Του Γιάννη Μακριδάκη
Όλα τα διαδικτυακά ΜΜΕ, καθεστωτικά και αξιοπρεπή έχουν ένα
κοινό χαρακτηριστικό στον σχολιασμό τους περί των εξελίξεων, οι οποίες έλαβαν
και θα λάβουν χώρα μετά την πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή ΠτΔ:
Τα περιβόητα «πηγαδάκια βουλευτών».
Η έκφραση αυτή, την οποία μεταχειρίζονται στον λόγο τους
άπαντες οι της κοινοβουλευτικής αποστολής εντεταλμένοι και η οποία περνάει
δίχως φαντάζομαι να αγγίζει διόλου την συνείδηση της πλειονότητας αυτών και των
ακροατών ή των αναγνωστών τους, είναι μεγαλειώδης, τόσον όσο η ζωή, η οποία,
ταυτοχρόνως ενώ ασχολούμαστε, ασυνείδητα κιόλας, με όλα αυτά τα υποκατάστά της,
μας διαφεύγει εντελώς.
Άνδρες και γυναίκες ιστάμενοι κυκλικά γύρω από ένα πηγάδι,
γερμένοι όλοι κάπως εμπρός και έχοντες απολύτως την προσοχή τους στραμμένη προς
το κέντρο του, συζητούν περί της ζωής και του βίου τους, την ίδια ακριβώς
στιγμή κατά την οποία ανασύρουν με τους κουβάδες τους την ίδια την Ζωή από μέσα
του.
Από την εποχή που μία τέτοια εικόνα ανθρώπων περιγράφηκε
λογοτεχνικά ως πηγαδάκι, φτάσαμε σιγά σιγά στην σύγχρονη εποχή μας, κατά την
οποία η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων είναι πλέον καταναλωτές, το μόνο
που γνωρίζουν δηλαδή περί νερού είναι ότι τρέχει από τη βρύση του νεροχύτη
τους, όσο δε περί πηγαδιών την λογοτεχνική τους και μόνον υπόσταση, και μάλιστα
στην πιο φθηνή της σύσταση και εκδοχή, αυτή των πολιτικών, ατόμων και άρθρων, αντιστοίχως.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με τον οποίο οι σύγχρονοι
καταναλωτές έχασαν εντελώς κάθε επαφή τους με την κυριολεξία ως προς το νερό
και το πηγάδι και έγιναν έτσι εντελώς ανίκανοι ακόμη και να αντιληφθούν τη
λογοτεχνική αυτή μεταφορά στην καθημερινότητά τους, πόσω μάλλον το μεγαλείο
της, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, έχουν καταστεί ανίκανοι να αντιληφθούν και τη
ζωή στον καθημερινό τους βίο, διότι σιγά σιγά την μετέφεραν κι αυτή, όχι όμως
λογοτεχνικά πλέον αλλά στην κυριολεξία δυστυχώς, από τον ρεαλισμό και την
μαγεία του οικοσυστήματος στην ουτοπία και την απαξία του χρηματοοικονομικού
συστήματος.
Με άλλα λόγια όποιος διαβάζει ή ακούει σε χρόνο ανύποπτο την
φράση «πηγαδάκια βουλευτών» αλλά την προσπερνάει αδιάφορα εντελώς, δίχως να
πλάσει ούτε μία εικόνα μέσα του, μάλλον θα είναι καλό να επαναπροσδιοριστεί ως
άνθρωπος για να αλλάξει ο κόσμος και να μην περιμένει μόνο να ψηφίσει και να
αναθέσει την ευθύνη του αλλού.
Όποιος δε, βλέπει εμπρός του βουλευτές να συζητούν και τους
χαρακτηρίζει ως πηγαδάκι, είτε είναι αγιάτρευτα ρομαντικός, συνεπώς τελείως
αταίριαστος και απροσάρμοστος σε περιβάλλοντα στα οποία συχνάζουν πολιτευτές,
είτε χρησιμοποιεί και αυτός ασυνείδητα το μεγαλείο της ζωής, κάνοντας φθηνή
τέχνη και δίχως καν να το συνειδητοποιεί.
Ευχαριστώ τον αναγνώστη ΔΚ για την αποστολή του
συγκλονιστικού αποσπάσματος που ακολουθεί:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου