροπος Ενέργειας και Κλίματος Μιγκέλ Αρίας Κανιέτε, είναι ένας από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της πετραλαϊκής βιομηχανίας. Ανάλογες υπόγειες διαδρομές με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν και αρκετοί ακόμη νέοι επίτροποι, ειδικά σε κομβικές θέσεις.

Γιατί κανείς δεν είπε τίποτε;

Οι καταγγελίες που έγιναν πριν την επιλογή όλων αυτών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εισακούστηκαν από κανέναν. Αν θυμάστε στον "προεκλογικό αγώνα" μεταξύ Γιούγκερ (Λαικό Κόμμα), Μάρτιν Σουλτς (Σοσιαλιστές), Τσίπρας (Ευρωπαϊκή Αριστερά), Γκι Φερχόφσταντ (Φιλελεύθεροι) και Σκα Κέλερ (Πράσινοι), κανείς τους δεν έθεσε ζήτημα εντιμότητας ειδικά για τον πρώτο. Οι καταγγελίες ήδη υπήρχαν και είχαν αναγκάσει τον τότε επίτροπο ανταγωνισμού Αλμούνια να ζητήσει εξηγήσεις από το Λουξεμβούργο, το οποίο απαξίωσε με προκλητικό τρόπο να απαντήσει. Φυσικά ο Αλμούνια δεν πήρε μέτρα, απλά έμεινε στις δηλώσεις. Επομένως, όλοι γνώριζαν. Γιατί δεν έθεσαν ζήτημα διαπλοκής; Γιατί δεν είπαν κουβέντα;

Από τον Μάρτιν Σουλτς το καταλαβαίνει κανείς, μιας και ο ίδιος ήταν και είναι άνθρωπος της Deutsche Bank. Το ίδιο και οι υπόλοιποι. Ο Τσίπρας, ο υποψήφιος εκ μέρους της Ευρωπαικής Αριστεράς; Γιατί δεν κατήγγειλε την διαπλοκή των συνυποψηφίων του με βάση τις πολυάριθμες καταγγελίες που είχαν γίνει συγκεκριμένα εναντίον τους; Γιατί δεν έβγαλε τσιμουδιά; Για τον ίδιο λόγο που δεν μίλησε καθόλου και για τα πολυάριθμα σκάνδαλα διαπλοκής και διαφθοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βλέπετε ο ευρωπαϊσμός του δεν του επιτρέπει να ξεμπροστιάζει τον χαρακτήρα της ΕΕ. Όπως ακριβώς συνέβαινε παλιά και με τους ένθερμους θιασώτες της απολυταρχίας, οι ο οποίοι αρνιόντουσαν την εγγενή διαφθορά του καθεστώτος με το οποίο ταυτίζονταν. Ότι δεν μπορούσαν να αποσιωπήσουν το απέδιδαν σε "στρεβλώσεις" και "λάθος επιλογές" που όφειλαν να διορθωθούν. 

Αν θυμάστε καλά ο Τσίπρας ήταν από τους πρώτους που αναγνώρισε την επικράτηση του Ζαν Κλοντ Γιούγκερ και δήλωσε (4/6/2014): «Πρέπει να γίνει σεβαστό το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.» Ο κ Τσίπρας ζήτησε από τις Βρυξέλλες αυτό που είχε ήδη συμφωνηθεί από τους αρχηγούς των κομμάτων του Ευρωκοινοβουλίου από την επομένη των ευρωεκλογών, δηλαδή ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ να είναι αυτός που θα λάβει διερευνητική εντολή και θα ζητήσει την πλειοψηφία της Ευρωβουλής για να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Επιτροπής. Ο ίδιος ζήτησε από τους Μ. Σουλτς, Γκι Φερχόφσταντ και Σκα Κέλερ, σε περίπτωση που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προτείνει ένα τρίτο πρόσωπο, να το καταψηφίσουν όλες οι δυνάμεις του Ευρωκοινοβουλίου. Γιατί τέτοια πρεμούρα του Τσίπρα να επιλεγεί ο αρχιερέας της διαπλοκής και της διαφθοράς, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Τι δούναι-λαβείν είχαν υπάρξει στο παρασκήνιο; Τι μυστικές συμφωνίες;

Αν θυμάστε, ο κ. Τσίπρας τότε αναφέρθηκε και στις δύο στρατηγικές που υπάρχουν στην Ευρώπη τώρα. «Η μία θέλει μικρά βήματα προς την εκδημοκρατικοποίηση της Ευρώπης», ενώ η άλλη «είναι η στρατηγική της ολοκληρωτικής διάλυσης της ευρωπαϊκής διαδικασίας, αυτή του Ντέιβιντ Κάμερον», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά. «Αυτήν οφείλουμε να εμποδίσουμε», ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι πρέπει να συγκροτηθεί ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων για να αντιμετωπιστεί η πολιτική της λιτότητας, που διαλύει την Ευρώπη. Με άλλα λόγια, ο Τσίπρας είχε στρατευθεί στο ίδιο στρατόπεδο με τον Ζαν Κλοντ Γιούγκερ ως προς την "εκδημοκρατικοποίηση της Ευρώπης" και η μόνη διαφωνία ήταν στη πολιτική λιτότητας. Το να τα παίρνεις χοντρά από εταιρείες και τράπεζες για να τους στήνεις επικερδείς συμφωνίες, όντας μάλιστα πρωθυπουργός, δεν συνιστά διαχωριστική γραμμή κατά τον κ. Τσίπρα.

Άπαντες ποιούν τη νύσσα

Να γιατί σήμερα άπαντες ποιούν τη νύσσα για το γεγονός ότι αποκαλύφθηκε όχι μόνο ποιος είναι ο Γιούνκερ, αλλά και ποιοι προάγονται σε θέσεις αξιωματούχων της ΕΕ. Λέτε να δούμε καμιά κυβέρνηση της ΕΕ να απαιτεί αναδρομικά με πρόστιμα τους φόρους που οι συγκεκριμένες εταιρείες απέφυγαν με τις μυστικές συμφωνίες του Λουξεμβούργου; Λέτε να δούμε καμιά κυβέρνηση να απαιτεί αποζημιώσεις από το ίδιο το δουκάτο; Λέτε να υπάρξουν μέτρα εναντίον του από την ΕΕ; Λέτε να δούμε κανένα κόμμα να καταγγέλλει τον Γιούνκερ και να ζητά άμεσα την παραίτησή του; Λέτε να δούμε να κινείται κανένα κράτος εναντίον του Γιούγκερ για την απάτη που αποκαλύφθηκε; Λέτε να κληθεί να λογοδοτήσει; Που; Ο Γιούγκερ χάρις στη Συνθήκη της Λισαβώνας διαθέτει ισόβια ασυλία. Όπως και οι Επίτροποι.

Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ τι την θέλουν την ισόβια ασυλία έναντι κάθε πιθανής δικαστικής δίωξης, οι κατέχοντες θέσεις στους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εδώ φωνάζουμε και δικαίως για την ασυλία που έχουν οι Έλληνες πολιτικοί. Φανταστείτε να αποκτούσαν εξ ορισμού πλήρη ασυλία από την στιγμή που αναλαμβάνουν πολιτικό θώκο και για όλη την υπόλοιπη ζωή τους;

Αυτό συμβαίνει με όλους τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λόγος είναι προφανής. Υπό αυτό το καθεστώς μπορούν να εξαγοράζονται και να διαπλέκονται με ισχυρά συμφέροντα, χωρίς να κινδυνεύει κανείς τους να λογοδοτήσει. Ούτε καν στο κράτος από το οποίο προέρχεται. Να γιατί οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δικαίως έχουν χαρακτηριστεί ως το πιο διαβλητό, διαπλεκόμενο και διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας που έχει εμφανιστεί επί Ευρωπαϊκού εδάφους από την εποχή της απολυταρχικής Ιερής Συμμαχίας.

Μόνο και μόνο για να μπορούν οι μεγάλες εταιρείες, οι πολυεθνικές, οι τράπεζες και οι πολιτικοί τους να κάνουν τις δουλειές τους χωρίς κανενός είδους εμπόδιο από λαούς, εθνικές νομοθεσίες και δικαστικές αρχές. Αυτό το νόημα είχε η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ευθύς εξαρχής. Και γι' αυτό όσο διατηρείται και συνεχίζει να ασκεί εξουσία πάνω στα κράτη-μέλη, θα πηγαίνουν όλοι οι λαοί από το κακό στο χειρότερο. Τουλάχιστον μέχρις οι λαοί ξυπνήσουν και διεκδικήσουν για μια ακόμη φορά την ελευθερία και την εθνικής τους αυτοδιάθεση από το σύγχρονο Ancient Regime της Ευρώπης.