Η εξουσία στους τραπεζίτες!

Του Θανάση Καρτερού

Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής παράξενο: Ενώ οι τράπεζες θεωρούνται εν πολλοίς υπεύθυνες για το δράμα της χώρας, χρηματοδοτούνται αφειδώς από το κράτος, δηλαδή από τους πολίτες, τους οποίους κατέστρεψαν. Και μόνο τους αριθμούς να δει κανείς -δεκάδες δις για κάθε τράπεζα- παθαίνει σοκ. Που μπορεί και να εξελιχθεί σε αμόκ αν κατανοήσει ότι αυτός ο ποταμός δισεκατομμυρίων κατευθύνεται μεν στις τράπεζες, τον χρεώνεται δε ο ίδιος. Προσωπικά.

Ο κάθε πολίτης -και η οικογένεια του και τα παιδιά του και τα εγγόνια του και τα δισέγγονά του- έχει φορτωθεί το δικό του μερίδιο χρέους για να «σωθεί» η Eurobank, ή η Πειραιώς, ή οι άλλες τράπεζες.

Συμβαίνει όμως κι άλλο παράξενο: Ενώ οι τράπεζες βούλιαξαν στα τάρταρα της...
χρεοκοπίας, οι τραπεζίτες έχουν αναβαθμιστεί. Διαχειρίζονται τα δικά μας δισ., γράφουν εκθέσεις για την ανάπτυξη, στηρίζουν τον μονόδρομο του Σαμαρά και του Βενιζέλου, διδάσκουν την ανάγκη της λιτότητας και της δημοσιονομικής εξυγίανσης, εξηγούν γιατί πρέπει να κοπεί ο κατώτερος μισθός, να στραγγίξει κι άλλο η κατώτερη σύνταξη, να απελευθερωθούν ολοκληρωτικά οι απολύσεις, να ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία.

Ακόμα και τι να ψηφίζουμε μας συμβουλεύουν, εν ονόματι της πολιτικής σταθερότητας που είναι απαραίτητη και μπλα, μπλα, μπλα.

Εν ολίγοις στη χώρα της κρίσης για την οποία είναι υπεύθυνες και οι τράπεζες, οι τραπεζίτες και τρων, και πίνουν, και την Άρτα φοβερίζουν. Και θέλετε το χειρότερο;

Δεν τη φοβερίζουν μόνο, αλλά και τη διοικούν. Οι τραπεζίτες αν το καλοσκεφτεί κανείς, αφού με την απληστία, τη στραβομάρα, την έπαρση, κατέστρεψαν εκατομμύρια ανθρώπους, τώρα αναλαβαίνουν να τους σώσουν.

Αναβαθμίζονται από μέτοχοι της οικονομικής εξουσίας, σε μετόχους και της πολιτικής εξουσίας.

Ο Παπαδήμος έγινε πρωθυπουργός στην κρίσιμη περίοδο του καταστροφικού για ταμεία, νοσοκομεία, ιδρύματα, μικρούς ομολογιούχους, κουρέματος. Ο Στουρνάρας έγινε πανίσχυρος υπουργός οικονομικών και μνημονίων. Και ο Χαρδούβελης'τον διαδέχτηκε για να συνεχίσει απαρέγκλιτα την ίδια πολιτική, ενώ ο προκάτοχος του μετακόμισε στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Το ερώτημα είναι: Γιατί; Ως τεχνοκράτες αποδείχτηκαν ολίγιστοι στις εκτιμήσεις, στις προβλέψεις, στην τεχνητή αισιοδοξία τους. Ως τραπεζίτες και σύμβουλοι αποδείχτηκε ότι το μόνο τους ενδιαφέρον ήταν πώς να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη των τραπεζών και να περνούν χρήματα από το κράτος -δηλαδή από τις τσέπες μας- στα χρηματοκιβώτιά τους. Και ως πολιτικοί δεν υπήρξαν παρά εκπρόσωποι μιας ρημαγμένης θυγατρικής -της Ελλάδας- που έκαναν ;oτι τους διέταζε το Βερολίνο. Και μόνο εκείνο το διαβόητο Yannis forget it του Στουρνάρα αν θυμηθεί κανείς καταλαβαίνει το βαθμό της υποτέλειάς τους. 

Μην το ψάχνετε: αυτά που εσείς θεωρείτε μείον, είναι τα συν τους. Η ανικανότητα, η απληστία και η υποτέλεια που χαρακτηρίζουν κάθε τους πράξη και κάθε τους λέξη, είναι τα προσόντα τους. Σε μια εποχή τραπεζοκρατίας, που στην Ελλάδα έχει πάρει τη μορφή κλεπτοτραπεζοκρατίας, οι τραπεζίτες στην εξουσία είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση. Το τραπεζικό μάνατζμεντ γίνεται έτσι μέσο και σκοπός της πολιτικής εξουσίας.

Ο Στουρνάρας βέβαια, ή ο Παπαδήμος, ή ο Χαρδούβελης, δίνουν λόγο σε κείνους που τους διόρισαν και τους στηρίζουν -στην Μέρκελ, στον Σόιμπλε, στον ωραίο κόσμο των τραπεζών και του χρήματος και όχι στους Έλληνες που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν.

Αλλά τι περιμένετε σε μια εποχή που απολύουν τις καθαρίστριες για να κάνουν οικονομίες, ενώ δίνουν 14 δισ. στη Eurobank του Χαρδούβελη;

Πηγή: «Hot Doc»