Του Γιώργου Δελαστίκ
Ουδέποτε η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς μια οποιαδήποτε
κυβέρνηση από το κοινοβούλιο τη βγάζει πιο ισχυρή από πλευράς λαϊκής απήχησης.
Αν θέλουμε να είμαστε ψυχροί αναλυτές, οφείλουμε να ομολογήσουμε ευθέως ότι η
διαδικασία της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση που έχει ήδη
συγκροτηθεί, συνιστά ανέκαθεν επιχείρηση εκβιασμού των βουλευτών των κομμάτων
που... κυβερνούν! Εξαναγκασμού τους, δηλαδή, να ταχθούν εκόντες - άκοντες υπέρ
της κυβέρνησης που οπωσδήποτε παίρνει αντιλαϊκά μέτρα - γιατί μόνο τότε οι
κυβερνήσεις επιζητούν να «αναβαπτιστούν» στην εμπιστοσύνη των βουλευτών των
κομμάτων τους! Καμιά επίδειξη ισχύος απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους της
κυβέρνησης δεν εμπεριέχει η αναζήτηση και η σχεδόν βέβαιη πάντοτε παροχή ψήφου
εμπιστοσύνης.
Σε σπανιότατες περιπτώσεις αποτυγχάνει αυτός ο συστημικός
πολιτικός εκβιασμός. Θεμελιώδης κανόνας είναι ότι η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης
απαξιώνει ή και εξευτελίζει τους βουλευτές της κάθε εσωκομματικής
αντιπολίτευσης, οι οποίοι υποχρεώνονται να «γλείψουν εκεί που έφτυναν», αφού
σχεδόν όλοι δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση των κομμάτων τους, την
πολιτική της οποίας όμως κατέκριναν δημοσίως!
Η ΔΗΜΑΡ έχει δίκιο όταν υποστηρίζει πως με την παροχή ψήφου
εμπιστοσύνης η κυβέρνηση «επιδιώκει να συσπειρώσει τους
βουλευτές των κομμάτων που τη συγκροτούν και να ανασχέσει τις φυγόκεντρες
τάσεις».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, έχει άδικο όταν ισχυρίζεται ότι «η
κατάρρευση της κυβέρνησης επιταχύνεται, ο Σαμαράς επιζητά ψήφο εμπιστοσύνης από
μια απονομιμοποιημένη Βουλή». Η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση σαφώς
και επιβραδύνει την κοινοβουλευτική αποσύνθεση μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας,
με δεδομένο τον διασυρμό των εσωκομματικών αντιπάλων των κυβερνώντων, αφού
συνήθως όλοι τους δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση που επέκριναν. Για να
γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, βεβαίως και θα καταγάγει μια νίκη ο πρόεδρος του
ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος αν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο
Φίλιππος Σαχινίδης και τόσοι άλλοι, που κάθε τόσο δηλώνουν ότι διαφωνούν με την
πολιτική Βενιζέλου, του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Σαφώς και θα βγει πιο
ενισχυμένος εσωκομματικά ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, αν
κανένας εσωκομματικός του αντίπαλος δεν τολμήσει να μην παράσχει ψήφο
εμπιστοσύνης. Φυσικά όλα αυτά που συζητούμε ισχύουν μόνο για το κοινοβουλευτικό
και το εσωκομματικό πεδίο. Η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση που
νομοθετεί και εφαρμόζει αντιλαϊκά μέτρα κατά κανένα τρόπο δεν διευρύνει την
απήχηση της κυβέρνησης αυτής στα μάτια του λαού, συμπεριλαμβανομένων και όσων
ψήφισαν στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές τα κυβερνητικά κόμματα.
Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: εκτός από την κυβέρνηση,
απαξιώνεται και η Βουλή που έδωσε την ψήφο εμπιστοσύνης! Εδραιώνεται στον λαό η
πεποίθηση ότι οι βουλευτές συγκροτούν μια προνομιούχο κάστα, η οποία προτάσσει
τα συμφέροντά της, περιφρονεί τα όσα υφίστανται οι πολίτες εξαιτίας των νόμων
που ψηφίζουν οι βουλευτές, οι οποίοι ψεύδονται επιπροσθέτως αδίστακτα
προσπαθώντας να εξαπατήσουν τον κοσμάκη, λέγοντας από καιρό σε καιρό μεγάλα
λόγια και κάνοντας τα εντελώς αντίθετα όταν έρθει η ώρα της ψηφοφορίας! Το
σύνολο των βουλευτών και του πολιτικού κόσμου γενικότερα πέφτει ακόμη ένα
σκαλοπάτι παρακάτω στη συνείδηση του λαού, με τις προσωπικές «κωλοτούμπες
ατίθασων βουλευτών», που αναπόδραστα συνεπιφέρει κάθε παροχή ψήφου εμπιστοσύνης
προς οποιαδήποτε κυβέρνηση. Ουδέποτε κυβέρνηση έχει ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης
για να πάρει... φιλολαϊκά μέτρα!
Μόνο όταν παίρνει μέτρα εναντίον του λαού ζητά ψήφο
εμπιστοσύνης - και πάντα της τη δίνουν οι βουλευτές των κυβερνητικών κομμάτων.
Το ίδιο, λοιπόν, θα γίνει και την ερχόμενη εβδομάδα, πιθανότατα την Παρασκευή,
όταν θα έρθει η ώρα της ψηφοφορίας και ο κάθε κατεργάρης θα καθίσει στον πάγκο
του.
Με πράξεις, όχι με λόγια του αέρα. Φυσικά, ας θυμίσουμε με
κακεντρέχεια ότι και ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε και έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης
από τη Βουλή και ελάχιστα 24ωρα αργότερα είχε καρατομηθεί από πρωθυπουργός!
Μια... πολιτική κηδεία «μούρλια» του έκαναν του Γιώργου οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ!
Υπάρχει, βέβαια, και μια ενοχλητική λεπτομέρεια: από 160 βουλευτές που είχε το
ΠΑΣΟΚ εκλέξει το 2009, έξι μήνες μετά την πολιτική κηδεία του Γιώργου
Παπανδρέου απέμειναν... 41, οι οποίοι αισίως έχουν περιοριστεί σε 28 σήμερα!
Ζωή σε λόγου τους...
Πηγή: «ΕΘΝΟΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου