Του Νίκου Μπογιόπουλου
«Πάντα πίστευα ότι ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων».
Το έγραψε χτες στα «Νέα» ο κ. Πρετεντέρης. Ο οποίος είναι τόσο ταραγμένος με τα τεκταινόμενα στη Συρία, που λίγο απέχει να ζητήσει να καταταγεί στα βομβαρδιστικά του Ομπάμα για να σώσει το συριακό λαό...
*
Ο κ. Πρετεντέρης είναι ο ίδιος που, για λογαριασμό της τάξης (τι μπανάλ λέξη!) που σώζει τους λαούς βομβαρδίζοντάς τους, έγραφε λίγο παλιότερα ότι όσοι Ελληνες διαμαρτύρονταν εναντίον του Κλίντον και κατά της επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία ήταν «Δέκα Καραγκιόζηδες και πενήντα σαλεμένοι» («Βήμα», 11/11/1999).
Σήμερα, είναι πιο ευγενικός. Περιορίζεται να ειρωνευτεί όσους αντιτίθενται στην επέμβαση στη Συρία, τους οποίους και αποκαλεί - επιστρατεύοντας το ακαταμάχητο (φιλοατλαντικό) φλέγμα του - «ευαίσθητες ψυχές»...
*
Ο κ. Πρετεντέρης, λοιπόν, βγάζει στη φόρα τα άπλυτα των «ευαίσθητων ψυχών» που νομίζουν, οι αφελείς, ότι θα τον κοροϊδέψουν. Αλλά εκείνος ξέρει: Η στάση τους εναντίον του πολέμου είναι μια επιτηδευμένη υποκρισία των «ευαίσθητων ψυχών». Οι υποκριτές - «ευαίσθητες ψυχές» θέλουν να κρύψουν από τον κ. Πρετεντέρη (πράγμα αδύνατο) ότι στην πραγματικότητα έχουν «υιοθετήσει όλα τα καθάρματα της οικουμένης από τον Μιλόσεβιτς και τον Καντάφι ως τον Σαντάμ, τον Μπιν Λάντεν και τώρα τον Ασαντ». Και μάλιστα «με το αζημίωτο» (!), όπως υποθέτει ο κ. Πρετεντέρης...
*
Παρεμπιπτόντως: Ο κ. Πρετεντέρης είναι αυτός που, όταν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι έσφαζαν στο Κοσσυφοπέδιο, διαμαρτυρόταν για τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα. Αναλαμβάνοντας, μάλιστα, να συνετίσει τον ελληνικό λαό, έγραφε τότε («Βήμα», 9/5/1999): «Ποιο είναι το σημαντικότερο για το λαό μας; Οτι περνούν ΝΑΤΟικά οχήματα ή ότι ο πληθωρισμός έπεσε κάτω από 3%;».
Τόσο... φραγκοδίφραγκα τα κάνει τα θέματα του πολέμου ο κ. Πρετεντέρης. Ο ίδιος που σήμερα λέει ότι οι «ευαίσθητες ψυχές» είναι ευαίσθητες «με το αζημίωτο»!
*
Οσο για τον όρκο του κ. Πρετεντέρη ενάντια στα «καθάρματα» είναι δοσμένος από την εποχή του διαμελισμού των Βαλκανίων. Καθότι όπως έγραφε - από τότε - «οι ΗΠΑ έχουν το καρπούζι, αυτοί έχουν και το μαχαίρι». Και επιπλέον: «Δεν είναι θέμα φιλοατλαντισμού. Είναι θέμα εθνικών συμφερόντων. Ο Σολάνα, ο Σρέντερ, ο Μπλερ, ακόμη και ο Κλίντον ή η Ολμπράιτ είναι οι καθημερινοί συνομιλητές μας. Με τον Σολάνα; Με τον Σολάνα! Αλλωστε, υπάρχουν και χειρότεροι...».
Καταλάβατε τώρα την απέχθεια του κ. Πρετεντέρη απέναντι στα «καθάρματα»;
*
Κατά τα λοιπά, αξίζει να κρατήσουμε τη βασική διαπίστωση του κ. Πρετεντέρη. Γι' αυτό και θα την επαναλάβουμε: «Πάντα πίστευα ότι ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων», απεφάνθη.
Σκέψη βαθύτατα ευφυής αν τη δει κανείς από τη σκοπιά των πραιτοριανών και των «προθύμων» του ευρωατλαντισμού, σε όλη την γκάμα τους: Από τα ανά τη Γη «αμερικανάκια» που «ο φιλοαμερικανισμός τους είναι ο καπιταλισμός των ηλιθίων» μέχρι τα «διατεταγμένα τζίνια των ιμπεριαλιστικών σφαγείων».
