Το δάγκωμα του φιδιού

Αυτή τη φορά η βόμβα έσκασε μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου. Το πρόβλημα δεν αφορά κάποιον υπουργό ή βουλευτή αλλά τον εξ απορρήτων του πρωθυπουργού που αποκαλύφθηκε ότι το μισό του είναι -ή και περισσότερο- ανήκει στη Χρυσή Αυγή.

Ο Π. Μπαλτάκος όχι μόνο δεν κρύφτηκε αλλά αντίθετα έδωσε μια συνέντευξη (στον Real fm και τον Νίκο Χατζηνικολάου) καταθέτοντας το ιδεολογικό του μανιφέστο και περνώντας από το παρασκήνιο στο προσκήνιο. Αυτά που έλεγε μέχρι τώρα πίσω από κλειστές πόρτες τα είπε και δημόσια: Πυλώνες είναι οι ένστολοι και η Εκκλησία, ζητούμενο για τη ΝΔ πρέπει να είναι η επιστροφή της δεξιάς της πτέρυγας, ο ίδιος και ο Α. Σαμαράς είναι “δαυλοί αναμένοι στον βωμό της πατρίδας”.

 Μήπως ο πρώην γγ του υπουργικού συμβουλίου εγγράφει υποθήκη για να διαδραματίσει πολιτικό ρόλο μελλοντικά; Οσο απίστευτο και αν ακούγεται, είναι ένα σενάριο που συζητείται σε πολιτικούς κύκλους, στη βάση της διαπίστωσης ότι ο Μανιάτης δικηγόρος με τον τρόπο που υπερασπίστηκε τον εαυτό του δεν έδειξε διάθεση να χαμηλώσει το βλέμμα - κάθε άλλο.

Το επιτελείο του πρωθυπουργού προφανώς θέλει αλλαγή ατζέντας το συντομότερο. Γίνεται προσπάθεια να μεταφερθεί το ενδιαφέρον στην επικείμενη έξοδο στις αγορές, ίσως και την επόμενη εβδομάδα, προκειμένου να μη μονοπωλείται η επικαιρότητα από την υπόθεση Μπαλτάκου και τα απόνερά της. Αλλά η κυβερνητική επιδίωξη συναντά δυσκολίες. Τη μια βγαίνει ο Γ. Παπανδρέου και ζητά εμμέσως αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από τη συγκυβέρνηση, την άλλη ο αναπληρωτής ΥΠΕΣ Λ. Γρηγοράκος δεν αποκλείει τριπλές εκλογές τον Μάιο και μετά αυτοδιαψεύδεται, δεν κλείνει το θέμα με την παραίτηση υποστηριζει ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκης.

Επομένως, ο μοναδικός κυβερνητικός εταίρος δείχνει αμφιθυμία ως προς την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου θέματος και αυτό μπερδεύει τα πράγματα. Στη Χ. Τρικούπη θεωρούν πως υπάρχει τώρα η ευκαιρία να ψηφιστεί άμεσα το αντιρατσιστικό, να προωθηθεί το σύμφωνο συμβίωσης για τους ομοφυλόφικους και να μην αλλάξει ο μεταναστευτικός κώδικας με βάση αυτά που θέλει ο ΥΠΕΣ Γ. Μχελάκης. Θέλουν, δηλαδή, να φανεί ότι ο Ευ. Βενιζέλος βάζει πλέον όρους στον Α. Σαμαρά που έχει τραυματιστεί, κατά την εκτίμησή τους, από τα τελευταία γεγονότα. Φτάνουν, όμως, αυτά για να ηρεμήσουν τα πνεύματα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ; Δεν είναι βέβαιο, αφού ήδη έχουν μιλήσει για ανάγκη ξεκαθαρίσματος όλων των ακροδεξιών θυλάκων χωρίς να δίνουν ονόματα.

Ο Γ. Ραγκούσης ζήτησε αλλαγή πρωθυπουργού από την παρούσα Βουλή και δεν είναι ο μόνος που το σκέφτηκε. Η ιδέα αυτή συζητείται στο εσωτερικό κομμάτων και μεταξύ βουλευτών, στη βάση της διαπίστωσης ότι ο Α. Σαμαράς δεν είναι πλέον ακλόνητος. Και οπωσδήποτε δεν φτάνει για να πάρει τα πάνω του η στήριξη που του προσέφερε ο υπουργός Αμυνας Δ. Αβραμόπουλος με δήλωσή του με την οποία προσπαθεί να θυμίσει τη συμβολή της ΝΔ στην σταθερότητα και στη δημοκρατία. Το ενδιαφέρον είναι ότι την ανακοίνωση εξέδωσε με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της ΝΔ και αυτό μάλλον δείχνει ότι παίρνει θέση σε ένα σκηνικό υπό διαμόρφωση.

Τα περί “νέας Ελλάδας” ακούγονται ξαφνικά σαν αστείο. Με τη συζήτηση να είναι για τη σχέση της ΝΔ με την ακροδεξιά, το άνοιγμα στο κέντρο και η προσέλκυση στελεχών από χώρους αριστερά της ΝΔ δεν έχουν καμία πειστικότητα. Εχει, άλλωστε, προκαλέσει εντύπωση ότι από την πλευρά της κυβέρνησης δεν υπήρξε αποδοκιμασία του Π. Μπαλτάκου, δεν έγινε καμία σχετική δήλωση ούτε εκδόθηκε κάποια ανακοίνωση. Πρόκειται για ένα γαλάζιο θέμα-ταμπού το οποίο κανείς μέχρι τώρα δεν έχει ανοίξει στο κόμμα του Α. Σαμαρά.

Με την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή που ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και την πρόταση μομφής από τους ΑΝΕΛ το θέμα θα παραμείνει στην επικαιρότητα για αρκετές μέρες. Η αντιπολίτευση έχει λόγους να θέλει τα φώτα πάνω σε αυτό το μείζον πολιτικό ζήτημα και η κυβέρνηση δεν έχει τρόπο να το αποφύγει. Βουλευτές της ΧΑ προειδοποιούν με νέες αποκαλύψεις, ο ίδιος ο Π. Μπαλτάκος παραδέχτηκε ότι έχει κάνει πολλές συναντήσεις μαζί τους και άρα μπορεί να υπάρχουν και άλλες κασέτες, με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται μια κατάσταση ομηρείας για την κυβέρνηση. Ακόμη και αν δεν βρίσκεται άλλο ντοκουμέντο, αρκεί ο φόβος για να αναπτυχθούν συμπτώματα πολιτικής διάλυσης.

Πηγή: «tvxs»