Ο κ. Πρετεντέρης είναι ο ίδιος που, για λογαριασμό της τάξης (τι μπανάλ λέξη!) που σώζει τους λαούς βομβαρδίζοντάς τους, έγραφε λίγο παλιότερα ότι όσοι Ελληνες διαμαρτύρονταν εναντίον του Κλίντον και κατά της επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία ήταν «Δέκα Καραγκιόζηδες και πενήντα σαλεμένοι» («Βήμα», 11/11/1999).
Σήμερα, είναι πιο ευγενικός. Περιορίζεται να ειρωνευτεί όσους αντιτίθενται στην επέμβαση στη Συρία, τους οποίους και αποκαλεί - επιστρατεύοντας το ακαταμάχητο (φιλοατλαντικό) φλέγμα του - «ευαίσθητες ψυχές»...
*
Ο κ. Πρετεντέρης, λοιπόν, βγάζει στη φόρα τα άπλυτα των «ευαίσθητων ψυχών» που νομίζουν, οι αφελείς, ότι θα τον κοροϊδέψουν. Αλλά εκείνος ξέρει: Η στάση τους εναντίον του πολέμου είναι μια επιτηδευμένη υποκρισία των «ευαίσθητων ψυχών». Οι υποκριτές - «ευαίσθητες ψυχές» θέλουν να κρύψουν από τον κ. Πρετεντέρη (πράγμα αδύνατο) ότι στην πραγματικότητα έχουν «υιοθετήσει όλα τα καθάρματα της οικουμένης από τον Μιλόσεβιτς και τον Καντάφι ως τον Σαντάμ, τον Μπιν Λάντεν και τώρα τον Ασαντ». Και μάλιστα «με το αζημίωτο» (!), όπως υποθέτει ο κ. Πρετεντέρης...
*
Παρεμπιπτόντως: Ο κ. Πρετεντέρης είναι αυτός που, όταν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι έσφαζαν στο Κοσσυφοπέδιο, διαμαρτυρόταν για τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα. Αναλαμβάνοντας, μάλιστα, να συνετίσει τον ελληνικό λαό, έγραφε τότε («Βήμα», 9/5/1999): «Ποιο είναι το σημαντικότερο για το λαό μας; Οτι περνούν ΝΑΤΟικά οχήματα ή ότι ο πληθωρισμός έπεσε κάτω από 3%;».
Τόσο... φραγκοδίφραγκα τα κάνει τα θέματα του πολέμου ο κ. Πρετεντέρης. Ο ίδιος που σήμερα λέει ότι οι «ευαίσθητες ψυχές» είναι ευαίσθητες «με το αζημίωτο»!
*
Οσο για τον όρκο του κ. Πρετεντέρη ενάντια στα «καθάρματα» είναι δοσμένος από την εποχή του διαμελισμού των Βαλκανίων. Καθότι όπως έγραφε - από τότε - «οι ΗΠΑ έχουν το καρπούζι, αυτοί έχουν και το μαχαίρι». Και επιπλέον: «Δεν είναι θέμα φιλοατλαντισμού. Είναι θέμα εθνικών συμφερόντων. Ο Σολάνα, ο Σρέντερ, ο Μπλερ, ακόμη και ο Κλίντον ή η Ολμπράιτ είναι οι καθημερινοί συνομιλητές μας. Με τον Σολάνα; Με τον Σολάνα! Αλλωστε, υπάρχουν και χειρότεροι...».
Καταλάβατε τώρα την απέχθεια του κ. Πρετεντέρη απέναντι στα «καθάρματα»;
*
Κατά τα λοιπά, αξίζει να κρατήσουμε τη βασική διαπίστωση του κ. Πρετεντέρη. Γι' αυτό και θα την επαναλάβουμε: «Πάντα πίστευα ότι ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων», απεφάνθη.
Σκέψη βαθύτατα ευφυής αν τη δει κανείς από τη σκοπιά των πραιτοριανών και των «προθύμων» του ευρωατλαντισμού, σε όλη την γκάμα τους: Από τα ανά τη Γη «αμερικανάκια» που «ο φιλοαμερικανισμός τους είναι ο καπιταλισμός των ηλιθίων» μέχρι τα «διατεταγμένα τζίνια των ιμπεριαλιστικών σφαγείων».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης»
Πηγή: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου